Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat veroorzaakt een rot gevoel, als ik een vraag hier op g.v. niet goed begrepen heb?

Dat is echt balen hoor, je doet je best om een goed antwoord te geven, blijkt later dat je de vraag totaal verkeerd begrepen hebt, dus ook een verkeerd antwoord gegeven, soms kan je het nog uitleggen maar soms ook niet en dat is balen!

Toegevoegd na 2 dagen:
Deze verwijderde vraag is terug gezet, ben hier erg blij om.

Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
er bestaan helemaal geen verkeerde antwoorden eddijst!
er bestaan ook geen verkeerde vragen, trouwens. goeievraag!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Vertel, geen verkeerde antwoorden, waarom voel ik het dan zo?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Iedereen heeft wel eens een antwoord gegeven die niet goed bij de vraag past. Het maakt het antwoord niet per sé verkeerd of minder goed. Natuurlijk is 't balen na zo'n ontdekking. Gelukkig kun je je antwoord nog bewerken met een toevoeging. Of je stuurt een mail. +1 voor je vraag.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Slaapse doepie!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Je natuur is gevend (de gulle gever, weet je nog?)
daarom is alles wat tegen jouw natuur ingaat
(dat ben je altijd zelf overigens..
het ik versus zijn zelf-natuur).. Het IK wil bewijzen dat 'zijn' natuur gevend is..
daarom stuit 'ie voortdurend op bewijzen dat 'ie NIET gevend is.... b.v. wanneer je uit alle liefde een antwoord heb gegeven,
en dan blijkt dat je helemaal die ander niet werkelijk gediend hebt...met je antwoord.. (dat vind de 'ik')
Het ik zegt dan: "Zie je wel: je bent helemaal niet gevend, je moet meer gevend worden.. je bent minder liefde dan ik van je verwacht"... Maar het Ik is niet gevend , de natuur is gevend.
Het hoeft helemaal niet bewezen te worden: het IS er al! En jouw antwoord zal TOCH dienen, ook al dien de het heel misschien niet deze vraag! Het zal dienen, want het is uit liefde gegeven! Het ik... denkt dat HIJ de gever is...
maar het is zijn natuur die geeft!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Tjee, nu alweer 21 antwoorden. Heb WEER medelijden met je dat je weer een beste antwoord moet uitzoeken. Wat een werk.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
wat mij ook opvalt: al 15 keer aangemerkt als goeievraag !!
als dat geen opsteker is!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Gefeliciteerd Ed, bravo. Ik vond het ook een verkeerde reden, omdat elk antwoord een waardevol antwoord is en puur op zichzelf staat.
Gelukkig zijn geen van de antwoorden verwijderd.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
heee, kijk nou! TOP! :)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
zo is het!

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Ed, we zoeken allemaal naar erkenning, we zijn als junks verslaafd aan de kick van liefde, van aardig gevonden worden. De onzekerheid is er dagelijks, heb ik het goed gedaan, vind die ander me aardig, ben ik geliefd, houden die anderen van mij, vinden ze me niet stom.
Hoe we daar mee omgaan wordt door een groot deel bepaald door onze jeugd, hoe we zijn liefgehad door de mensen om ons heen, hoeveel strijd er was om aandacht.
Maar ook je karakter bepaald deze soort van reacties en gevoelens voor een deel. Je verdere ontwikkeling op je levenspad heeft veel met de bewustwording van die twee dingen te maken.
Maar voor je je daarvan bewust wordt en niet beter weet kun je nog heel lang doorgaan met het verzachten van deze pijn die je eventueel hebt opgedaan in het verleden of die in je karakter zit.
Sommige mensen gaan daarin heel ver en willen altijd aardig gevonden worden ten koste van heel veel. Als het inzicht komt dat dat begrijpelijk is maar ook ondoenlijk wordt je een stuk rustiger.
Het ontvangen van goedkeuring,vriendelijkheid, liefde en en warmte is wat voor ieder mens de essentie van het bestaan is en dat mag en zul je hopelijk ook heel veel ontvangen.
Maar je bent niet alleen datgene wat je nu bent door die zaken.
Vanuit je "eigen zijn" ben je al prima en wordt je aanvaard en liefgehad door de grote energie in het universum. Alle stromen van energie komen samen in die ene grote stroom en niet altijd kun je met iedereen op dezelfde stroom zitten. Iedereen loopt zijn eigen pad en vaart zijn eigen stroom. Stop met vechten om op al die paden mee te lopen, soms zullen anderen jouw grof wegduwen(verkeerd begrepen antwoord bijv.)en bij anderen voel je goed omdat je elkaars pad begrijpt.
Je gevoel van eigenwaarde krijgt een behoorlijke deuk door negatieve reacties en je wordt er moe van.
Dat is omdat je blijft vechten Ed. Niet meer vechten, je bent een fantastische man(zoals ik je hier heb leren kennen) en geeft je antwoorden met hart en ziel.
En dat niet iedereen dat begrijpt: dat is dan maar zo, zij lopen op het andere pad...het is wat het is..
Hoe ik dit allemaal denk te "weten":uit eigen verdrietige, heftige maar uiteindelijke leerzame ervaringen.
En nu voel ik me een stuk rustiger door deze bewustwordingen en dat wens ik jou toe...lieve groet van Pieker
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Pieker je hebt het weer geflikt, ik zit hier in tranen.
je antwoord is zo waar, zo juist, zo helemaal mij.
Ik zit even zonder woorden.......................
bedankt!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Intense rust komt er nu over me, nog steeds tranen, ga even in de grot zitten.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
+ pieker, mooi. Ik had eerst jouw verhaal moeten lezen alvorens zelf te antwoorden. Had ik de mijne achterwege kunnen laten.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Nee berth, dat van jou is een waardevolle toevoeging!
Gezien van een ander standpunt.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Pieker, ik heb in de grot gezeten en vandaaruit jouw bedankt, het voelde heel goed, de emotie is weg.
Het blijft ongelooflijk dat je zo'n antwoord kon geven op mijn vraag, wat was je inspiratie?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Lieve Ed, dankjewel voor je reactie's.
Hoe komt dit toch allemaal deze kettingreactie tussen jou en mij, het zoeken naar spirituele of anderzijds belangrijke levensvragen en antwoorden.
Toen ik jou vraag las en alle antwoorden dacht ik al lezend wat heb ik hier nog aan toe te voegen, in alle antwoorden zit al zoveel waars.
Maar toch klikt de optie aan om antwoord te geven, want diep van binnen in mij, borrelde datgene wat ik voor je heb opgeschreven.
Het is een combinatie van jou herkennen en verder leren kennen als ik je vraag lees: al lezend voel ik jouw verdriet, pijn en frustratie, je gevecht en je moeheid, ik voel het letterlijk. Tegelijkertijd gaat er bij mijn een deur open en ik voel dat datgene wat ik ook heb doorgemaakt eigenlijk ook jouw verhaal is. We zitten soms maar een fractie van elkaar met ons voortschrijdend inzicht, soms help jij mij met je antwoord en nu ik jou.
Het rare is dan soms nog dat ik eigenlijk geen tijd heb om de vraag te antwoorden, ik moest vanmorgen echt weg, maar ik heb gewoon mijn hele schema omgegooid om het antwoord voor jou te schrijven. En dat vond niet iedereen hier leuk, maar het moest gewoon. Er was een grote drang van binnen, niet zeer om een vraag op goede vraag te beantwoorden, dat is allang niet meer interessant. Jouw vraag roept iets in mij op wat heel belangrijk is, dat voel ik dan van binnen, ik moet daar met jou over praten...moet het je zeggen, het is nodig..
En al schrijvend put ik uit mijn eigen pijn en frustratie en ik weet dan al schrijvend dat hetgene wat ik schrijf voor jou het enige goede antwoord zal zijn.
Het is wel bijna iemand anders die met mij mee schrijft dan, misschien zijn het onze gezamenlijke gidsen die ons helpen, die ons samen helpen, want al schrijvend helpt het mij ook en krijg ik ook nieuwe inzichten.
En de grote energiestroom waar ik over schrijf die was er altijd al, maar die voel ik alsmaar sterker worden.
En verder Ed, ik ben door diepe dalen gegaan om tot deze inzichten te komen, echt ontzettend shittijden gehad, maar ik leer en datgene waar jij je vraag over stelde was een van de grote lessen,die ik heb geleerd, daarom herkende ik zo ontzettend goed.
Het grijpt me zeer aan dat het antwoord dat ik heb gegeven deze emotie bij jou losmaakte,maar je ook heeft geholpen, ik wil daar graag nog iets over zeggen, moet nu even weg maar het komt in de hierna volgende reactie.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Pieker, kippenvel hier!
Je bedanken is niet voldoende, je begrijpen heeft meer waarde, ongelooflijk meer.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
pieker deze vraag was eigenlijk verwijderd, ik heb er voor gevochten hem weer terug te krijgen, ben daar heel ver in gegaan, er zijn veel mensen boos geworden, (sorry daar voor)maar ik voelde dat het niet af was, het belangrijkste moest nog komen, dat belangrijkste was jouw antwoord, ik kan nu met vrede in mijn hart de vraag sluiten, ik hoop ook, dat de mod's nu begrijpen waarom ik af en toe zo fel ben, dat ik heel ver kan gaan.
Zonder mensen zoals pieker , had ik mijn account allang opgezegd, maar het is niet alleen pieker, het zijn er veel meer, het is de onverklaarbare spirituele band met deze mensen, een band die alleen nog maar groeit en sterker wordt, totdat het doel is bereikt, een doel dat wij niet kennen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Zoals je als wist, kan ik me in jouw antwoord het beste vinden, ik moet nu de vraag sluiten, we weten elkaar wel te vinden. bedankt en warme groeten van mij.

