Wat is het gevoel dat je iets aanraakt terwijl je dat werkelijk niet doet, en waar komt dit vandaan? (zie Extra uitleg)

Ik denk dat dit een typisch voorbeeld van helderkortziendheid is.
Mensen met een tumor in de tertiaire of secondaire sensorische cortex ervaren soortgelijke symptomen. Ben je dan ook heldervoelend of zou Mooij's vraag een gerelateerde verklaring hebben?

@myrdhin Oeps...
Wie is hier kort van wat dan ook?
Waarom zou het ene het andere uitsluiten? Het zou evengoed kunnen dat net omdát mensen met een tumor in de tertiaire of secundaire sensorische cortex een anders functionerend brein hebben dat deze 'storing' hen in staat stelt om heldervoelend te zijn.
Omgekeerd hoef je dus geen tumor te hebben om hetzelfde te voelen maar misschien functioneert het brein van de heldervoelende wel gelijkaardig als dat van tumor-fenomenen van bovenvermelde aard. Soms (vaak) kan het geen kwaad om een antwoord (of een reactie of een vraag) eens vanuit een andere invalshoek te benaderen. Alvast Bedankt voor jouw leerrijke, inspirerende bijdrage. Fijne avond nog!

Klopt helemaal, GerdaMaria. Je kunt elke neurologische aandoening altijd zien als een "hogere toestand". Vooral omdat niemand weet wat "hogere toestand" zou moeten zijn. Wat ook heel erg helpt, is dat zulke beweringen niet falsificeerbaar zijn - maar hier heb ik het gevoel dat je geen idee hebt wat ik met deze uitspraak bedoel.

@GerdaMaria
Ik ben het met je eens dat het ene het andere niet uit hoeft te sluiten maar wanneer iets moeilijk te omvatten is, er maar gelijk zo een term op te plakken vind ik onnodig en een min waard.
Er kan zo veel moois zitten in het antwoord. Of dat nou een wetenschappelijke of spirituele verklaring heeft.

Ik heb geen min gegeven, ook (nog) geen plus. Kun je wat meer informatie vertellen of heb je een bron over het door jou genoemde?

Waarom toch altijd direct die beperking tot de paranormale wereld? Er zijn heel normale verklaringen voor deze verschijnselen. Laten we vooral *alle* mogelijkheden bekijken, en *daarna* pas bekijken welke de meeste verklaringskracht heeft. Lees bijvoorbeelde de uitstekende antwoorden van Kyana en Marleen. Die geven een prima uitleg waarvoor je geen nieuwe, onbekende werelden hoeft te verzinnen.

Niels, een bron kan ik je niet noemen, wat is schrijf komt uit mijn eigen belevingswereld en uit die van anderen.
Een mens is uitermate gecompliceerd wat waarnemen betreft.
Van een deel van dat waarnemen weten we eigenlijk nog niets van, het zijn vaak niet meer dan veronderstellingen.
Onze eigen brein, onze ratio, is de belangrijkste manier van informatie waarnemen en verwerken.
Maar zo hebben we ook onze intuïtie, gevoel, die ons vaak hele andere dingen vertelt.
De kunst in het leven , is van beiden gebruik te maken.
Maar onze opvoeding, de maatschappij en onze cultuur, laat dit soort zaken niet toe.
Maar velen zijn op een punt gekomen, bepaalde waarnemingen, niet meer klakkeloos te verklaren als normaal, maar als mogelijk paranormaal.
Maar juist deze stelling is weer onverteerbaar voor velen anderen, die alles in de strijd werpen om hun gelijk te halen.
Het grote voordeel hiervan, is dat velen juist hierdoor bewuster worden van dit soort zaken, terwijl vroeger er niet over nagedacht werd.
We hebben dus juist de tegenstand nodig, om een beter inzicht te krijgen in de schemerwereld, de wereld naast die van ons.

Cryofiel, waarom toch altijd die beperking van een rationele uitleg?
Het gaat toch prima zo?
Jij, Marleen en Kyana, geven de uitleg zoals jullie die zien en "wij" de andere uitleg.
Een optimaal voorbeeld van het delen van kennis.
De basis voor een goede discussie is een verschil van mening.

