wat houd een psychische verbintenis in?

Daar is geen echte definitie van, ook niet een beetje. Het kan dus van alles betekenen. Psychisch betekent alles wat met je geestelijk functioneren te maken heeft: gedachten, gevoelens enz. In die zin ben je dus psychisch verbonden met iedereen waar je wel eens aan denkt, en/of hij/zij aan jou.

Maar sommige mensen bedoelen er iets anders mee, iets dat meer lijkt op het Engelse woord "psychic". Dat is heel iets anders, het gaat dan om zaken die in het Nederlands als paranormaal worden gezien: helderziendheid, gedachten lezen (dus niet raden omdat je iemand goed kent) enzo. Dan zou je dus een soort van draadloos "online" met die ander zijn. Een onzichtbaar lijntje hebben met diegene.
Of dat bestaat, daar zijn boekenkasten vol over geschreven. Ook vol "bewijzen". Echter, als zoiets wetenschappelijk wordt onderzocht, kom me altijd weer uit op "hoe beter de methode, hoe minder resultaat". Of het desondanks toch bestaat weet je dan nog steeds niet. Wel, dat je de bewijzen met een stevige korrel zout moet nemen.

Ik ben het eens met de bovenstaande vragen beantwoorder als het gaat om een "onzichtbaar lijntje" hebben met de ander. Je kan je verbonden voelen met een ander persoon zonder dat je diegene ook daadwerkelijk ziet.

Soms zie je echtparen in een restaurant niet met elkaar praten. Ik dacht altijd dat deze mensen op elkaar uitgekeken waren. Tot dat iemand mij erop wees dat deze mensen niet zozeer gesprekken gaande moeten houden omdat ze zich al zo met elkaar verbonden voelen.

Bij mensen die elkaar niet kennen zie je vaak dat ze moeite hebben met stiltes in gesprekken, deze mensen hebben dat niet nodig en kunnen zowel samen zijn als apart en ook apart zijn als ze samen zijn omdat de verbintenis er al is. Ze kunnen over het algemeen goed zichzelf zijn in elkaar gezelschap.

Wat ik zelf een beetje als leidraad aan houd is in hoeverre ik mensen mis als ik ze een tijdje niet heb gezien. Het verschilt wel per persoon hoeveel behoefte mensen aan sociaal contact hebben, ook met de mensen die hun het meest na staan. Je kan je best verbonden voelen met je geliefde of vriend(in) maar weinig behoefte hebben om elkaar te zien. Sommige mensen hebben juist het tegenovergestelde. Dat is iets wat je zelf bepalen: wat voelt goed voor mij.

Zelf zie ik sommige vrienden maar een of twee keer per jaar, door ons drukke schema voornamelijk en omdat het zo is gegroeid. Dit voelt goed voor ons beide en ik voel me nog steeds verbonden met deze personen. Sommige zie ik vaker.

Ook in relaties hoeft het niet zo te zijn dat je elkaar elke dag ziet. Dat kan als je daar behoefte aan hebt, sommige mensen hebben dat echter niet. Die kiezen bewust voor een LAT relatie of een relatie waarbij je niet samenwoont.