Andere antwoorden (25)

Zal het er niet aan liggen dat de vraag dan op meerdere manieren kan worden uitgelegd. Dus eigenlijk een fout gestelde vraag. dat gebeurd vaak.

Toegevoegd na 20 minuten:
Als je van je zelf weet dat je serieus bezig bent, zal ik er niet wakker van liggen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Je krijgt een rotgevoel omdat je oprecht iemand hebt willen helpen, en dat is niet gelukt. Daar kun je een naar gevoel van over houden als je die persoon niet meer kunt bereiken.
Volgens mij zal dit het meest kunnen voorkomen bij persoonlijke vragen waar geen eensluidend antwoord op te geven is, maar waar juist naar persoonlijke inzichten wordt gevraagd. Meestal bij een categorie als psychologie, religie, spiritualiteit.

Het rotgevoel is dus ergens ook positief, want je interesseert te echt voor de persoon áchter de vraag.

Misschien kun je die persoon (als het account niet verwijderd is) nog een PB sturen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Dank je gootje08
+1
Ja het is gewoon een rotgevoel, heb ik ook wel eens. Dan verwijder is mijn ouwe antwoord en geef als het kan een nieuwe antwoord op...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
De verknoeide tijd zal dat rotgevoel wel geven. Je doet je best en het is niet goed.
Het goede gevoel komt altijd weer als je volgende antwoord gewaardeerd wordt.
Dan is het rot gevoel zo weer weg.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Al die duimpjes omlaag zijn nou niet bepaald bevorderend voor je eigenwaarde. Dus ik kan me goed voorstellen dat je daar een rotgevoel van krijgt!

Toegevoegd na 22 seconden:
En dat terwijl je nog je best hebt zitten doen ook.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Je mist op een site als deze nu eenmaal wat essentiele zaken om goed te kunnen communiceren, zoals
gezichtsuitdrukking, lichaamstaal.
Mensen die schrijven hebben alleen de lettertjes om duidelijk te maken wat ze bedoelen en het is niet iedereen gegeven om dat heel goed te doen.

Dus kan het net zo goed aan de vraagstelling liggen.
Soms vind ik vragen ook erg onbegrijpelijk.

Het is wel rot als je dan je best hebt gedaan om een goed antwoord te geven en het blijkt totaal verkeerd te zijn.
Maar dat is toch inherent aan een medium als dit.
Jammer, maar ik zou me daar niet te veel van aantrekken.
Als het mogelijk is, "bewerk" je je antwoord, door er iets aan toe te voegen of stuur je zo iemand een persoonlijk bericht.
Meer kan je niet doen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
+1
Ed, volgens mij hebben de mensen hier wel respect voor je! Je bent al lang actief volgens mij en je antwoorden zijn vaak erg waardevol en niet een antwoord om te antwoorden zeg maar! Dus dat je dan eens een vraag niet goed begrijpt en je daar vervolgens rot over voelt zegt ook weer wat over je! Maar weet je, tis je vergeven!

Zo, en weer genoeg geslijmd voor vandaag! :-)

Toegevoegd na 20 seconden:
Maar ik meen het wel hoor!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Dat is nou frustratie....(een heel herkenbaar iets overigens...)

