Is het logisch dat wij graag willen horen dat andere hetzelfde denken als hoe jij zelf erover denkt?

ja in principe ben je dan wel wat onzeker.
maar het is ook altijd prettig om een bevestiging te hebben dat je iets goed doet.
een soort complimentje krijgen dus.
stel je doet iets heel erg goed met veel moeite maar niemand zegt er wat van dan vind je dat waarschijnlijk niet leuk.

Een mens vind het prettig om zijn gedachtengang bevestigd te zien.
Verkopers maken hier vaak slim gebruik van, en vertellen de klant wat hij graag wil horen. Heel vaak slaagt de transactie dan ook.

Nee dat is niet logisch, maar zo is het wel...

Als jij in hetzelfde schuitje zit als ik, dan ben ik niet de enige...

I (look) like you when you (look) like me...
I like you when you like me...
I like you when you look like me...
I look like you when you like me...

Het is niet logisch, maar psychologisch. Zonder de bevestiging van anderen wordt het leven moeilijk. Als Van Gogh niet gesteund werd door broer was er nu geen Van Goghmuseum.

We leven altijd in onzekerheid. We weten zelf het antwoord maar zoeken toch op de een of andere manier naar toch naar een bevestiging. Je twijfelt gewoon niet graag aan je zelf.

Als je zelf denkt iets goed te doen of goed gedaan te hebben en je bent daar van overtuigd, wil je natuurlijk horen dat dat zo is.

Maar helaas, de realiteit is niet zo. Je hoort ook van anderen dat er een hele andere mening is over iets wat jij gedaan hebt, of denkt. Mensen zijn nu eenmaal heel verschillend met veel verschillende meningen. Het geeft een confrontatie en crisis, want kan jij er dan nog mee uit de voeten.

In zo'n geval blijkt dan hoe jij in je schoenen staat. Ben je uit het veld geslagen of kan je met redenen verdedigen hoe jij hebt gedacht en of gehandeld en daarbij blijven of je laten overtuigen als blijkt dat het toch anders is.

Toch is dat het boeiende in het leven. Stel je voor dat we allemaal hetzelfde dachten.

Het kan wel eens lastig zijn als je bevestiging wil van een ander. Het zegt iets over iemands onzekerheid. Maar ach iedereen is wel eens onzeker over iets. Je zoekt een soort troost om je onzekere gevoel weg te nemen. Het is het zelfde, iemand zit zwaar in de problemen en een ander zegt "het komt goed". Ik persoonlijk vind het een dooddoener. Ik zeg altijd, eerst zien dan geloven. Maar sommige mensen zoeken het bij andere om even "getroost" te worden bij hun onzekerheid. Als je er op dat moment iets aan hebt is het ok toch? Ik ben iets voorzichtiger daarin. Nogmaals eerst ZIEN dan GELOVEN. Ik heb engele geduld daarin... dat leer je met de jaren.

Logisch is het niet. Wel begrijpelijk voor onzekere personen die behoefte hebben aan steun/bijval/erkenning.

Nee, in het geval van jouw voorbeeld is het niet logisch. Want iemand kan alleen maar aangeven dat hij denkt dat jij een voldoende hebt gescoord als hij zelf dat verslag van jou ook heeft gelezen.

Als dat dus niet het geval is, en jij aan iemand vraagt of hij denkt dat je een voldoende zal halen, dan vraag je eigenlijk naar zijn mening over jouw algemene functioneren. "Denk je dat ik een voldoende heb?" "Ja, natuurlijk want jij haalt toch nooit onvoldoendes" of meer algemeen: "Ja vast wel, je hebt er zo je best op gedaan".

Jij wilt dus eigenlijk geen bevestiging van je gedachtengang krijgen, want je bent er zelf niet zeker van dat je een voldoende haalt, en je wilt dat een ander jou daarvan gaat overtuigen. Bij zaken waar je zelf zeker van bent heb je deze bevestiging niet nodig.