waarom wordt een diagnose adhd niet onderzocht door middel van een hersenscan?

Omdat er geen scan bestaat waarmee je ADHD kunt vaststellen. In onderzoekssetting worden wel o.a. functionele MRI-scans gebruikt in het onderzoek naar dit soort gedragsstoornissen (want feitelijk is dat op dit moment het enige wat we zeker weten over ADHD, dat er sprake is van afwijkende gedragskenmerken) maar daar worden hooguit verschillen gevonden op groepsniveau. Daarmee is nog geen oorzaak of biologische marker voor de stoornis bekend, laat staan dat je er een diagnose mee kunt stellen.

Al zijn bijvoorbeeld gemiddeld gezien bepaalde hersenstructuren actiever of minder actief bij iemand met ADHD in vergelijking met een controlegroep, dat zegt nog niets over individuele verschillen. Zo zijn mannen gemiddeld gezien langer dan vrouwen, maar dat betekent nog niet dat je enkel aan iemands lengte kunt zien of het een man of een vrouw is. Er zijn immers genoeg kleine mannen en lange vrouwen, en er is geen precieze grens tussen wat een mannelijke of een vrouwelijke lichaamslengte is. Verschillen in de hersenfunctie tussen mensen met en zonder ADHD vallen in die orde van grootte: interessant voor onderzoeksdoeleinden omdat het ons wellicht iets dichter bij een mogelijke oorzaak voor het gedrag brengt, maar vooralsnog absoluut onbruikbaar in de klinische praktijk.

Toegevoegd na 17 minuten:
Feit is dat de neurobiologische basis van gedrag is het algemeen en gedrags- of emotionele stoornissen in het bijzonder erg moeilijk te begrijpen is, al zouden populair-wetenschappelijke tijdschriften en andere media je anders doen geloven ("het komt door een stofje in je hersenen"). Maar van geen enkele psychologische stoornis is op dit moment bekend wat precies de oorzaak is en of en waar dat terug te vinden is in het brein. Naar sommige stoornissen is heel veel onderzoek gedaan en er zijn ook zeker interessante theorieën te formuleren aan de hand van de resultaten, maar er zijn geen eenduidige antwoorden.

En hoewel voor bepaalde stoornissen de resultaten hoopgevend zijn, denk ik dat we nog heel erg ver weg zijn van het gebruik van hersenscans voor het stellen van een diagnose als ADHD. Het ingewikkelde van dit soort diagnoses is dat moeilijk te kwalificeren is wanneer een kind té druk of té ongeconcentreerd is en wanneer het aan het uiterste eind van 'normaal' zit, én dat er vele oorzaken kunnen zijn voor druk en impulsief gedrag en concentratiestoornissen, terwijl het er van de buitenkant allemaal hetzelfde uit ziet: druk en ongeconcentreerd. Dat probleem laat zich niet zomaar even ontrafelen.