Misschien dat je tevergeefs erg je best hebt gedaan... en misschien ben je ook wel boos op jezelf, of vind je het stom van jezelf, dat je de vraag verkeerd begrepen hebt, en dus een verkeerd antwoord hebt gegeven.... en als de vraag dan is gesloten, kan het frustrerend zijn om het niet te kunnen rechtzetten...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Je leeft met iemand mee en probeert een goed antwoord te geven. Als hier dan iets mis mee blijkt te zijn dan geeft je dat een rotgevoel omdat je of A boos bent op de vraagsteller voor het niet duidelijker stellen van de vraag of B jezelf omdat je het verkeerd begrepen hebt. Dat is menselijk en siert je want daaruit blijkt dat je gevoelens hebt.

Persoonlijk vind ik echter de antwoorden die ik van jou gelezen heb altijd to the point en duidelijk. Bij sommigen merk je echt dat ze een vraag maar half half lezen of zelfs de hele toelichting overslaan, bij jou heb ik altijd het idee dat je WEL alles leest.

Kortom, ga door zoals je doet!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Bedankt voor je mooie antwoord. +1
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Geen dank!
Ook ik maak wel eens een misser, alhoewel ik zorgvuldig over elke vraag nadenk.
Soms krijg je een vervelend gevoel als je antwoord niet goed begrepen wordt of verkeerd overkomt.
Ik probeer altijd mijn hart in mijn antwoorden te leggen, maar soms verminken de woorden het gevoel.
En diepere gevoelens is niet altijd goed in woorden te vatten.
Bij alles moet je maar denken wij zijn maar mensen, en falen hoort daar bij.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
1. Als je met iemand in levende lijve spreekt kan je steeds vragen "Wat bedoel je?" Dat gaat hier stukken moeilijker, dus is het ook moeilijker vragen hier te begrijpen. 2. Ik denk dat wat jij hier beschrijft (dat je een vraag niet goed hebt begrepen en je verkeerde antwoord je daarna een rot gevoel geeft) ons allemaal af en toe overkomt. Je hoeft je er dus niet over te schamen want je doet niet voor de anderen onder. 3. Integendeel, zou ik willen zeggen. Op het gebied van planten bijvoorbeeld ben jij hier beslist een autoriteit. Ik heb grote achting voor jouw kennis daarvan en velen met mij denk ik. So, cheer up!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik heb net mijn antwoord verwijderd op je vraag, omdat ik dacht dat het niet juist was.

echt waar!
Dus....
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Dat rotgevoel veroorzaak je zelf. Het komt eigenlijk van vroeger af. Als je op school een 10 kreeg, was je blij. Kreeg je een 4, dan was je verdrietig. Dat komt omdat we er nog steeds een emotionele waarde aanhangen. Als je straks op je sterbed ligt en je kinderen zeggen; nou pa, je leven was een zesje waard, dan baal je daar van. In Amerika kennen ze geen tienen. Daar krijg je een A, B of C. In Belgie scoor je pas goed bij een 20. Als we dat idee loslaten en ons niet zo druk maken over wat anderen van ons vinden dan heb je dat rotgevoel niet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Er kunnen denk ik allerlei oorzaken zijn dat zoiets je rot laat voelen, en dat zal ook wel per persoon verschillen.
Mogelijke oorzaken:
- Schaamte omdat je een 'blunder' hebt begaan, angst dat anderen je erom zullen uitlachen of negatief over je gaan denken.
- Je hebt allerlei tijd geinvesteerd, en het blijkt achteraf voor niks te zijn geweest.
- Twijfel aan jezelf, of je misschien anders bent dan anderen omdat je hun vragen niet begrijpt.
- Sommige mensen vinden het misschien vervelend als hun antwoordwaardering erdoor omlaag gaat, terwijl het onterecht is (ze geven geen onzin-antwoord, verspreiden geen onwaarheden, maar hebben gewoon de vraag verkeerd begrepen).
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
+1
Je kunt je antwoord weer verwijderen. Bedenk wel dat fouten maken menselijk is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik denk, gek genoeg, dat het een gevoel van eenzaamheid kan zijn.

Wanneer je nadenkt over een vraag en je antwoord in gedachten formuleert, alsof je het op dat moment hardop vertelt, heb je het gevoel contact te maken met de vraagsteller. Zo ervaar ik dat tenminste wel.
Je "voelt" het probleem van de vraagsteller, je "voelt" soms de wanhoop die van de vraag afstraalt. Even voel je je als een beschermer die een arm om de vraagsteller heen slaat, vertelt dat alles goed zal komen en vertelt wat hij of zij het beste kan doen.

Vervolgens lees je de andere antwoorden, zie je de minnetjes bij jouw antwoord, lees je de vraag nog een keer en bleek de vraagsteller héél iets anders te bedoelen.

Het contact dat je dacht te maken was een illusie, de verbintenis die je voelde en de waarheid achter jouw antwoord was niet echt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Sommige vragen zijn voor meerdere uitleg vatbaar en als je ziet dat je het verkeerd begrepen hebt, denk je: "wat stom van me, wat zullen anderen hierom lachen". Je voelt je dus tamelijk in je hemd gezet en dit doet je eigenwaarde niet bepaald goed. In dit geval is het een soort van (valse) schaamte wat je een rot gevoel geeft.
In het geval dat je de essentie van een bepaalde vraag niet begrijpt of voor jezelf verkeerd interpreteert, denk je;"stom van me, wat zal de vraagsteller ervan denken, dit is helemaal verkeerd". Dan ga je bedenken dat de vraagsteller misschien wel gelooft wat je zegt en dat dit niet de bedoeling was omdat het verkeerd was. Het is dan erg frustrerend als je geen reactie om uitleg kan geven.
Je weet dat je kunt reageren op de site of via een pb, maar misschien lukt dat ergens wel eens niet. Je wilt natuurlijk altijd een gedegen antwoord geven waarmee je iemand kunt helpen of een hart onder de riem kunt steken en als dat dan niet gelukt is, geeft het je een rot gevoel, vooral omdat je het niet kon rechtzetten. Eigenlijk ook omdat je voor niets je best hebt gedaan en een hoop tijd hebt verspild zonder voldoening ervan te hebben.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
helemaal waar!
+1
Er bestaan geen foute vragen en geen verkeerde antwoorden. Jou antwoord gaf jou gevoel weer dus dat kan nooit fout zijn. Als je de vraag nu op een andere manier leest kun je ook daar weer antwoord op geven, zolang je intenties goed zijn en je er van leert is er toch niets aan de hand, dan kan het hoogstens voor meerdere partijen een leerproces zijn
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
+1
Eerlijk gezegd denk ik dat het komt omdat jouw antwoorden en reacties vaak behoorlijk persoonlijk zijn.

