Waarom vertoon je soms bepaald gedrag terwijl je dit eigenlijk niet wilt?

Zo lang het duiveltje in je leeft, neemt het alle leven dat het kan krijgen... En ik zeg je dat duiveltje leert je hoe je moet doen in het leven... Het duiveltje is hetzelfde duiveltje dat Eva die appel deed nemen, en daardoor uit het paradijs verbannen werd...

Maar het duiveltje is jouw leermeester, het vraagt om zijn eigen dood, en als je kunt luisteren EN zien wat dit duiveltje wil, dan zie je wat er achter zit, de allermooiste, de allerliefste, maar dat is te mooi om waar te zijn, je kunt het niet geloven, totaal niet accepteren, daarom mag het duiveltje het WOORD doen van Vuurvliegje in deze wereld, omdat je het moet voelen, alleen al daarom... Je moet het voelen, je moet weten wat FOUT is voordat je kunt voelen wat goed is...

Daar ontkom je niet aan... En ik zeg je, dit is heel normaal, jij kunt niet anders, het moet zo zijn, pijnlijk maar het is zo...

Accepteren is al een begin... Je kunt heel hoog, maar in die dualiteit moet je ook heel laag, hoe kan hoog zonder laag bestaan?

IK wens je alle kracht toe en ik hoop dat je duiveltje zichzelf betrapt... Hoe kan het dan zo blijven? Dat kan niet en ik zeg je in hoofdletters: OOK DIT GAAT VOORBIJ...

in liefde, voor jou, Shanti...

Door onmacht.

Dat zijn bepaalde patronen die zich steeds maar herhalen, door opvoeding. Vergeet wat je geleerd hebt en doe het anders.

Toegevoegd na 2 minuten:
Laat liefde je lijden. Het duiveltje zit iniet in je hart, maar in je brein. Jezelf zijn is je natuur, daar is geen ontkomen aan.
Ik wens je ware liefde toe.

Het duiveltje is een beschermingsmechanisme dat je opgebouwd hebt (ergens in je jeugd waarschijnlijk). Je had het toen nodig, het is een onderdeel van hoe je bent. wie je bent.
Ga het onderzoeken, haat het duiveltje niet, het is goed dat je het gemaakt hebt, ook al heb je het nu niet meer nodig.

Een dergelijk sterk verdedigingsmechanisme kun je alleen aanpakken met liefde. Liefde voor jezelf, je hele zelf dus ook dat duiveltje. Onvoorwaardelijke liefde. Dan kun je zien wat (alles... mechanisme+oorzaak) het is, en als je ziet wat het is kan/zal het verdwijnen dan is het erkent.

Het klinkt eigenlijk heel eenvoudig: omdat men het duiveltje toelaat! Op dat moment waarop het duiveltje de kop opsteekt, moet je jezelf leren, bewust wat anders te doen of te reageren. Als de persoon die gekwetst wordt, met een simpel voorafafgesproken teken aan kan geven 'ho, nu gaat het de verkeerde kant op, draaien ajb' en dit het liefst voordat het 'duiveltje' losbarst, dan kunnen beide er aan werken het 'duiveltje' te verbannen.

Dit zal niet direkt werken, maar na een paar keer zul je merken, wanneer (en wellicht zelfs waarom) het 'duiveltje' wil regeren en zelf de controle houden.

Toegevoegd na 2 minuten:
mz ... hoe je zelf de controle kunt houden.

Omdat geen enkel mens volmaakt is. Hoewel je WEET wat je wel en niet kan doen, zodat je een ander niet kwetst, toch kan je jezelf vaak niet beheersen. Omdat emoties en verlangens zo sterk kunnen overheersen en aan je trekken, dat je uit jezelf niet genoeg zelfbeheersing kunt vinden om het NIET te doen. Het gevaar staat altijd op de loer, noem het zoals je wilt, " je duiveltjes" of DE duivel wat dan ook. Veel dingen halen het slechtste in een mens naar boven. En het ligt aan je standvastigheid, je wil, je overtuiging in hoeverre je er weerstand aan kan bieden. Mensen zijn zwak, en het blijft een gevecht.

Soms test je (on)bewust uit hoeveel die ander eigenlijk van je houdt, hoe ver je kunt gaan.

