Hoe goed denk jij jezelf te kennen en waar leid je dat uit af ?
847
847 keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Normaal ben ik iemand die erg uitgebreid antwoord geeft, om te voorkomen stukken die de context van mijn uitleg kunnen vertroebelen weg te laten.
Ik zal in deze kort proberen te zijn :D
Of iemand zichzelf kent, is afhankelijk van een aantal factoren:
1. Hoe eerlijk is iemand (gezegde: 'eerlijk zijn begint bij jezelf')
2. Hoe bewust is iemand zich van eigen gedrag
3. Hoe breed is iemands kennis met betrekking tot de psyche, het menselijk gedrag en sociale interactie.
4. Hoe veel iemand geïnteresseerd is in zijn/haar wezen, gedrag en/of intenties.
Er zijn nog een tig-aantal andere factoren die mee (kunnen )spelen, maar volgens mij zijn dit redelijk belangrijke (zegt ook al iets over mij).
Ik denk dat ik mijzelf aan de hand van de bovenstaande en andere factoren redelijk goed ken. Ik ben een reflectief filosoof, waardoor ik veelal door zelfreflectie tot inzichten over het leven kom (je zou het een soort egoïsme, ik eerst, kunnen noemen). Daarna ga ik bewust deze inzichten onderzoeken in mijn omgeving. Indien een inzicht zich niet verhoudt tot het gedrag van anderen, pas ik mijn inzicht aan of verwerp het als zijnde een mogelijke afwijking bij mijzelf (niet automatisch een negatieve afwijking).
Door mijn instelling ten opzichte van mijzelf, komt het vaak voor dat ik met anderen spar over persoonlijk gedrag en hieruit (hopelijk) een beeld kan opmaken hoe mensen mij waarnemen in mijn gedrag.
Het feit dat ik hier op goeievraag.nl mijn 'genoodzaakt' voel om te antwoorden op veel verschillende soorten vragen, zie ik als onderdeel van mijn persoonlijkheid: Verbreiden van informatie. Daaruit ontstaat voor mij de allergie voor mensen die liever willen dat mensen beperkte informatie gebruiken voor keuzes of uitsluitend uitgaan wat een ander heeft gezegd. Mijn valkuil daarbij is dat ik nogal eens neig a. eigen informatie te 'pushen' en ook langdradig te zijn om een element van alle kanten te belichten.
Voordat ik een heel essay ga schrijven over mezelf, zal ik mijn voorbeeld hier afkappen. Over het algemeen kent de gemiddelde mens zichzelf zover als hij hierbij stilstaat. Dit moet voor iemand cognitief en sociaal wel mogelijk zijn, wil hij/zij hier de moeite voor willen doen.
(Lees meer...)
Ik zal in deze kort proberen te zijn :D
Of iemand zichzelf kent, is afhankelijk van een aantal factoren:
1. Hoe eerlijk is iemand (gezegde: 'eerlijk zijn begint bij jezelf')
2. Hoe bewust is iemand zich van eigen gedrag
3. Hoe breed is iemands kennis met betrekking tot de psyche, het menselijk gedrag en sociale interactie.
4. Hoe veel iemand geïnteresseerd is in zijn/haar wezen, gedrag en/of intenties.
Er zijn nog een tig-aantal andere factoren die mee (kunnen )spelen, maar volgens mij zijn dit redelijk belangrijke (zegt ook al iets over mij).
Ik denk dat ik mijzelf aan de hand van de bovenstaande en andere factoren redelijk goed ken. Ik ben een reflectief filosoof, waardoor ik veelal door zelfreflectie tot inzichten over het leven kom (je zou het een soort egoïsme, ik eerst, kunnen noemen). Daarna ga ik bewust deze inzichten onderzoeken in mijn omgeving. Indien een inzicht zich niet verhoudt tot het gedrag van anderen, pas ik mijn inzicht aan of verwerp het als zijnde een mogelijke afwijking bij mijzelf (niet automatisch een negatieve afwijking).
Door mijn instelling ten opzichte van mijzelf, komt het vaak voor dat ik met anderen spar over persoonlijk gedrag en hieruit (hopelijk) een beeld kan opmaken hoe mensen mij waarnemen in mijn gedrag.
Het feit dat ik hier op goeievraag.nl mijn 'genoodzaakt' voel om te antwoorden op veel verschillende soorten vragen, zie ik als onderdeel van mijn persoonlijkheid: Verbreiden van informatie. Daaruit ontstaat voor mij de allergie voor mensen die liever willen dat mensen beperkte informatie gebruiken voor keuzes of uitsluitend uitgaan wat een ander heeft gezegd. Mijn valkuil daarbij is dat ik nogal eens neig a. eigen informatie te 'pushen' en ook langdradig te zijn om een element van alle kanten te belichten.
Voordat ik een heel essay ga schrijven over mezelf, zal ik mijn voorbeeld hier afkappen. Over het algemeen kent de gemiddelde mens zichzelf zover als hij hierbij stilstaat. Dit moet voor iemand cognitief en sociaal wel mogelijk zijn, wil hij/zij hier de moeite voor willen doen.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Andere antwoorden (8)
iemand die op mijn leeftijd is kent zichzelf redelijk goed, dat heeft hij vaak te danken aan de reacties van anderen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Het is ten ene male onmogelijk jezelf te kennen.