We hebben een uitleg die alles verklaart. Een uitleg die recht doet aan alle ervaringen die je noemt. Ik blijf het wonderbaarlijk vinden dat je, ondanks die prima uitleg, toch kunt blijven vasthouden aan een verhaal dat geen raakvlakken heeft met andere kennis, en - en misschien is dat wel het ergste - dat niet falsificeerbaar is.   Ter illustratie van hoe het op mij overkomt: kijk eens naar de zon die nu zijn dagelijkse gang van noordoost via zuid naar noordwest maakt. Hoe komt dit? We hebben daar een prima uitleg voor. Draaiing van de aarde rond zijn as, draaiing van de aarde rond de zon, schuine stand van de aardas - enfin, je zult de uitleg kennen en waarschijnlijk ook accepteren. Stel nu dat hier iemand een antwoord zou geven dat serieus zou uitleggen dat de zon langs het hemelgewelf wordt voortgetrokken door Wodan. Tja, het is ook een uitleg - maar wel in tegenspraak met alle andere kennis die wij hebben. Als die persoon dan gaat zeggen "Nou, het zou toch best kunnen? Nou? Zie je wel, genoeg reden om mijn idee serieus te nemen!"... En als die persoon dan ook nog zou zeggen "Goed dat er tegenstand is, daar worden wij Wodangelovers sterker van!"... Wat zou je daarvan vinden? En: wat is het verschil tussen de paranormaalgelover en de Wodangelover?

je ben weer lekker op dreef he.
Er is geen moment dat je echt bent geinteresseerd in mijn verhaal.
Hoe fijn en verfrissend is dat om het antwoord te lezen van Kyanan, die duidelijk een mogelijkheid openlaat voor een andere uitleg, een dikke plus waard.
en zegt " er is weinig over bekend" zonder direct het gat af te stoppen met "het is niet falsifieerbaar"
Er is zoveel dat je nog niet weet.
Er is zoveel wat de wetenschap nog niet weet.
Er is zoveel dat ' wij ' nog niet weten.
Dus is er nog veel te leren, voor ons allemaal.

Ik ben niet "lekker op dreef", zoals jij nu zegt. Ik ga serieus in op het verschil tussen jouw denkwijze en de mijne. Gewoon vanuit mezelf, gewoon uit interesse. We hebben twee verklaringen. De ene is duidelijk waarschijnlijker dan de andere. Dat wil niet zeggen dat die ene verklaring "dus" de goede "moet" zijn: onze kennis is beperkt. Maar wat is er nu toch op tegen om, ook al is onze kennis beperkt, ons best te doen? Wat is er tegen om, binnen onze beperkingen, de beste mogelijkheid te kiezen die we nu hebben? Waarom zouden we blijven geloven in Wodan die dagelijks de zon langs het firmanent trekt? (Waarbij ik helaas moet constateren dat ik wel op jouw gedachtenwereld ben ingegaan, maar dat jij totaal niet op mijn gedachtenwereld ingaat, en dat je mijn overduidelijke vragen ontwijkt.)

Zo lang ik ervaringen heb die niet uit te leggen zijn, ook door jou niet, zal ik ' dwars ' blijven.
Had je maar gelijk met jouw uitleg.
Zou veel dingen voor mij, een stuk simpeler maken.
Het lijkt soms wel of je alleen je eigen denkbeelden wil projecteren i.p.v. echt geinteresseerd te zijn naar mijn denkwijze.
Wodangelovers........ is dat jouw gedachtenwereld? Natuurlijk heb ik belangstelling in jouw gedachtenwereld, maar ik zie nog steeds niets nieuws, ben er wel klaar voor!

Je hebt het over "een andere wereld" en "gaven". En nu zeg je dat er ervaringen zijn die niet uit te leggen zijn. Terwijl die ervaringen prima uit te leggen zijn. Maar om één of andere reden wijs je die uitleg af. Vandaar mijn analogie met Wodan. Een Wodangelover zal, net als jij, zeggen: ik *ervaar* dat de zon een boog langs de hemel beschrijft. En ik ervaar helemaal niet dat ik draai! Verder kan ik me niet voorstellen dat de hele aarde draait, want dan zouden we er toch af moeten vallen? Nee hoor, zegt de Wodangelover, mijn ervaringen zijn niet uit te leggen. Er moet dus wel een andere wereld zijn, naast de onze, waarin Wodan dagelijks de zon voorttrekt.   Dus, nogmaals: --  Je hebt kennelijk het gevoel dat jouw ervaringen worden afgewezen.
--  Je blijft ervan overtuigd dat er voor jouw ervaringen geen uitleg is. In werkelijkheid worden jouw ervaringen niet afgewezen, maar juist geaccepteerd. De uitleg, die er wel degelijk is maar die je kennelijk niet kunt toelaten, geeft juist aan hoe reëel jouw ervaringen zijn. Precies hierom zie ik geen verschil tussen jou en een wodangelover.