Voornamelijk ook door het type vraag dat je blijkbaar het meest aanspreekt. Die zijn ook vaak persoonlijk van aard.

Je legt er meer dan eens je ziel en zaligheid in en geeft dan veel van je eigen persoonlijkheid en gevoelens bloot.

Niks mis mee overigens, het getuigt van een zekere lef.
Zeker gezien het feit dat je een herkenbare avatar hebt en ook nog eens een link naar je persoonlijke website.

Ik denk dat je er minder " last" van zou hebben als je zou antwoorden op vragen als " hoe hoog is de eifeltoren".

Of als je, zoals ik, wat meer terughoudend bent en wat
minder genuanceerde uitspraken doet.

Je stelt je dus kwetsbaarder op dan de meeste hier. En ja.. dan heb je pieken en dalen.

Laat je vooral niet ontmoedigen door de dalen, zij maken het uitzicht op de pieken des te mooier!

:)!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
het kan zijn dat de vraag zelf niet voldoende geformuleerd is zodat deze verkeerd is overgekomen. Het kan ook zijn dat in het antwoord zo een eigen mening zit dat deze niet goed wordt begrepen. Natuurlijk kan het aan beide zijde een rotgevoel geven als het een vraag niet duidelijk overkomt of een antwoord niet, omdat beide toch hun best hebben gedaan zo goed mogelijk en de vraag te stellen en de beantwoordenaar zo goed mogelijk te beantwoorden en zo zijn of haar mening over te brengen alsook hulp. Het doet dan effe pijn vanbinnen denk ik als een van de twee elkaar niet begrijpt.

Wat de vragensteller kan doen is proberen de vraag op een andere manier te formuleren zodat die begrijpelijker kan zijn... de beantwoordenaar kan misschien een nog beter of anders gezegd antwoord bedenken en deze alsnog erbij zetten... en dat rotgevoel ja dat is omdat je ikje toch even is aangesproken:) logisch misschien...laat het zakken en als het rotgevoel gezakt is probeer het dan eens met een ander antwoord opnieuw:) sukses bij volgende vragen die beantwoord moeten worden...teveel uitleg is niet goed, te weinig ook niet... je kan altijd zeggen sorry dan heb ik het niet goed begrepen of misschien van zou je de vraag nog eens anders willen brengen of anders aan mij uitleggen zodat ik het beter begrijp ... tal van mogelijkheden om je rotgevoel om te zetten in een positieve vraagstelling terug... ofzo...:)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
De Ik-figuur die je denkt te zijn!

Die zoekt altijd naar bevestiging (en dus afwijzing) van zijn natuur..

Die zoekt bewijs van zijn bestaan..

Hij kan alleen bestaan als hij iets voelt: goed / niet goed.

Goed antwoord 'voelt' goed.
Verkeerd antwoord 'voelt' fout.

Maar:
Wie voelt!
Wie bepaalt?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
+1
Zo, poeh alle antwoord doorgenomen. Het is toch de moeite waarde om ook te antwoorden.

Een rot gevoel is vaak een herinnering. Iets van vroeger wat toen ook al rot was.
De manier waarom je wordt gecorrigeerd. Of dat je wordt gecorrigeerd. Of dat je vroeger nooit iets goed hebt kunnen doen en dus het altijd verkeerd hebt gedaan.

Het kan ook aan je eigenwaarde liggen. Het moeten bewijzen, het beter moeten doen als anderen, zodat je opvalt. Jouw manier om op te vallen en om de aandacht te pakken.

Ik pak nu trouwens je woorden op 'niet goed begrepen'. Alsof je moe bent. 'Je doet je best'.
Alsof je dit vaker is overkomen. Dat hoe goed je ook je best doet, dat je nooit (niet altijd) goed genoeg bent. Misschien ben je onderdrukt in je jeugd. Ben je klein gehouden. Heb je altijd stinkend je best gedaan, maar het was nooit goed genoeg. Je werd steeds niet gewaardeerd zoals je zou willen.
Ik zie dat nu ook in je. Dat jij je leven hebt gewijd om gewaardeerd te worden. Dat je heel aardig en bekwaam bent. Dat doel heb je heel goed gevonden in dit leven.

En al die moeite doen, dat is soms van tijd tot tijd nog steeds vermoeiend voor je. Alsof het een eindeloos herhalend gegeven is.