Laat ik het op de volgende manier uitleggen. Ik besta, dat kan ik niet ontkennen. De aandacht komt van mij en gaat naar iets buiten mij en komt dan pas in bewustzijn/gevoel. Iki ben de voeler, niet het gevoelde. Ik ben de doener en niet het gedoe. Alles wat ik over mezelf zeg, kan ik niet zijn
Als ik mezelf in de ogen kan kijken zou ik mezelf kunnen kennen, maar het is ten ene male onmogelijk mezelf in de ogen te kijken. En ga nu niet spelletjes spelen, door te zeggen dat ik mezelf in de spiegel zie, dat wat ik in de spiegel zie is het spiegelbeeld, en NIET mezelf. Ik kan mezelf niet horen, omdat ik gelouid hoor en nooit dat wat ik ben enz enz...
Alles wat ik ken van mezelf kan ik mketeen door de wc spoelen omdat het totaal niets zegt over mij, wat ik in werkelijkheid ben.
Een voorbeeldje illustreert een tipje wellicht. De juffrouw van de kleuterklas vraagt 's morgens aan de klas: Wie heeft vanmorgen de tandjes gepoetst? Alle kinderen antwoorden in koor: "ik".
Ik ben degenedie deze woorden typ en degene die deze woorden leest. Ik ben zeker niet persoonlijk, omdat persoonlijk iets individueels is en dat is het niet. Zie voorbeeldje hierboven van de kleuterklas.
Ik kan mezelf onmogelijk, intrinsiek onmogelijk kennen, omdat ik de kenner ben en niet het gekende, en ik niet alleen maar niemand niet. Niemand kan zichzelf kennen, nooit in het verleden en nooit in de toekomst...
Ik ga er niet mee in discussie, je weet het of je weet het niet. Dat geldt voor alles en dus ook voor dit...
Ik weet dat het waar is en jammer voor een ieder die denkt het beter te weten en wel een pasklaar antwoord heeft...
Sat Chid Ananda
Waarheid Bewustzijn Extase
(Lees meer...)
Laat ik het op de volgende manier uitleggen. Ik besta, dat kan ik niet ontkennen. De aandacht komt van mij en gaat naar iets buiten mij en komt dan pas in bewustzijn/gevoel. Iki ben de voeler, niet het gevoelde. Ik ben de doener en niet het gedoe. Alles wat ik over mezelf zeg, kan ik niet zijn
Als ik mezelf in de ogen kan kijken zou ik mezelf kunnen kennen, maar het is ten ene male onmogelijk mezelf in de ogen te kijken. En ga nu niet spelletjes spelen, door te zeggen dat ik mezelf in de spiegel zie, dat wat ik in de spiegel zie is het spiegelbeeld, en NIET mezelf. Ik kan mezelf niet horen, omdat ik gelouid hoor en nooit dat wat ik ben enz enz...
Alles wat ik ken van mezelf kan ik mketeen door de wc spoelen omdat het totaal niets zegt over mij, wat ik in werkelijkheid ben.
Een voorbeeldje illustreert een tipje wellicht. De juffrouw van de kleuterklas vraagt 's morgens aan de klas: Wie heeft vanmorgen de tandjes gepoetst? Alle kinderen antwoorden in koor: "ik".
Ik ben degenedie deze woorden typ en degene die deze woorden leest. Ik ben zeker niet persoonlijk, omdat persoonlijk iets individueels is en dat is het niet. Zie voorbeeldje hierboven van de kleuterklas.
Ik kan mezelf onmogelijk, intrinsiek onmogelijk kennen, omdat ik de kenner ben en niet het gekende, en ik niet alleen maar niemand niet. Niemand kan zichzelf kennen, nooit in het verleden en nooit in de toekomst...
Ik ga er niet mee in discussie, je weet het of je weet het niet. Dat geldt voor alles en dus ook voor dit...
Ik weet dat het waar is en jammer voor een ieder die denkt het beter te weten en wel een pasklaar antwoord heeft...
Sat Chid Ananda
Waarheid Bewustzijn Extase
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Hoe beter dat ik weet dat ik niet weet wie ik nou eigenlijk ben, hoe meer ik tot mezelf kom.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
wanneer ik in de spiegel kijk en me niet schaam voor mezelf, denk ik mezelf te kennen. Ik ben dan èèn met mijn innerlijke zelf
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Als we het meeste leren van onze fouten en onze goede eigenschappen even vergeten, dan krijgen we tijd en inzicht om te luisteren naar anderen die jou dan vertellen wie je eigenlijk bent. Want zelf weet je dat eigenlijk niet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Nou ja, via het enneagram kom je een heel eind!
Maar dat is voor doorzettertjes en af te raden voor mensen die er van houden er aldoende achter te komen wat hij/zij in de kuip heeft.
(Lees meer...)
Maar dat is voor doorzettertjes en af te raden voor mensen die er van houden er aldoende achter te komen wat hij/zij in de kuip heeft.
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik ben van mening dat ik mezelf redelijk goed ken...
Wat ik altijd komisch vind is dat anderen mij denken te kennen en dat ze dan misschien op 20% komen. Het blijft bij mij nu eenmaal moeilijk om door die atoombomvrijmuur heen te dringen...
(Lees meer...)
Wat ik altijd komisch vind is dat anderen mij denken te kennen en dat ze dan misschien op 20% komen. Het blijft bij mij nu eenmaal moeilijk om door die atoombomvrijmuur heen te dringen...
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Ik ben verre van naïef over mijn zelfkennis. En mijn zogenoemde onbewuste acties ben ik me erg bewust van...