Hoe kun je een (autistische) preoccupatie (fiep) stoppen, danwel omzetten in een andere?

Dank je wel voor je duidelijke antwoord. Aan de ene kant maakt het me rustig te weten waarom het me al ruim twee jaar niet lukt, maar aan de andere kant word ik er ook een beetje verdrietig van.
N.a.v. je antwoord vond ik gisteren het volgende op internet: http://books.google.nl/books?id=pG6sewaE7FIC&pg=PA228&lpg=PA228&dq=asperger+grenzen&source=bl&ots=jvuyTB0sm3&sig=LYzowPo_RTcHymtEPhlYyHLIm8k&hl=nl&sa=X&ei=HhCiUcPGLoLK0AWOt4GoBg&ved=0CDoQ6AEwBg#v=onepage&q=asperger%20grenzen&f=false Ik denk dat ik het moet zoeken in de hoek van emotie-/ affectregulatie. Ik heb een off. diagnose, te weten: asperger.

http://www.autismeinfocentrum.nl/fetch_html_cat.html?oid=32142677&mnu=tmain100:ssrch125&s=1&l=nl&t=1369297495 Lees dit eens door. Met name 'de functies van het preoccuperen' geven je misschien meer inzicht in het 'waarom' je dit moet doen.In sommige gevallen is er zelfs geen behandeling mogelijk en 'hoort' het a.h.w. bij iemand. Mijn zoon werd geïndiceerd met GTS en had vele tics in het aangezicht. Eerst nadat hij en wij als ouders hadden geaccepteerd dat dit bij hem hoorde, vond hij rust hiermee. Wij spraken hem hier niet meer op aan en het is ons ,als ouders, gelukt
hem zichzelf als volwaardig intelligent persoon te laten zien en hiermee zijn zelfbewustzijn een 'boost' te geven. Hij is na het behalen van zijn VMBO-t ( cito advies Havo-vwo, brugklas niet gehaald vanwege de drukte van een 'leerfabriek') doorgestroomd naar de havo, net examen gedaan en ingeschreven op het HBO.
Hij zat ineens goed in zijn vel, werd zelfbewust en trok zich van niemand iets aan die opmerkingen maakte vanwege zijn tics. In zijn ogen waren dat gewoon domme mensen. Wat denk je? Ineens waren zijn tics weg! Heel soms zie je nog wel eens een klein 'hoofdticje' maar misschien omdat je er als ouder toch stiekem op let. Ook wij hebben hierin bij een psycholoog een gebruiksaanwijzing gezocht , hoe we ermee om moesten gaan.
Op eigen houtje aanmodderen is geen optie. Je moet wel begeleiding hierin zoeken. Zelf je affecten reguleren is ondoenlijk.

Oeps. Ik lees net bij reacties om welke fiep het gaat. Ik nam aan dat het een dwangmatige handeling ging die lichamelijk was.
Lees toch de site die ik aangaf even door, al is het alleen maar om inzicht in het preoccuperen te verkrijgen.