Dat mensen zeuren en sommige dingen makkelijk aannemen wordt dat aangeleerd?

Nee volgens mij is het een karaktertrek.

Ik zie de link tussen zeuren en makkelijk dingen aannemen niet. Maar dergelijk gedrag is vaak aangeleerd.
Overgenomen van bv ouders.

Zeuren is een teken van ontevredenheid en verveling.

Iets makkelijk aannemen kan dom zijn. Altijd zelf nadenken bij dingen die gezegd worden.

Het zijn twee verschillende dingen en het makkelijk aannemen kan aangeleerd zijn. Zeuren wordt niet aangeleerd en is een uiting van iets wat ontbreekt in je persoonlijk leven.

Ja hoor, dat is door de ouders aangebracht bij de opvoeding... Als ouders chantabel zijn door de kinderen dan zullen ze daar echt wel gebruik/misbruik van maken... En het makkelijk aannemen van een mening van de ouders is ook aangeleerd...

Dus aangeleerd gedrag...

Zeuren is een methode om de aandacht te krijgen. Aandacht die je niet krijgt en je daar echt om moet vragen.

Makkelijk dingen aannemen, kan komen omdat men niet geleerd heeft om zelf een mening te hebben. Soms komt het zelfs voor dat iemand geen eigen mening mag hebben. Dan moeten zij dingen aannemen van de ander omdat die dat oplegt.

Dit zijn twee totaal verschillende dingen, die allebei aangeleerd zijn. Het eerste is een overlevingsmethode om jezelf zichtbaar te maken. En de twee is dwang.

Zeurgedrag is aan te leren en -belangrijker- AF te leren.
Het laat zich prima vervangen door je aan te leren op een POSITIEVE wijze aandacht te vragen, in zeuren zit een frustratie en/of een verwijt verpakt.
Het leuke is, dat een positieve vraag om hulp of aandacht positiever opgepakt wordt en dus meer kans van slagen geeft.
Het gezeur kost de luisteraar zoveel energie dat er geen
energie meer overblijft om het verzoek te ratificeren.
Als iemand iets doet om van het gezeur af te zijn , heeft hij/zij het idee je te helpen om de verkeerde reden, wat ook zo is.
Mensen zijn wel tot hulp of luisteren bereid als je met de goede reden komt, bv, dat je het fijn vind als je verzoek ingewilligd wordt.

Iemand die zeurt heeft m.i. een bepaald karakter trekje wat hem/haar steeds de aandacht doet vragen. De omgeving zal dit vroeg moeten onderkennen en bijsturen. Aangezien dit trekje vrij hardnekkig is zullen de opvoeders veel moeite hebben dit te sturen.
Mijn mening is dus karakter trekje en de bijsturing niet helemaal gelukt.

Ik vind het wel met elkaar te maken hebben.

Beide onderdelen voortkomend uit niet zelf de verantwoordelijkheid (hoeven) nemen en (aan)geleerd dat je met zeuren je zin kunt krijgen/doordrukken.

Lekker makkelijk. Zeuren wanneer de ander het niet naar jouw zin doet en de ander een keuze laten maken. Kun je hem/ haar 'afzeiken' wanneer het niet zo loopt als je had gehoopt.