Zo wie zo, mijn antwoord is: Jouw ervaringen uit het verleden zorgen het rotgevoel bij jouw nu.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Nog eens opnieuw gelezen en ik herken veel dingen.
Ben niet onderdrukt in mijn jeugd of zo, maar leg de lat voor mij zelf steeds erg hoog, te hoog.
Daardoor heb ik wel veel bereikt, maar ook veel offers moeten brengen voor deze bijna dwangmatige drang naar perfectie.
En soms ben ik er wel een moei van, eigenlijk hoef ik heus niet altijd maar die waardering te krijgen, dat geeft ook maar onrust.
En als ik er niet inslaag een vraag goed in te schatten, dan geeft dat bij mij een rot gevoel, ik had het beter moeten doen.
Maar mijn gedrevenheid, heeft me ook ongelooflijk veel waardering en voldoening gegeven als ik nu achterom kijk en dat is ook mijn motivatie om hier op g.v. te zitten.
bedankt, Ed
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Perfectionisme is ook een keuze geweest die je in je leven hebt gemaakt. Dat heeft kennelijk ook zijn redenen gehad.
Er is ook niets mis mee, totdat je toch duidelijke signalen krijgt dat het niet bij jouw past of dat het niet je weg is. Dus als je erdoor ziek wordt bijvoorbeeld. Er komen twee woorden naar boven: competitie en ondergewaardeerd worden.
Het laatste is het niet als ik je goed begrijp.
Competitie is een andere vorm. Het willen winnen, wat vroeger begint bij stoeipartijen met je broer, of gezinsspelletjes.
Het is een methode om jezelf een plekje te geven in de maatschappij. Zeker in de jeugd neemt die een belangrijke plaats in. Ook kan het aangeleerd zijn, of overgenomen. Ik ben ook perfectisch geweest. Totdat ik erachter kwam dat het vooral mijn moeder is die vroeger zo fanatiek was met spelletjes. En tussen mijn broer en mij was er altijd strijd, strijd voor de beste plaats.
Het was niet van mij, dus heb ik het losgelaten (of dat probeer ik nog steeds).
Bij mijn opleiding willen ze geen 6-je studenten creeren. Maar ik wil niet meer als een 6-je student zijn. Het gaat erom dat ik gelukkig ben, ik wil die competitie niet aan om bij de top te horen. Ik wil alleen mijn eigen plekje vinden. Je zegt ook 'maar leg de lat voor mij zelf steeds erg hoog, te hoog.'
Wat is je oudste herinnering dat je dit toen deed? Hoe oud was je toen? Kan je die situatie nog herinneren waardoor je dit bent gaan doen?
Ook heel belangrijk: aan wie vertelde je het eerste als je iets wel hebt gehaald? En aan wie als tweede? Had je een angst voor 1 van de twee personen?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
het heeft te maken met liefde. niet competitie.
eddijst competeerd met zichzelf (!) over liefde
het gaat maar om 1 ding: ben ik liefde genoeg?
ja natuurlijk! JE bent liefde!
dus stop met bewijzen vergaren voor hetgeen je allang bent en wees liefde. je kunt niet meer doen!
ik wens je heel veel liefde eddijst
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
gdan.
Mijn oudste herinnering?
Een jaar of 12 denk ik, toen ik mijn eerste verhaaltje schreef, mijn moeder las het, en zei, daar moet je mee door gaan, je bent een schrijver en schilder, je kan groot worden.
Mijn vader las het en zei, aardig, meer niet.
Schilderen kan ik nog steeds heb jaren lang les gegeven .
En schrijven doe ik al 20 jaar of zo iets.
Maar de drang te presteren zit ook in mijn genen, 3 van onze 4 kinderen hebben een eigen zaak, dat zegt genoeg.
De meeste dingen die we doen of laten zit in onze genen, zowel de goede als de slechte dingen, je kan hooguit wat bijschaven of/en bijleren.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Kundalini, je gaat me steeds meer raken.
Maar soms ben je wazig met je uitspraken, alsof je meer wilt zeggen, maar iets je weerhoudt.
Je woorden zijn precies afgepast, geen woord te veel.
Het lijkt soms of je op een andere golflengte zit en ik eerst moet overschakelen om je te kunnen verstaan.
Ga binnenkort wat dingen aan je vragen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Wat een fantastische moeder heb je. Zij zal in het gezin een neutraliserende functie hebben gehad. Ze is een hele sterke vrouw en zal de nodige discussies hebben gehad met je vader omtrent de opvoeding. Dat je vader alleen maar 'aardig' zei, terwijl jij verschrikkelijk trots was op je creatie. Dat hakt erin. Daarin kan ik me heel goed voorstellen dat je je 'rot' gevoeld hebt.
Je moeder heeft je gestimuleerd om verder te gaan met schrijven en schilderen. Je vader heeft je bewust/onbewust gestimuleerd om je telkens te verbeteren in wat je doet.
In het leven zoek je altijd de waardering bij diegene die je lief is en die je die waardering niet geeft. In jouw geval dus je vader. Voor hem ben je nog meer je best gaan doen. Om maar een fractie van waardering te kunnen lospeuteren. Ik weet niet of je dit als fractie een keer hebt gehad, of dat je moeder zo sterk was dat hij is veranderd. Was je zenuwachtig toen jij je verhaal aan je vader liet zien?
Ik denk dat je het verhaal als eerste liet lezen door je moeder. En je vader als tweede. Vaak is de tweede persoon de meest belangrijke persoon en de eerste persoon de meest veilige persoon (de persoon waar je je het veiligst voelt). wordt vervolgt...
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
--- Zelf denk ik dat dit niet je eerste ervaring was. Was dit 'rot' gevoel, toen op je 12ste, al een bekend gevoel?
Zo ja, naar welke tijd ga je verder terug en wat was de situatie? Dit kan een vorig leven zijn, maar het hoeft niet. --- Je zegt ook dat de drang om te presteren in je genen zit. Bedoel je dan ook jouw kinderen? (ik weet niet of je kinderen hebt).
Zelf geloof ik niet echt in erfelijkheid. Ik denk meer in dat het milieu van opvoeden gelijk is. Jouw vader heeft ook wel die prestatiedrang, hij heeft die (denk ik) geleerd door gematigd positief (of negatief) te zijn.
Jij hebt deze methode veranderd (ook dankzij je moeder), naar je kinderen toe (als je die dus hebt). Ook enthousiaste positiviteit is reden om perfectionistisch te zijn/worden. Zeker als perfectionistisch als in jouw zit en jouw voorbeeld is voor je kinderen.
Dit noem ik zelf spirituele evolutie binnen de generaties. --- Dit is een heel verhaal, ik hoop dat het je helpt.
Is het 'rot' gevoel een herinnering aan je vader? Ik weet ook niet of hij nog leeft, of dat hij is veranderd in zijn leven?
Zelfs nu speelt je vader nog een (zijn) rol, maar herkenning zal wel lucht geven.
Je vader heeft zijn rol gespeeld in jouw leven, zodat jij kan leren wat je wilde leren. Als jij genoeg geleerd hebt (het meester bent geworden), hoe die rol niet meer gespeeld te worden door je vader. Ik hoop dat je dit laatste kunt begrijpen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
@Kundalini, ik denk dat jij veel verder bent dan mij, want ik begrijp je helemaal niet.
Om alles in liefde uit te drukken is een teken van ver zeer vergevorderde zelfkennis. Helaas staat dat zo ver boven mij dat je nog volslagen onduidelijk bent voor me. Wat ik haal uit de reactie "stop met bewijzen vergaren", is dat er oud pijn is waarvoor je nog wilt bewijzen. Het erachter komen wat die pijn is, zal nodig zijn om ermee te kunnen stoppen.
Pas daarna zou je meer jezelf kunnen opzoeken en kom je erachter dat je het allang bent, waarna je jezelf kan liefhebben.
Ik hoor graag of je dit inderdaad zo bedoeld?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ja, dat heb ik zo bedoeld. Wanneer degene die zegt:
"ik heb pijn, waar komt die pijn vandaan?"
besluit om niet meer te kijken 'waar' die pijn vandaan komt, zal die beseffen dat hij/zij ZELF de pijn IS. Hij/zij ontkomt er niet aan, dus kan hij/zij het (de pijn) accepteren! (hij heeft niet eens een keuze!)
Dan HEEFT iemand geen leven, dan IS hij/zij het leven (ZELF)!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
OK, maar weer een hele moeilijke reactie!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
