Wat maakt dat mensen die iets meemaken en daar zelf mede schuldig aan zijn tegenover anderen net doen alsof ze slachtoffer zijn van een situatie?

Zoals ik je vraag lees lijkt het of het verhaal omgedraait word..Als dat zo is dan is de persoon niet eerlijk, en als iemand niet eerlijk is kun je hem/haar dus niet vertrouwen!

De slachtofferrol staat het verst af van de daderrol.
Iemand die dus maximaal onschuldig wil lijken is dus gebaat bij het verslachtofferen van zichzelf.
Deze pathetische houding, als je zelf flink schuld hebt
aan deze situatie vermoert je zelfbeeld omdat je ontrouw bent aan jezelf.
Een ander kun je wel voor de gek houden, maar jezelf niet.
Dat houdt in dat de slachtofferrol je verhindert, grip te krijgen op je eigen zwakheden.
Dat leidt tot een vicieuze circel van zelfbeklag waar je op den duur zo in op kunt gaan dat je je eigen leugensituatie gaat geloven.
Je raakt zo ver van jezelf los, dat je geweten schade leidt.
Dat ondermijnt je integriteit als mens, je leert immers niet alleen niet van je fouten, je gaat zelfs fouten van anderen nadoen.
De onvrede in jezelf kun je echter niet ontvluchten,
waar je ook heen gaat en wat je ook doet, je neemt jezelf mee.
Dit leidt tot verdere losraking van jezelf en de realiteit.
In ernstige gevallen kan dit een lethaal verloop hebben (zelfmoord door gebrek aan zelfacceptatie en ver doorgegroeide zelfvervreemding).
Ik heb de gevolgen hiervan gezien en er dierbaren aan verloren.
Verschuil je nooit achter een ander.
Als je zelf verantwoording neemt voor je stommiteiten, laat je in ieder geval zien dat je jezelf serieus neemt.
Daar hebben anderen meer respect voor dan mensen die zich ten onrechte als slachtoffer opstellen, ze zijn op enig moment immuum voor de realiteit.
In een waan leven is erger dan een rotleven in de realiteit.
Daar heb je wel grip op, op je waan heb je dat op den duur niet meer.
Veel slachtoffers zijn verkapte (en verknipte)daders.
Ze zijn echter veel gevaarlijker dan zichtbare daders.
Als dader je verstoppen in een slachtofferrol is de zekere weg tot diep ongeluk.......
Als dieptepunt zie je de Belgische pedofiel, die zo rot is dat hij zich druk maakt over futuliteiten in schendingen van zijn rechten, hij heeft wel weerloze kinderen vernietigd en geniet van zijn "roem" en poogt zelfs via een ghostwriter "zijn"versie van zijn gruwelen te publiceren
Drommen vrouwen voelen zich tot hem aangetrokken.
Dit is zeer verontrustend, het zal je moeder maar wezen die achter zo een schurk aanloopt, als een kip zonder kop...
Demjanjuk is een ander voorbeeld van iemand die dit doet.
Deze "mensen" zijn niet te redden als ze hun facade niet laten varen....
Hoe blind kunnen mensen wezen?

Omdat mensen zichzelf niet graag de schuld geven. Dan moeten ze toegeven dat ze gefaald hebben. Dat je onbekwaam zijn en dat ze nietig zijn.

Ken jij een ouder met kinderen tot en met 18 jaar, die zeggen dat zij fouten maken mbt de opvoeding? Ik niet. Iedereen heeft wel zijn reden klaar om zijn daden goed te praten. En als die jongeren dat 'ontsporen' dan zijn ze opeens 'onhoudbaar' en is het hun schuld.

Mensen kunnen niet naar hunzelf kijken. Zijn kijken door hun ogen en die zien alleen anderen. Zelf als ze in de spiegel kijken zien zij een 'ander'.
Jammer dat ze niet weten dat ze ook IN hunzelf kunnen kijken, zonder te kijken met de ogen.

Als je slachtoffer bent, dan ben je dus onschuldig aan alles... Daar zit het hem in... Dus iedereen probeert zichzelf de slachtofferrol in te krijgen, want dan ben je winnaar van het gerechtelijke pleit...

Als je weet dat iedereen dat doet, dan kijk je er anders tegen aan... Als iedereen dat doet als die de kans krijgt, wat verandert dat dan in het vertrouwen van de mensen van de ene of van de andere partij, iedereen doet het namelijk als die de kans krijgt...

Als twee ruziën hebben twee schuld, ook op de manier bezien zoals jij stelt in je vraag...