Wat is het tegenovergestelde van liefde/houden van?

Haat ligt het meest voor de hand om te noemen, maar heb ook wel eens onverschillig gehoord en dat vind ik ook wel kloppen.

HATEN! en de pest hebben aan, lijkt mij.

Haat? Of onverschilligheid. Denk eerder de eerste, het is ook een emotie, net als liefde.

Toegevoegd na 1 minuut:
Bij onverschilligheid is het gevoel er juist niet, terwijl het in de kern volgens mij gaat om twee tegengestelde emoties.

Ik denk afkeer. Je zou denken haat, maar haat is ook een soortgelijke emotie als liefde.

Afkeer voelen,onsympathiek vinden.

Liefde is puur iets tussen twee mensen.

Houden van is ruimer dan komen ook je kinderen familie en verdere lieve mensen bij.

Toegevoegd na 22 minuten:
Wat stom heb de vraag niet goed gelezen.! Mijn excuus.

"Vriendschap en kameraadschap.!"

Haten en afstoten.

haten je houdt ergens niet van.. dus je haat het,
liefde je houd ervan...

dat iemand je volstrekt koud laat.
liefde is een heftige emotie, en haat ook.
dat maakt ze verwant aan elkaar.

Kwaad.Iemand wetens en willens kwaad doen.

Niet mogen. Of te wel ja haten of zo..

Je niet kunnnen open stellen .

Het tegengestelde van liefde is angst... en van houden van is bang zijn...

De tegenpool is haat, maar net als liefde heb he bij haten ook een ander nodig... ik hou VAN jou of ik haat JOU...

Ik ben bang dat kun je heel goed zonder een JOU...

Liefde en haat liggen dicht bij elkaar.
Haten dus.

Ik vind persoonlijk dat het tegenovergestelde hier bindingsangst is.. houden van is je helemaal geven, je persoonlijkheid toelaten in die van een ander.. het draait vooral om vertrouwen! vertrouwen geven en krijgen.. als je dit niet 'kan' dan heb je bindingsangst..bindingsangst is erger dan haat.. bij 'haat' laat je toe om een persoon zo dichtbij te laten komen (op de negatieve manier dan)

Haat tegenovergestelde van liefde?
Het kan ook dicht bij elkaar liggen, omdat je het ook kan haten dat je niet zonder die ander kan...

Ik denk niet dat "haten" het tegenovergestelde is van houden van. Je kan ook beide emoties hebben voor eenzelfde persoon.

Ik denk dat het tegenovergestelde is, als je iemand alleen het slechtste toewenst. Dan heb je echt het tegenovergestelde bereikt. Er is niet echt een naam daarvoor. Het is niet hetzelfde als haat, want dan voel je nog iets. Maar bij het tegenovergestelde van houden van, hoop je dat iemand ergens in de goot beland en als het gebeurt laat het je koud.

Maar het blijft een meningsvraag denk ik.

Het tegenovergestelde van liefde = haat.
Veel genoemd al, maar toch is het volgens mij zo. Liefde en haat liggen dicht bij elkaar, en je hoort vaak dat liefde om kan slaan in haat als de ene partner de andere iets ergs heeft aangedaan. En in die emotie van de haat doet men hele nare "hatelijke" dingen.

Het tegenovergestelde van houden van = een hekel hebben aan
En dan houden van in de ruimste zin van het woord, dus niet alleen houden van mensen.

Haat en walging lijkt mij

Passiviteit en haat, en zelfvernietiging.
Zowel vernietiging van jezelf, de medemens en de aarde.
Passiviteit omdat je het allemaal niet meer interesseert.
Bovendien kies je voor het negatieve, omdat je het positieve haat.
Kies daar nooit voor.

Hieronder citeer ik 1 Korinthiërs hoofdstuk 13 uit de Bijbel, het hoofdstuk over de liefde. Vooral in de tweede alinea kan je duidelijk zien wat de liefde is en wat niet. Dat zou je het tegenovergestelde van liefde kunnen noemen. Komt ie:

'Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal. Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen – had ik de liefde niet, ik zou niets zijn. Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de liefde niet, het zou mij niet baten.

De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.

De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan – want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt. Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen. Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben.

Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.'