Waarom praten mensen in het algemeen zo kinderlijk/in babytaal tegen dieren?

Omdat de dieren reageren op verschillende toonsoorten en dit erg aangenaam vinden, dat laten ze ons zien en zo worden wij weer gestimuleerd om dat zo te laten en zelfs uit te breiden.

"Waarom praten mensen in het algemeen
zo kinderlijk/in babytaal tegen dieren?"

Waarschijnlijk omdat (de meeste) dieren
vertederend en kinderlijk kunnen zijn...

in aanvulling op het prima antwoord van retteketet: je zegt natuurlijk ook hele simpele dingen tegen je katten.
je gaat niet een verhandeling over het nut van het algemeen belang beginnen.
dus spreek je ze aan als een kleine koter :)
vrolijk en varierend in toonhoogte.

Omdat je geen volwassen antwoord van ze krijgt misschien, hooguit miauw of woef en welke volwassene doet dat nou?

omdat een volwassen hond het iq heeft van een kind van 2 jaar.

Het is een aangename manier om met je huisdier om te gaan. Wij hebben o.a. een Jack Russel en als je tegen haar praat gaat haar koppie van de ene naar de andere kant. Ook kwispelt ze met haar staart. Ik vind het enig!

zie hier een rechtstreeks gequote antwoord van een site over hondentrainingen:

Toonhoogte

Hoge tonen vinden honden meestal wel leuk, en ze zijn dan ook goed te gebruiken voor het prijzen van de hond of om hem uit te nodigen om bij je te komen. Als je een hond prijst met een lage stem, lijkt het net of je gromt, zodat je hond niet merkt dat je blij met hem bent.

Een neutrale stem is vaak rustgevend voor een hond. Dit is ook een prima toonhoogte om de hond te prijzen als je een rustige oefening met hem doet die hij moet voortzetten, zoals de af of de blijf. Met een hoge, dus uitnodigende stem, vraag je je hond in zo'n situatie in feite om overeind te komen, ook al geef je op dat moment een commando dat hem het tegendeel vertelt: de toon gaat voor de hond vòòr het commando.

Een lage stem associeert een hond al gauw met grommen. Een dergelijke stem is dus te gebruiken als jij je hond duidelijk wilt maken dat je afkeurt wat hij op dat moment doet. Als je "foei!" op hoge toon uitspreekt, denkt je hond dat jij hem prijst, al kent hij het woordje nog zo goed.