Als een persoon doof wordt geboren in welke taal denk die dan?

In de taal die zijn/haar omgeving spreekt. Niet alleen door liplezen maar ook door trillingen in de lucht zal hij/zij toch een concept van woorden en zinsconstructie formuleren!

Ga voor jezelf een na hoe jíj denkt. Vorm jij voor elke gedachte een nederlandse zin?
Ikke niet in iedergeval.
Het enige moment dat ik echt in zinnen denk is wanneer ik daadwerkelijk aan teksten denk, denk wat ik tegen iemand zal zeggen, wat ik wil schrijven of iets dergelijks. Het lijkt mij dan ook logisch dat dat voor een doof persoon ook zo is, maar dan met gebarentaal of het visuele aspect van geschreven tekst (zonder de daarbij horende klanken te kennen).

Als ik b.v. naar de wc ga omdat ik moet plassen dan denk ik echt niet: "oh, ik moet plassen, nou dan ga ik maar even naar de wc, deur open doen, oh de klep is dicht, even optillen, nu mn broek open doen... etc...". Het is meer combinatie van een woordeloze constatering van een gevoel, gecombineerd met een beeld van naar de wc gaan en daarop handelen. Natuurlijk kan daarbij wel een woord of zin boven komen drijven, maar die zijn absoluut niet noodzakelijk.
Waarom krab jij je op je hoofd? Omdat je net hebt gedacht "goh, mn hoofd jeukt, even krabben"? Constateer je dan "hey, mn nagels zijn te lang, die moet ik even knippen", of vorm je automatisch aan de hand van het gevoel van het krabben een beeld van de lengte van je nagels en denk je dan eventueel de zin "die moet ik even knippen"? In het laatste geval is al de helft van de informatie je gedachtengang gepasseerd zonder dat je er een nederlandse zin voor gebruikt hebt.

Ik heb even gegoogled en deze manier van denken heet 'beelddenken' en normaal gaan kinderen met een jaar of 5 of 6 over van 'beelddenken' op 'woorddenken'. Ik ben dus blijkbaar een uitzondering (huh?!?)... maar het lijkt mij logisch dat doven deze manier van denken behouden.

Toegevoegd na 6 minuten:
Nog even een linkje toevoegen naar het antwoord op je vraag gegeven door een dove. Zij zegt: afhankelijk van de situatie denk ze in beelden, gebarentaal of geschreven taal.

als iemand doof is betekent het niet meteen dan hij niks met taal te maken heeft. het kan nog wel lezen/schrijven. en in die taal zal hij dan ook leven.