Als je er van bewust bent vind ik dat heel positief.
Kijk naar je zelf en wat gebeurd er nou eigenlijk als je het duiveltje ,zoals je het zelf noemt , tegen komt??
Oefening baart kunst .....voor het duiveltje komt kun je ook zeggen dat je een boosheid voelt aankomen,en dat je even weg loopt .Voor er wederom iemand gekwetst wordt.
Dan ben je het voor.
Nu lijk je vanuit een vast patroon te reageren. Je ziet het in ...dus op naar de verandering .Trap die deur open !!Het lukt je vast! succes!

Zolang je denkt in termen van ' duiveltjes die het overnemen ' kan je er zelf niks aan doen. Het lijkt me van belang dat je je realiseert dat dit JOUW gedrag is en dat JIJ dat kan veranderen. En jij bent ook de enige die dat kan doen.

Gedragingen heb je je in de loop van je leven eigen gemaakt en gedrag is ongeveer het moeilijkste om te veranderen.

Stap 1 heb je al gezet: Je bent je er bewust van dat je het doet.

Stap 2 is om in voorkomende gevallen je gedrag bewust te corrigeren. Zorg er dus voor dat je je er op het moment zelf ook van bewust wordt dat je het doet.
Wat kan helpen is er over te praten met mensen die het betreft en hen vertellen dat je je gedrag wil veranderen. Vraag hen om je erop te wijzen wanneer je het aan het doen bent, zodat je op dat moment bewust een ander gedrag kan kiezen. Hou dit vol en hou er rekening mee dat dit je heel veel tijd zal kosten en ook veel moeite, vooral in het begin.

Stap 3 is dan dat je (na verloop van tijd) je dit nieuwe gedrag hebt eigen gemaakt.

Succes!

Toegevoegd na 1 minuut:
Bij de beantwoording ben ik er voor het gemak van uit gegaan dat je het over jezelf had. Wanneer dit niet het geval is, dan hoef je je uiteraard niet aangesproken te voelen!

Ik denk dat jij je soms irriteert aan het gedrag, opmerkingen en commentaar van de mensen waar je toch zielsveel van houd. Dat gebeurt namelijk altijd bij mensen die je al wat langer kent. Wat dan zou helpen is om zo goed mogelijk verwoorden wat het is in het gedrag van die andere persoon wat je zo irriteert. Als je dit op een genuanceerde manier weet te brengen kan de andere persoon er ook wat van leren.

Ik denk dat je als wezen goed bent maar dat je door bepaald gedrag van mensen uit evenwicht raakt waardoor je op een botte manier reageert. Het gaat er dus om dat je analyseert waardoor je van je stuk wordt gebracht zodat je dat zo goed mogelijk kan uitleggen. Naast het verbeteren met de relatie met jou kunnen die mensen zich daar misschien zelfs een voordeel uit doen in het contact met weer andere mensen. Want je hebt altijd andere mensen nodig om te leren wie jij eigenlijk bent.

Success.

i.v.m geen zelfvertrouwing.!

Neem bewust de leiding over je eigen leven, en het zal je niet meer gebeuren.
Concentreer je op wat je echt voelt, en breng dat over.
Er is wel een bepaalde moed voor nodig om je eigen leven en gedachtes te sturen, maar gaanderweg zul je meer zelfvertrouwen krijgen.
Veel succes.

Ik denk eigenlijk dat dit voortkomt uit iets niet krijgen wat je hebben wilt van iemand.
Diep vanbinnen weet je dat je *wat-dan-ook* iets niet kunt krijgen van die ene persoon waar je zoveel van houdt... en tegelijk denk je dat ze je alles willen vergeven. Wat vaak ook zo is.
Tot het teveel wordt natuurlijk.
Maar inderdaad, dat doet pijn. Het is ook een gebrek aan betere gewoonten. Soms moet je het goede en juiste gedrag bij een situatie eerst leren, en als je dan nog niet zo sterk in je schoenen staat is het heel gemakkelijk om in oud gedrag te vervallen.

Ik hield ook eens zo zielsveel van iemand, dat ik helemaal niets kon zeggen, en als ik dan toch iets zei, zei ik precies het verkeerde,... precies dát wat zo kwetste, terwijl ik liefde in mijn ziel had zitten.... Maar een knoop in mijn tong, brein en normale leven.

Zo gaat dat soms.


Oefenen tot het beter gaat. Leren van de fouten, steeds weer proberen te verbeteren. Op een gegeven moment gaat het wel degelijk goed.

Beeld je even in wat je Eígenlijk wilt zeggen tegen die persoon. Oefen dat eens. Dat helpt.