Heeft deze relatie een toekomst?

Dit probleem is een bij rondom tien geweest. De meeste mensen die hiermee werden geconfronteerd bleven wel bij hun partner maar hadden ook een vriend/relatie ernaast. Wellicht moet je die aflevering eens opvragen bij rondom 10. Daar zat veel informatie in.

misschien wat meer begrip tonen voor de situatie waar haar man in zit...ook met niveau verschil, kun je prima een stabiele relatie hebben, de een vult de ander altijd aan, en geduld is een must in een relatie...het is misschien geen goed voorbeeld, maar er zijn ook "gezonde" mensen die een gehandicapte partner hebben en al jaren gelukkig zijn met elkaar...Je vriendin zal duidelijk moeten zijn, want voor deze man is het natuurlijk ook niet makkelijk, een relatie berust op eerlijkheid....dat duurt nog altijd het langst...

Een persoon met een normale intelligentie die erachter komt met een zwakbegaafd persoon getrouwd te zijn, heeft wel een probleem.
Overigens, met een IQ van 80 ban je nog niet zwakbegaafd hoor...
In ieder geval: Ik denk dat het vechten tegen de bierkaai is: Je zult nooit van je partner kunnen verwachten waar je op hoopt.
Je zult er uiteindelijk ongelukkig van worden, want je zal niks aan de situatie kunnen veranderen.
Ik denk persoonlijk dat niets zo fuest voor een relatie is dan een te groot verschil van verstanelijke en/of intellectuele begaafdheid.
Gedoemd om te mislukken dus ben ik bang, ondanks de liefde die je voor de ander voelt.
Hier wordt je echt heel ongelukkig van!

Toegevoegd na 1 minuut:
Te snel getypt en daardoor hier en daar een letter weggevallen. Excuses.

Blijkbaar wel, anders zijn ze niet nog steeds getrouwd.

Dergelijke situaties vormen een enorm dilemma, omdat je vriendin ongetwijfeld heel veel van hem houdt, maar tegelijkertijd een kloof voelt tussen haar verstandelijke vermogens en die van haar man.

Ze bevindt zich dus in een niemandsland, en dat is niet aan haar te wijten, maar ook niet aan haar man.
Ik zal hier geen conclusies aan verbinden, maar ze komt uiteindelijk in feite voor één en dezelfde keus te staan.

Of ze blijft bij hem, wat voornamelijk gebaseerd zal zijn op schuldgevoel jegens hem en op de liefde die ze voor hem voelt. Blijven betekent hier dus: kijken naar wat ze wél met hem heeft, niet naar wat ze niet met hem heeft.

Of ze gaat bij hem weg, omdat ze wil dat haar verstandelijke vermogens opwegen tegen die van een eventuele partner. Blijven betekent dus: emotionele en verstandelijke gelijkwaardigheid onder elkaar- iets wat ze met haar huidige man niet kan bewerkstelligen.

Het is in feite een ethisch dilemma: of ze kiest voor zichzelf of voor hem. Het is niet zo dat ze voor zowel haar als haar man een keuze kan maken die voor beiden goed is, als het ware.
Dus mocht ze er alsnog écht voor willen gaan, dan zal ze offers moeten brengen. Dat is de enige weg naar een gelukkig huwelijk. Oftewel: accepteren dat haar man niet haar gelijke is in verstandelijk opzicht.

Acceptatie is vaak de enige weg naar innerlijke rust. Of ze daar ook daadwerkelijk toe in staat is, is echter nog maar de vraag, want het is vrijwel onmogelijk om je eigen verstandelijke behoeften aan de kant te zetten. Het negeren ervan is een optie, maar zal vroeg of laat alsnog een muur optrekken tussen haar en haar man.

Ze kan misschien vrede krijgen met de rolwisseling. Hij heeft zijn goede eigenschappen en capaciteiten toch ook.
Voor de uitwisseling van mooie gedachten zijn er ook vriendinnen.
Probeer hem eerst te zien zoals hij is en hem te accepteren.
Hoeveel zwakbegaafde vrouwen zijn er niet met normaalbegaafde mannen getrouwd.

Scheiden kan altijd nog.