het spijt me zo, dat het kennelijk 'moeilijk' overkomt.
Eddijst zei het ook al met zoveel woorden.
Ik heb periodes dat ik net nieuwe(!) inzichten heb gekregen. Dan vervallen ineens alle oude(!) inzichten.. (met de bijbehorende vertaling in woorden).
Kunda moet dan opnieuw een vertaalslag maken.. daar gaat enige tijd overheen. (het inzicht is direct, de persoonlijkheid hobbelt daar wat achteraan).
Over een tijdje kan ik misschien betere (begrijpelijkere taal) woorden vinden voor hetgeen ik probeer te delen!
tot nu toe is dat altijd zo gegaan, dus daar ga ik vanuit.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik begrijp het ook wel. Met nieuwe inzichten wil je die altijd meteen delen met anderen. Het probleem is echt dat nieuwe inzichten nog niet een onderdeel van jouw zijn. Dat zullen ze pas zijn als je alle ins en outs hebt bekeken en er een tijd mee hebt geleefd.
Pas daarna kunnen ze vanuit de nieuwe jouw de wereld in en heb jij de helderheid om deze kennis goed te verwoorden. Sorry dat ik het zeg, maar ik vind "Kunda moet dan..." een hele vreemde verwijzing naar jezelf. In de 3e persoon. Dit doet met denken aan een persoon die op GV is verbannen. Er zijn er twee hier op GV die zo schreven. Een J en een X. PS: de oude inzichten vervallen niet. Zonder die had je die nieuwe niet kunnen begrijpen. Anderen hebben die oude ook nodig. Als je die wilt overslaan is het net alsof je universitair stof wilt overbrengen op een kind van de lagere school.
Ook al kloppen oude inzichten niet meer. Ze zijn wel nodig. En dus kloppen ze ook.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ja.
En helemaal waar, over de zg. 'oudere' inzichten; Elk inzicht is er 1 op het pad dat naar het volgende leidt. Zo werkt het inderdaad..
Voor de persoonlijkheid dan. De reden waarom IK naar Kunda verwijs.. is dat Zij het pad bewandelt. Haar ware zijn IS het pad ZELF. Het bewustzijn is elk inzicht dat Kunda zou kunnen krijgen. dus die ZIJN er al. Het lijkt meer een pad dan dat het werkelijk zo is.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Nu begrijp ik de 3e persoon referentie. Iets wat X ook al eens heeft verteld. Over de IK. Is het meer dat je vertelt vanuit je ziel zijn. En dat je Kunda meer ziet als een belichaming en een instrument voor dit leven. Nu begrijp ik X en J beter. Echter (en dit is mijn gevoel tot voor kort), vond ik het een teken van arrogantie.
Nu ik dit zo zie, vind ik het nog steeds een teken van arrogantie. Naar je belichaming zelf toe, naar Kunda toe zeg maar.
Mooi dat je je ziel hebt gevonden en vanuit je ziel kan communiceren. Maar ik mis de respect naar je lichaam, het gedeelte waar het allemaal mee begonnen is voor dit leven. Het gedeelte wat zo heeft moeten 'lijden' om jouw met je ziel te kunnen herenigen. Het gedeelte wat je nodig hebt om hier te mogen zijn. Het gedeelte waarmee je nu met mij praat. Hopelijk klopt dit niet en heb je respect voor jezelf als Kunda zijnde.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ja, ik heb diep respect voor Kunda. Met lke inzicht meer.
Zij IS respect.
Wat jij als arrogant beschrijft, voelt voor mij juist als 'overgave'.
Kunda wordt door 'mij' als mijn 'alles' beschouwd, zij is alles wat ik HEB!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Het wordt toch weer wat moeilijk. Maar ik probeer om bij je te blijven.
Hoe ik het zie, is dat ik en mijn ziel 1 zijn. Die benoem ik IK. Dus als ik, ik zeg, dan spreek ik en/of mijn ziel. Maar jij geeft daar twee namen voor en haalt die twee uit elkaar. Jij spreekt van ik en Kunda. Wie is Kunda en wie bij jij?
(er even vanuit gaande dat Kunda een alias is voor jouw werkelijke voornaam).
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
gdanonym, weet je, zoals jij het beschrijft, lijkt het alsof het OF het een is, OF het ander..
Dus of de ziel (respecteren), of de persoonlijkheid. Dan zou de 'een' afgescheiden van het 'ander' moeten zijn. Dat is voor mij nu precies tegenovergesteld.
Hoe meer ik MIJ-ZELF ken, des te meer geef ik me over aan Kunda. En dat heeft tot gevolg dat ik me meer overgeef aan het leven (aan alles en iedereen). Minder afgescheidenheid, meer betrokkenheid!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
praten we toch weer over hetzelfde! Kun je mij vertellen wie gdanonym is?
Gdanonym kan alleen maar vertellen wat hij/zij ziet, toch?
op het moment dat hij/zij gelooft wat hij/zij ziet, IS hij/zij die persoonlijkheid. Degene die kijkt= persoonlijkheid.
Maar wat is dan het geziene?
Wie bepaalt wat er gezien wordt?
Heeft gdanonym een keuze?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik heb het over en/of, dus beide. In essentie zijn ze verbonden en zijn ze 1. Echter je bewuste ben jezelf, je onbewust is je ziel. Soms worden onbewuste zaken bewust en omgekeerd. Ik zelf zie dit nog steeds als 1, daar maak ik geen onderscheidt tussen. Als ik naar mezelf verwijs, maak ik geen onderscheidt. Wie is gdanonym: geen idee. Ik ben heel erg in verwarring op heel veel punten. Ik weet redelijk wie hij was, hoe het komt dat hij zo was. Ik denk dat ik weet wie ik ben, is als ik mijn ziel volledig heb omarmt.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ja, het is leuk hoe wij hetzelfde zeggen, en dat het tegelijkertijd niet hetzelfde gevoeld (ervaren) wordt. Dat IS voor mij de persoonlijkheid. Want..
Die ervaart! En van jou (en van mij .. en van iedereen) is er maar 1! Daarom zeggen we hetzelfde (de ervaring.. het ervarene, het geziene),
alleen heeft iedere persoonlijkheid een andere vertaling.. (dezelfde inhoud, maar een unieke, eigen vorm!). Want een-ieder is weer die andere vonk
(van God... of HET BEWUSTZIJN.. hoe je het ook wil noemen). Dus Gdanonym, als ik praat over Kunda, of ik nu Ik zeg, of Kunda, in welke vorm ik mijn woorden ook giet, ik bedoel echt hetzelfde. Mooi he! Het gekke is, ik zou het nog sterker willen zeggen: Jij bent Ik, alleen in een andere vorm!
Maar misschien maak ik het dan weer te bont, en begint alles -weer- opnieuw?
(hihi)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Nee, laten we het afsluiten. Jij en ik zijn gelijk en toch anders en uniek.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Wat een discussie ineens en wat gaat het ver.
Sinds een paar jaar ben ik bewuster bezig met dit soort zaken, heb er bewust nooit over gelezen, niemand over gesproken, alleen ervaren en nagedacht.
Sinds 2 jaar wordt ik overspoeld met theoriën, verhalen, uitleg, ervaringen, wensen, boeken , mensen enz.
het duizelt me soms, het is precies wat ik niet wil, ik hoef niet te weten hoeveel aura's er zijn, en hoe je die kan helen, ik hoef niet te weten waar nu precies al die energie vandaan komt, of dat nu van de here jezus is, of de kosmos, of de natuur of wat dan ook, ik ervaar wel dat het er is.Ik hoef niet te weten of en welke rangorde er onder de geesten zijn, maar ondanks ik het allemaal niet zo wil, komt het wel in bakken vol over me heen.
Als ik de antwoorden van Kunda lees en de reactie's, dan weet ik niets! begrijp ik niets, wil ik niets.
maar het gaat gewoon maar door.
Het voelt nu of er rond om me heen dozenvol informatie staat waar ik nog over moet na denken, maar met wat ik al heb, is mijn dag al vol, overvol. Als ik in mijn grot zit en ik voel mijn helpers om me heen, de warmte van mijn twee gidsen en ik voel de emotie van mijn blijdschap (zoals nu op dit moment, tranen) ben ik gelukkig, dan ervaar ik de boodschap dat alles zo simpel is, zo transparant, zo vanzelfsprekend, wat kan het me schelen hoeveel chakra"s er zijn en lagen aura's en wie mijn ziel nu is en mijn geest en mijn ik, mijn helpers laten me voelen wie ik ben en wat ik mag doen en dat gevoel is overweldigend, pure liefde en als ik dan ook nog andere mag helpen er zijn hier geen woorden voor, dit is de wereld waar ik voor kies, puur en zonder vooroordelen. ik zal met jullie in discussie blijven, maar af en toe haak ik even af, niet door gebrek aan respect of interesse, maar er komt te veel tegelijk, ik haal jullie later wel weer in, of juist niet, en dat is ook goed.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