Ik ken en weet jouw uitleg, die overigens de afgelopen twee jaar completer/ beter is geworden.
Jouw uitleg van nu, is ook mijn kennis van zaken.
En met die kennis van zaken ben ik best wel ver gekomen.
Maar niet alles past in dat kader.
Jij bent totaal niet/ nooit van plan ook maar te twijfelen, of ik misschien ergens dan toch een beetje gelijk heb.
Ook ik ben totaal niet ( niet nooit) van plan, alles op een hoop te gooien om het onder een noemer, wetenschappelijk te verklaren.
Juist door de wetenschap loop ik daar mee vast, omdat er wetenschappelijk gezien er onmogelijk zaken gebeuren..
Dat is de essentie van een al jaren durende discussie.
Als hier mensen met pijn komen en zonder die pijn vertrekken, is het woordje suggestie niet meer toereikend.
Voor jou wel incl. een hele, voor mij bekende uitleg.
Blijft die pijn weken lang weg, kan dat niet alleen maar suggestie zijn.
Als ik ' waarneem' dat er ' iets' bij die vrouw gebeurt en die vrouw zegt precies op dat moment, " er gebeurd iets met me, ik voel het" dan is dat geen suggestie.
Als jij echt in dit soort bijzondere verschijnselen en in mij, was geinteresseerd, was je hier al lang geweest.
je doet alsof je geinteresseerd te zijn, maar je bent het niet echt, je zoekt alleen de discussie op, niets mis mee hoor, doe ik ook vaak.
Ik ben nog steeds klaar voor een echte discussie.

Je valt terug in je oude riedeltje. Einde van deze "discussie".

juist dat bedoel ik nu, als je er niets meer mee kunt, ben je weg, maar dat zijn nu net de dingen waar ik naar zoek.
Dat is mijn riedeltje.
Einde discussie

Nee Ed, ik kan er heel veel mee. Ik doe er ook heel veel mee. Ik heb al eens een uitleg gegeven op alles wat je hierboven opnieuw aanhaalt. Kennelijk is dat antwoord niet doorgedrongen. Ik stond op het punt opnieuw op jouw woorden in te gaan. Toen realiseerde ik me dat ik dan al die eerdere antwoorden zou herhalen. Dat is zinloos. Ik realiseerde me ook dat al die eerdere antwoorden jou kennelijk niet hebben bereikt. Dat maakt het extra zinloos opnieuw te antwoorden. Kennelijk kun jij niets met mijn antwoorden. Of ik weet niet hoe ik jou moet bereiken, dat zou ook kunnen. Kortom, ik ben niet weg, jij bent degene die weg is. Als je een antwoord wilt op alle dingen die je hierboven noemt, lees dan mijn eerdere reacties nog eens terug.

precies, alles valt onder jouw uitleg, je laat geen enkele ruimte voor een mogelijke ander uitleg.
Want jij hebt gelijk.
Dus als ik dat niet klakkeloos van je aanneemt, hebben jouw antwoorden me niet bereikt.
En dat, nadat ik je zo vaak een complimentje hebt gegeven voor je uitleg.
Waarom vind ik het antwoord van Kyana zo helder en verfrissend?
Waarom ook anderen opnieuw afhaken van een discussie met jou, over dit soort onderwerpen.
Het blijft zich maar herhalen, er verandert niets.
Is ook niet nodig, maar het schiet ook niet op.
Blijf maar bij je eigen waarheid, ooit komt bewijs, wie er gelijk heeft en misschien ben jij het wel.

Nee Ed, ik laat juist alle mogelijke ruimte. Ik ga juist de discussie aan omdat ik hoop iets nieuws te ontdekken. Het enige dat ik steeds vraag is: kun je dat laten zien? Jouw antwoord is soms 'nee', soms 'ja hoor' en dan het bovenstaande riedeltje waarvan we (ja, wij samen) al lang hebben bepaald dat dat niets laat zien. Elke keer als jij je weer meldt, geef ik je opnieuw de kans iets te laten zien. Kun je niets laten zien? Ook goed, maar geef dan gewoon aan dat het een geloof is. Enneh - wat jij over mij zegt, kunnen we net zo goed over jou zeggen, toch? Overigens zie ik in het antwoord van Kyana niets paranormaals. Gewoon een heldere, nuchtere mogelijke verklaring op grond van de werking van de hersenen.

