Waarom hebben ze het nodig... en plaatsen mensen bekende mensen op een voetstuk?

Blijkbaar hebben wij mensen nodig waar we tegen op kijken. Het hoort wel meer bij kinderen dan bij volwassenen overigens. Een oude mensen plaatsen zelden nog iemand op een voetstuk. Kortom, het gaat vanzelf over.

Omdat hij of zij veel betekenis heeft voor veel mensen
Omdat mensen graag ergens tegen op willen kijken, en als hun grote voorbeeld willen zien

Het geeft een mens n goed gevoel om tegen hun idool op te kunnen kyken.

ik mijn geval doe ik het als ik iemand zeer mooi of aantrekkelijk vind.

Een voorbeeld in het leven is prima. Je kan je er aan optrekken.

Bij het aanbidden van je idool gaat het natuurlijk veel verder dan iemand zien, als voorbeeld voor je eigen leven. Het lijkt dan veel meer op een soort wegdromen, uit je eigen bestaan. Is op zich ook wel eens lekker natuurlijk, zolang je er maar niet in blijft hangen.

Ik denk dat dat hier in Nederland nogwel meevalt. De doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, mentaliteit.
Ken weinig mensen die Balkenende op een voetstuk hebben staan (of zou dat aan zijn uitstraling liggen :) )
Heb niet het idee dat er veel bekende mensen echt aanbeden worden, denk dat Nederlanders daar te nuchter voor zijn.
Wel kan je iemand bewonderen om wie hij is en wat hij doet, je laten inspireren door mensen.

De oorzaak van Idolatrie - zo wordt dat ook genoemd - is tweeledig : enerzijds heb je mensen die gewoon een artiest aanbidden, een houvast in hun leven, een mens die hun dagelijks leventje opfleurt en anderzijds heb je mensen die gewoon een voorbeeldfunctie in hun beroepsleven nodig hebben. Bv.Een ploticus dweept met Churchill omwile van zijn prachtige speeches. Een entrepreneur dweept met Richard Branson omwille van zijn aanpak. Iedereen heeft zijn voorbeelden en dat is gezond ,zolang dat we dat kunnen kaderen en realtiveren en niet allen een icoon omwille van het icoon bewonderen.

Wanneer mensen in een bepaald aspect uitblinken kan respect een vorm van 'idolatrie' zijn. Het vermogen de kwaliteiten van mensen te zien en te bevestigen is een mooie deugd. Mensen hebben nood aan herkenning.

Wanneer het echter extremere vormen aanneemt kan men spreken van een psychosociale aandoening. Een goed voorbeeld is stalking.