Nee, deze relatie heeft geen toekomst. Op de lange duur is het niet vol te houden. Je kan alleen met zo'n man leven als moeder en zoon.

Ik sluit mij aan bij elsemarijn38. Een relatie moet gebaseerd zijn op wederzijds respect. En of deze relatie een toekomst heeft? Ik denk dat het aan de houding en vermogen van je vriendin ligt. Waarschijnlijk is de man 200% toegewijd, en doet erg zijn best. Misschien moet ze ook eens stil staan hoe het voor hem allemaal is. Ik vind het bijzonder knap van haar man dat hij zo'n relatie aandurft!

Weet je, in elke relatie spelen er dingen. En je vriendin heeft op een of andere manier wel voor hem gekozen toen ze hem trouwde. In ziekte en gezondheid, tot de dood je scheidt!
Niemand zegt dat het makkelijk is. Ik zit zelf ook in zo'n soortgelijke relatie, maar wij hebben nog nooit trouble gehad, omdat wij van te voren goed wisten waar we aan begonnen, en we daardoor juist alleen maar respect en waardering voor elkaar hebben. Wij groeien er juist alleen maar meer door naar elkaar toe. Wij hebben juist meer moeite met de buitenwereld, die altijd al klaar staan met hun oordelen.

En wie zegt dat je in een relatie stil blijft staan? Je kan altijd nog groeien! Allebei. Haar man moet waarschijnlijk ook nog dingen leren. Maar eerlijk gezegd denk ik dat dit niet veel anders zou zijn in een relatie met 2 'gezonde' mensen hoor. In een relatie moet je naar elkaar toe groeien, en als dit niet gebeurt, moet je eens overwegen hoe dit komt. Ik denk ook dat ze zijn ontwikkeling niet moet onderschatten. Juist hij kan nog zoveel groeien!

Het is niet erg als ze voor zichzelf zou kiezen hoor, ik bedoel, als ze het allemaal niet aankan, en haar gevoelens voor die man steeds minder worden, kan ze er beter mee stoppen. Maar dat moet ze dan wel zo snel mogelijk doen. Want hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt. En het zou ook niet eerlijk tegenover haar man zijn. Ze moet ook niet het gevoel hebben aan iemand vast te zitten waar ze eigenlijk helemaal niet zo gelukkig mee is. Aan de liefde zal het niet liggen, anders was ze bij voorbaat al niet met hem getrouwd (hoop ik toch). Maar je moet wel genoeg van iemand houden om er je hele leven mee te delen.

Mijn conclusie is dus: als er bij haar gevoel niets verandert, is het gedoemd tot mislukken. Maar als zij zich er voor zou inzetten, zoals ze dat tijdens haar trouwen ook beloofd heeft, zie ik niet in waarom deze relatie geen toekomst zou hebben.
Welke keuze ze ook maakt, het is allemaal goed. Als ze maar zo snel mogelijk beslist en haar gevoel achterna gaat. Zij moet gelukkig worden.

Deze relatie heeft geen toekomst en zal vroeg of laat stranden. Meestal is het dan al te laat en komt je vriendin erachter dat ze het grootste deel van haar leven vergooid heeft. Ze zal ook na het breken van de relatie met veel verdriet achter blijven.

Ja, deze relatie heeft zeker toekomst.
Ze heeft al aangegeven wat ze belangrijk vind in een relatie. IQ zat daar in beginsel helemaal niet bij.
Nu het ineens aan de orde is, vindt ze dat ze er iets van moet vinden..maar dat hoeft niet.
Hij blijft wie hij was: betrouwbaar, lief, precies datgene wat haar in hem zo aansprak!
ZIJ heeft niet eerder gezien dat hij "minder" was, waarom zou ze dat nu wel moeten doen?
Hier is iets aan de hand, waarmee moet worden omgegaan.
Hij IS wie hij IS, en daar is heel goed mee om te gaan: Hij kan het zelf namelijk ook.
Misschien moet ze eerst de realiteit even goed in zich opnemen: ze KAN hier niets aan veranderen, .. dus verander niks!
Ze zal ermee om kunnen gaan...want ze is hartstikke intelligent!