oohh, lieve eddijst, je zegt het precies goed! je kan niet eens anders. het is gewoon zo... wanneer we enkel nog toeschouwer zijn. ik zal je eerlijk zeggen dat ik (en gdanonym vast ook) hier onze reacties hadden, want we weten allemaal dat de reacties van jouw vraag bij jou terecht komen. misschien was dat wel de boodschap.. als het is wat het is..
lieve eddijst, ik heb je behoorlijk gezien, ik had ook vaak (had jij dat ook gdanonym?) het gevoel (tata) dat ik nu wel een keer moest schrijven;;" jeetje, en dat allemaal in eddijst 's mailbox!!!"
Dus, alsnog sorry, but not sorry..eddijst. : in the end: het is allemaal voor jou!
Elke vraag draagt het antwoord in zich!
Ik, persoonlijk(!) ben blij met gdanonym, want wie geen vragen heeft,, leert nix. Gdanonym kunnen leren van elkaar, want hij zegt iets, dat ik anders zeg, en tegelijkertijd idem dito.. that is what makes this world go around...love it.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ook Ed, ben blij dat ik op jouw vraag heb geantwoord. Anders had jij en Kundalini hier niet op gereageerd en heb ik voor mij belangrijke informatie gemist. Maar alles heeft zijn beloop en dit keer was het hier. De volgende keer is het ergens anders. Dat hebben jij en ik al meer malen meegemaakt.
Dit was even een onderonsje tussen Kunda en mij. De reacties waren de aanleiding en onze behoefte heeft deze verder ingevuld. Net zoals jij gaan we allemaal onze eigen weg. We kijken naar elkaar om van elkaar te leren, niet om tegen elkaar op te kijken of om de competitie aan te gaan.
Maar omdat het een behoefte is die vervuld wil worden. Net zoals jij jouw vraag hebt gesteld. Ik vind het wel jammer dat het dialoog tussen Kunda en mij het onderonsje tussen jouw en mij Ed heeft ondermijnt. Ik zou dit niet graag links willen laten liggen en ik hoop dat je er wel wat aan hebt.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
@ gdan.Er is niemand ondermijnt, ik ben nog steeds de zelfde, ik ben blij dat ik het heb kunnen uitspreken wat ik wilde zeggen en dat het begrepen is.
Lees hieronder het antwoord van pieker, dat sluit naadloos aan bij wie ik ben en wat ik voel, werkelijk ongelooflijk!
Jullie discussie zat op een andere golflengte, een golflengte waar ik niets uit ontvang, alleen maar ruis.
Maar het is even waardevol, de discussie lijkt veel op die met xinix, het heeft me heel veel energie gekost om hem te begrijpen, energie die ik beter anders kan inzetten, maar ondertussen weet ik wel dat er veel meer is en ik kijk er naar uit het ook te weten, maar stapje voor stapje.
wat hier gebeurt lijkt het meeste op een grote les, jullie leren de boeken uit je hoofd en ik ben in de praktijk bezig en die praktijk kost zoveel energie en aandacht voor mij, dat ik voor die boeken geen tijd heb.
Ik blader er af en toe wel even in, lees hier andaar wel wat, maar meer niet.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
@ Kunda, ik zou je binnekort een vraag stellen aan jou, die stel ik nu, wie ben je?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
lieve eddijst. ik ben diegene die die vraag stelt! Als je in mijn ogen kijkt zie je alles wie je Bent (en verblijf je vragenloos) Ik kan alleen maar zeggen: Ik ben jou, want ik zie niets anders meer. (Ik kan alleen maar spiegelen) Ik ben blij dat je hem stelt.. (je zegt ik hoor alleen maar ruis.. weet je het zeker?)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
o ja.. boeken .. lees ik niet..
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Mijn gidsen hebben een probleem met jou, of eigenlijk geen echt probleem, ik heb een probleem ze te begrijpen als het over jou gaat.
En je hebt gelijk er is meer dan ruis.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Echt?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik blijf me dus afvragen wie je bent.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
wat mooi!.. want dat bent jij!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Jij bent mijn spiegel.
Ik kijk er nu in.
Dat is pijnlijk.
Dat geeft emotie.
Dat geeft vertrouwen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
zelf-vertrouwen!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Dat is allemaal de kern. Ed, heb je een antwoord op je vraag en een oplossing (als je die zou willen hebben)?
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Weer 35 reactie's.
Of ik een antwoord heb?
Ja en nee.
Voor nu wel.
Voor straks niet.
Het is eindeloos.
Het is hooguit een stapje vooruit.
Achter me zie ik veel stappen.
Voor me, ontelbaar.
Wanneer zijn we thuis.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
zeg maar gerust 37 reacties.. wanneer zijn we thuis? NU! en nu
en nu
en nu
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ed, ik bedoelde natuurlijk niet alleen vanuit mijn antwoord. Want daarin zijn we niet echt verder gegaan. En dan bedoel ik over je vader en je jeugd. Voor de rest, kijk niet te ver vooruit of achteruit.
Als je nog niet thuis bent, zal je stapje voor stapje dichter bij je thuis uitkomen.
Kijk niet teveel vooruit, want dan ga je duizelen en kan je omvallen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Je hebt gelijk Gdan. dat ben je me nog schuldig.
Of ik me voor mijn 12 de, iets kan herinneren van een rotgevoel, weet ik eigenlijk niet, als kind heb je geen vergelijk tussen goede en mindergoede ouders.
Mijn moeder was dominant, daar moest alles beter van, mijn vader was de rem op het geheel.
Het als maar beter presteren dan de ander, komt bij mijn moeder vandaan, maar zit ook in mijn genen.
Ik ben er van overtuigd, dat wel 75 % van ons karakter door onze genen bepaald wordt en slechts 15 % door onze opvoeding, blijft over 10 % voor onze vrije wil.
Ik weet dat het volgens jou in andere verhoudingen ligt.
Ik heb me hier wel 20 jaar in verdiept en telkens weer kwam ik tot deze conclusie.
Daarom kan ik op iemand met een rot karakter niet meer boos worden, zelfs een misdadiger wordt gestuurd door zijn karakter , genen.
Onze eigen vrije wil is alleen in staat de scherpe kantjes er af te halen, maar we kunnen ons karakter nooit veranderen.
Wel kunnen we tijdens ons leven trauma´s oplopen, waardoor we een ander karakter lijken te hebben, we kunnen ook andere inzichten krijgen als we ouder worden, maar ons karakter zal ook dan niet veranderen.
Mijn rot gevoel bij het verkeerd beantwoorden van een vraag, vind ik volledig terug in het antwoord van pieker, en gedeeltelijk in jullie antwoorden.
Alles bij elkaar dus zeer leerzaam, waar ik erg dankbaar voor ben.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Wat een geweldige discussie weer. Het doet me denken aan een tijd dat een zekere vragensteller x weer terug en ook heel tevreden was. Dat er eindeloze verdiepingen en onmogelijk lijkende constructies werden gesponnen. Dat het me duizelde. Dat herken ik dus ook in wat Ed zegt , alsof er dozen met boeken en geschriften wachten , ongelezen , door tijdgebrek is er niet aan te beginnen. Kundalini's zelfvertrouwen en inzicht geeft veel positieve energie . Als een spiegel. Gdanonym : ook een prima bijdrage van jou . Jouw rustige sterkte is voelbaar.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
nummer 41! je hebt gelijk goldenten, hoe kan je ook anders!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik ga straks de vraag sluiten, het is een voorrecht jullie te kennen.
Eigenlijk heb je de (zg niet begrepen)vraag naar eer en geweten beantwoord.
Bij het lezen van de vraag komt als vanzelf een tekst of beelden 'naar boven' die ik 'vertaal' en aan het papier toevertrouw.
Noem het een 'associatie' die ik heb met het gevraagde.