Ergens hierboven zei ik :Hoe fijn en verfrissend is dat om het antwoord te lezen van Kyanan, die duidelijk een mogelijkheid openlaat voor een andere uitleg, een dikke plus waard.
dan zeg jij nu:Overigens zie ik in het antwoord van Kyana niets paranormaals. Gewoon een heldere, nuchtere mogelijke verklaring op grond van de werking van de hersenen. Juist dat bedoelde ik ook!! In zo'n antwoord kan ik me heel goed vinden.
Ik ben geen voor of tegenstander.
Ik ben een realist.
Als je dat begrijpt, komen we misschien verder.

Dat begrijp ik al lang, maar jij begrijpt niet dat ik dat begrijp. Het gaat dan ook niet om het antwoord van Kyana. Fijn dat je dat een goed antwoord vindt, maar dat is hier niet relevant. Het gaat hier om de vraag waarom je toch steeds blijft zeggen dat er bewijzen zijn dat er "meer" is, om vervolgens te zeggen dat die bewijzen er niet zijn. Of andersom, dat ben ik even kwijt.

heel veel resultaten, die niet op een andere manier zijn uit te leggen, zijn mijn bewijzen.

Een resultaat dat niet op een andere manier is uit te leggen, bewijst alleen dat wij iets nog niet begrijpen. De wetenschap is hier heel vertrouwd mee. Neem de uitdijing van het heelal. Die gaat steeds sneller. Dat is, in jouw woorden, een resultaat dat niet op een andere manier is uit te leggen. De huidige kennis kan niet verklaren *waarom* de uitdijing steeds sneller gaat. Is dat een bewijs dat er een paranormale kracht aan het werk is? Volgens mij niet. Het is slechts het bewijs dat onze kennis beperkt is. Precies hetzelfde geldt voor jouw resultaten.

Het maakt even niet uit in welk hokje het past, als het maar niet het verkeerde hokje is, ik kan ook veel ervaringen nergens plaatsen, omdat puur ons eigen denkvermogen niet toereikend is.

Daar heb je de goede richting te pakken! De fout die vaak wordt gemaakt is: "We kunnen het nog niet verklaren, 'dus' is het iets paranormaals." Dat is verleidelijk, want door het paranormaal te noemen, heb je alsnog een "verklaring". Waarbij het enige probleem is dat zo'n uitspraak zichzelf tegenspreekt, omdat je feitelijk zegt: "We kunnen het niet verklaren, maar kijk, dit is de verklaring." De juiste (in mijn ogen dan) redenatie is: "We kunnen het nog niet verklaren." Gewoon een constatering, verder niets.

Zie je dat het helemaal niet zo moeilijk is.
Ben net terug van een sessie, ik zie, ervaar en voel wat er gebeurt, dat past niet in een van jouw hokjes.
Dus moeten er andere hokjes zijn ( bestaan).
Het uitleggen als paranormaal, is de weg van de minste weerstand, omdat het er beter bij past dan de andere uitleg.
Voor jou onmogelijk, dat is ook jouw ( wetenschappelijke ) drempel, het grote struikelblok.
Het nog niet kunnen verklaren is eigenlijk een compromie stelling, een soort tussenhokje, van waaruit je nog steeds twee kanten op kan.
Heel erg veel past in dat hokje, maar niet alles.
Zolang jij dat niet kan accepteren, zullen we nooit een stap verder komen, kom je zelf nooit een stap verder.
Want jij bent tevreden met jouw eigen uitleg, maar daarmee beperk je het tegelijk.
Nog geen 10 min. geleden heb ik gezien wat er met de vrouw gebeurde, dat kan ik onmogelijk overboord gooien, door het in het verkeerde hokje te plaatsen.