Nee, deze relatie heeft geen toekomst, want het zaad der twijfel is gezaaid en al ontkiemd. Toch ook vreemd dat deze " slimme" dame er pas naar jaren achter komt dat haar partner een "ander niveau" heeft.

Dit is een heel lang verhaal, zonder enige hoofdletter of punt of komma.
Ach nee, ik zie drie keer een leesteken, sorry.

Ik snapte dit verhaal eerst niet.
Ik moest het heel vaak lezen, wat normaal toch goed te begrijpen zou moeten zijn.

Wat is jouw IQ? Wat is het IQ van jouw vriendin?
Hoe is het IQ van 80 van de man getest?

Hoe lang hebben zij verkering gehad en hoe komt het dat zij er toen niet is achter gekomen dat hij "zwakbegaafd" zou zijn?
Als je daar pas achter komt na "een aantal jaren" getrouwd te zijn, hoe begaafd ben je dan zelf?

Hoe oud zijn ze? Speelt er een kinderwens?

Het is normaal dat een vrouw iets tot in de puntjes moet uitleggen aan een man. Mannen en vrouwen snappen elkaar vaak niet. Daar zijn hele boeken over geschreven.

Het is normaal dat een huwelijk na een aantal jaren wat minder interessant lijkt te worden. Dan komt je er achter dat de eigenschappen waar je oorspronkelijk heel erg voor viel, ook soms minder goed uitpakken.
Maar ze viel er toch voor?

Het gebeurt vaak dat in een huwelijk de twee mensen uit elkaar groeien. Bijvoorbeeld omdat de ene carriere maakt en de ander niet.
Daar moet iedereen allert op zijn.

Laat jouw vriendin er voor zorgen dat ze veel leuke dingen doet met die man "die erg betrouwbaar is en nog meer goede eigenschappen heeft."

Totaal onbelangrijk of deze relatie toekomst heeft of niet. Als jouw vriendin gelukkig is met deze persoon, ondanks dat ze af en toe haar lastige momenten heeft, laat haar lekker en respecteer haar keuze. Biedt hooguit een luisterend oor als zij het moeilijk heeft.

De man zal ongetwijfeld ook goede capaciteiten hebben, zoals zijn betrouwbaarheid. Dat laaste is een groot goed.
Praat met hem op het niveau waarop hij de dingen kan begrijpen, luister naar de muziek die je samen mooi vindt en geniet van andere overeenkomsten.
Ze kan haar intiligentie laten voeden tijdens gesprekken met familie en vrienden. En heel belangrijk; ze mag zich niet schamen voor de beperkingen van haar echtgenoot en dit nooit laten merken.
Ik zie niet in waarom deze relatie geen toekomst zou kunnen hebben. Gewoon het probleem op een andere manier benaderen en een beetje je best doen.

Zeker heeft deze relatie kans tot slagen!

Respect is belangrijk, zijn goede kanten waardoor zij met hem een relatie is aan gegaan.
Het gaat er om wat je sámen hebt, IQ is niet belangrijk zolang je elkaar in de waarde laat, maatjes kan zijn!
Het diepe gevoel van verbondenheid.

Wat ik niet snap van de vraag stelling, heeft zij dit niet eerder gemerkt? Dat hij problemen had? Of is het zo dat zij er nu moedeloos van wordt en eerder (nog) niet?

Wat kan zij doen om een 'zinvol' huwelijk te hebben?
Hem net zo respecteren en zijn goede eigenschappen opnieuw gaan in zien, als dat zij voorheen deed!

Wanneer zij geen respect meer heeft, is er weinig hoop.

Toegevoegd na 12 minuten:
Uit jouw vraag en een reactie, maak ik op dat zij eigenlijk de moed al opgegeven heeft?

Nogmaals, het heeft kans tot slagen maar het gaat er om; Wat heeft zij er zélf nog voor over? Is het voor haár nog de moeite waard? Zij wist dus dat hij 'niet al te slim' was.
Kon niet meer 'helder zien' door haar roze bril? Dan moet ze goed verliefd zijn geweest op zijn mooie eigenschappen.

Misschien zinvol, wanneer zij nog wel genoeg respect heeft voor hem, om terug te gaan, te voelen, te zien wat zijn mooie kanten zijn, want die zijn er nog steeds, toch?