Is er een psychologische verklaring voor dat mensen zielsblij kunnen zijn met zaken die ze nooit gaan gebruiken?
voorbeeld; een man met twee linkerhanden die helemaal blij is met een boormachine, ook al gaat hij die nooit gebruiken.
zelf heb ik een jaren 50 badpak waar ik helemaak blij mee ben, terwijl ik het nooit zal dragen.
ik lig altijd op het naaktstrand.
wat is de psychologische verklaring hiervoor?