Welke soorten situaties valt onder 'crisis' als het gaat om psychische toestand(zie uitleg)?

Wat is een psychische crisis?
Een psychische crisis is een (meestal acute) psychische noodsituatie, waarbij de gebruikelijke hulp en/of middelen om het evenwicht te bewaren niet meer helpen.
De psychische spanningen lopen heftig op. U voelt u bijvoorbeeld diep ellendig en u wordt misschien agressief tegen uzelf of tegen anderen. De situatie is zo heftig dat er direct (professionele) hulp nodig is.

Veel voorkomende psychische crisissituaties zijn:

Door psychische problemen vormt u een direct gevaar voor uzelf of mensen in uw omgeving.
U bent erg somber, vindt het leven uitzichtloos en krijgt zelfmoordneigingen.
Door een plotselinge, ingrijpende gebeurtenis krijgt u ernstige emotionele problemen die u niet zelf kunt hanteren.
Ook uw omgeving kan in een crisis zijn. Mensen om u heen weten dan niet meer hoe ze met uw (ernstige) psychische verschijnselen om moeten gaan. Zij voelen zich bedreigd terwijl er geen daadwerkelijk gevaar is.


Gevaar-->>
Gevaar wil hier zeggen dat een cliënt zichzelf of anderen in levensgevaar brengt of op een andere manier ernstige schade toebrengt.

Betekenis:
Men spreekt pas van gevaar als er een onhoudbare situatie is.

Gevaar in de psychiatrie
Een cliënt dreigt zelfmoord te plegen of zichzelf ernstig te verwonden.
Een cliënt verwaarloost zichzelf ernstig.
Door zijn manier van leven heeft een cliënt grote problemen met bijvoorbeeld de buren, werk, vrienden, familie enzovoort.
Een cliënt is agressief tegen anderen.
Een cliënt dreigt iemand anders (levensgevaarlijk) te verwonden.
Een cliënt veroorzaakt zo veel overlast dat andere mensen daar psychisch last van hebben.
Een cliënt verwaarloost iemand voor wie hij moet zorgen, bijvoorbeeld een kind.
Gevaar bij dementie of verstandelijke beperking
Voor mensen met geheugenproblemen of een verstandelijke beperking wil gevaar zeggen dat zij niet goed voor zichzelf kunnen zorgen, waardoor opname in een zorginstelling noodzakelijk is.

Relatie met stoornis
Volgens de wet moet er een relatie zijn tussen het gevaar en een ‘stoornis van de geestesvermogens’. Het gaat hierbij om psychiatrische ziekten, geheugenproblemen (dementie) en verstandelijke beperkingen. De stoornis moet de oorzaak zijn van het gevaar.