Nu ga je (mijns inziens) toch weer de fout in. Het nog niet kunnen verklaren is een tussenhokje, daar heb je gelijk in. Het betekent heel simpel dat we het nog niet weten. En dat we dus nog onderzoek moeten doen alvorens we tot een verklaring kunnen komen. Het betekent NIET dat het automatisch paranormaal is. Als je dat direct al zegt, stop je het verschijnsel in een hokje, en sluit je een boel wegen bij voorbaat af.   Wat je hierboven doet, is volgens mij toch weer dat je iets in een hokje zet. Je ervaart iets, samen met die vrouw. Prima. Maar je zet die ervaring direct in het hokje 'paranormaal'. En daarmee sluit je je af voor elke andere mogelijkheid. Het enige dat we weten, is dat JIJ niet kunt verklaren wat er is gebeurd. Daar is niets mis mee. Maar jouw tekst komt over alsof je deze ervaring toch als "bewijs" ziet dat er iets bijzonders aan de hand is. Dat mag je volgens mij niet zeggen. Het enige dat we kunnen zeggen, is dat JIJ niet weet wat er is gebeurd. De reden dat ik 'jij' steeds met hoofdletters schrijf, is dat er wellicht anderen zijn die wel kunnen uitleggen wat er gebeurt. Ik denk dat de kans groot is dat een expert wel degelijk zou kunnen vertellen wat er gebeurt.   Mijn zienswijze op dit moment:
--  JIJ weet niet wat er gebeurt.
--  Ik vermoed dat een expert dat *wel* zou weten.
--  Als ook een expert het niet zou weten, dan moeten we
    dus accepteren dat *niemand* weet wat er gebeurt.
--  Maar ook dat betekent slechts precies wat er staat:
    niemand weet wat er gebeurt. Dat laatste punt vind ik heel belangrijk. Doe vooral niet alsof je wel weet wat er gebeurt, want dat weet niemand. Je mag dus in zo'n geval niet stellen dat er iets bovennatuurlijks aan de hand is, want er is geen reden om daarvan uit te gaan.

Ik denk dat ik het verkeerd uitleg.
Het allergrootste deel van dit soort gebeurtenissen, past in een van jouw hokjes.
Maar een klein deel beslist niet.
Voor het gemak, parkeer ik die ( voorlopig) maar even in het hokje "bovennatuurlijk, totdat er een andere/ betere uitleg is.
Je kan dit net zo goed een andere naam geven.
Jij zou het in het hokje stoppen : niet te verklaren.
In beiden gevallen weten we niets zeker.

De dingen die jij alvast in jouw hokje "bovennatuurlijk" zet, staan bij mij nog in het hokje "niet verklaard". Jij neemt alvast een afslag. Ik niet: ik wil geen voorbarige keuzes maken. Daarom houd ik nog alle mogelijkheden open.

In veel discussies met jou, gaat het er eigenlijk om, dat jij soms de mogelijkheden open houdt voor" niet verklaard."
En je altijd tegen mij zegt, te voorbarig te zijn, door het als bovennatuurlijk te zien. Ik probeer je over de streep te trekken om eens verder te kijken.
Jij probeert me te overtuigen, dat er niets bovennatuurlijk aan is, alles uitlegbaar en een klein deel "niet verklaard" Ik heb alle mogelijk uitleg die ik van jou en anderen heb gekregen, gelezen , overnagedacht en een belangrijk deel overgeheveld van bovennatuurlijk naar goed verklaarbaar.
Jij komt niet verder dan een klein deel als niet verklaard te zien.
Dus zitten we in een soort padstelling.
Of eigenlijk zitten we er al jaren in.

Wat is nu het probleem? Veel dingen zijn verklaard. Prima, daarover zijn we het eens. Sommige dingen zijn niet verklaard. Misschien komt er nog een heel gewone verklaring, misschien zijn ze bovennatuurlijk - we weten het gewoon nog niet. Ik zeg dan: we weten het gewoon nog niet.
Jij zegt: het is bovennatuurlijk.

Er is geen probleem, het is een constatering.

Ah, die leuke theorie weer. Helaas geen verband met de praktijk. En helaas niet falsificeerbaar. En dat betekent veel...!

Vrijwel iedereen heeft deze ervaringen wel eens hoor, vooral als we wat onder stress staan, uit ons ritme zijn, bepaalde medicijnen gebruiken of wat teveel gedronken hebben. En sommige mensen hebben het heel vaak, en weer anderen elke nacht.
Maar lang niet iedereen is er even blij mee, hoor. Laat staan dat je er 'wat voor over zou moeten hebben'. Onzin, natuurlijk.

een plus, om het een beetje in evenwicht te houden ;-)