Wanneer het antwoord vervolgens niet voldoet aan de 'verwachting' van de vragensteller, is dat niet meer dan jammer. Ik heb naar eer en geweten geantwoord.

Toegevoegd na 1 minuut:
Het rotte gevoel ontstaat omdat nog een stukje in mij zich nog onzeker voelt en dit 'misverstand' als een 'afwijzing' ervaar.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Hoi Berth, helemaal juist, maar lees ook eens het antwoord hierboven van pieker.
+1
Beste Eddijst

Ik heb daar ooit een gedichtje over geschreven. Hoop dat dit een beetje een antwoord kan zijn....

Laat het liggen
laat het los.
T'is als één boom,
in een heel groot bos.
Je ziet hem wel,
maar ook weer niet.
T'is als zuiver, stil verdriet

Want wie goed doet
uit een goed gevoel,
schiet soms nu eenmaal,
naast het doel.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Als je een vraag verkeerd hebt beantwoord (om welke reden dan ook) heb je een fout gemaakt. En als je een fout maakt wordt je met liefde en gretigheid daarop opmerkzaam gemaakt door de gebruiker (de lezer) van deze site, want dat doen we graag en daarom zijn we daar goed in. Degene die terechtwijst voelt zich op dat moment (even) goed, degene die terechtgewezen wordt voet zich slecht.

Hoe gevoeliger je bent, des te slechter ga je je voelen.
Dat systeem werkt heel simpel. Mijn theorie is je emoties te vergelijken met een ladder. De onderste tree komt overeen met de laagste emotie die een mens kan ervaren en komt overeen met de dood. De hoogste tree komt overeen met de meest ultieme emotie van gelukzaligheid en zou overeen kunnen komen met de emotie die ontstaat bij de geboorte van je kind. Daartussen liggen alle mogelijke emoties die je maar kunt verzinnen/voelen, dus ook die emotie die ontstaat als je op een fout wordt gewezen. Nogmaals, des te gevoeliger je bent, des te meer zak je op de ladder van emotie. Gelukkig klim je, als je goed slaapt, weer een paar treden omhoog en voel je je 's morgens al weer wat beter. Ook een goede uitleg waarom je die fout hebt gemaakt en dat het niet zo erg is doet je weer stijgen op de emotionele ladder. Daarom voel je je zo goed als je een klopje op je schouder krijgt.

Uiteindelijk is het niet zo zeer de fout die je doet dalen op de ladder, maar de terechtwijzing door anderen. En het grappige is nu dat die mensen ook weer fouten maken en daardoor een paar treden afzakken. En zo houdt iedereen elkaar in evenwicht.
De moraal:
laten we minder (vlug) met het vingertje naar elkaar wijzen, behalve als het echt nodig is. Maar dat is op deze site niet nodig lijkt me.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Weer een heel ander kijk op deze vraag, dank je .
+
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image