Waarom zijn mensen onzeker als het zekere voor hun ligt?

Hier de link van een vraag die gisteren is gesteld. Ik denk dat je daar ca. dezelfde antwoorden zult vinden: http://www.goeievraag.nl/vraag/twijfelen-ergens.33010

Je doet net alsof dat een wet van Meden en Persen is die voor iedereen geldt, maar dat is natuurlijk niet waar. Je hebt heel onzekere mensen, die na veertig jaar huwelijk bij wijze van spreken nog gaan twijfelen of hun partner wel de juiste is, en hele zekere mensen die weten dat ze een goeie partij aan de haak hebben geslagen en daar zonder twijfel helemaal voor gaan.Dat ligt in het karakter van de persoon zelf. En wellicht ook van hoe goed je je voelt in je huidige relatie.

Ik ben nog nooit onzeker geweest over mijn man, omdat ik weet dat het de persoon is met wie ik oud wil worden (daar kies ik voor en daar werken we dus ook aan), maar natuurlijk kom ik ook wel eens iemand tegen dat ik denk : Wow !! Dat zou een.... goeie partij zijn, zeg ! Maarja, niet voor mij, ik ben voorzien, en kies er niet voor die hele kermis weer door te lopen met een andere partner, wat misschien best wel voordelen kan hebben, maar zeker ook nadelen. Een ander zal steeds opnieuw kiezen voor het avontuur van het onbekende, uit spanning, uit lust, uit angst iets te missen als hij/zij het niet doet, of uit onzekerheid of de huidige partner hem of haar over tig jaar nog wel leuk vindt.

Als je je zelf kent, weet je ook ongeveer wat je wilt en nodig hebt, en met een partner die aan dat profiel voldoet, staat niks je in de weg daar een levenslange relatie van te proberen te maken. Als je niet zo zeker bent van jezelf, kun je dat eigenlijk ook niet zijn van je partner. Dan zullen dergelijke twijfels eerder de kop opsteken. Ik weet ook niet 123 of daar iets aan te doen of te veranderen is ; dat vertrouwen zal uit iemand zelf moeten komen.

Mensen houden van onzekerheid... Vergroten die alsmaar... Daar zijn ze mee bezig de hele dag, het is een pathologische neiging van velen, een hobby dus...

Moet zo zijn, zoals ik het zeg...

Ze houden ervan om zich slecht te voelen, kijk maar hoe een horrorfilmzaal vol zit met mensen die ervoor betalen om angst te voelen en moord, dan betaal je toch ervoor om je slecht te voelen...

Hoe weet je zeker dat het ZEKERE voor je ligt? Misschien ziet die persoon dat nog niet in en maakt die daarom in jou ogen een verkeerde beslissing.

Omdat we altijd meerdere keuzemogelijkheden hebben…. daarom....

De onderwerpen (on)zekerheid en vertrouwen heeft jou aandacht, merk ik.

Op een moment dat je geraakt wordt door een andere man (in jouw voorbeeld) vraag jij je af of hij niet een betere partner voor je zou zijn.
Op dat moment is het jouw onzekerheid die de boventoon voert en je aan het twijfelen brengt.

Misschien eens onderzoeken waar je nu naar op zoek bent, waar je 'tevreden' mee bent, wat vind je belangrijk aan je partner en, als dit voor jou niet zo positief is, weegt dat dan zo zwaar dat je hem daarvoor in wilt ruilen? Word je geraakt door zijn uiterlijk, of zijn innerlijk.

Allemaal vragen die heel snel door je heen kunnen schieten. Het kan ook een seintje zijn dat jouw huwelijk wel wat meer pit kan gebruiken. Waar liggen jouw behoeften en kun je die zelf, zonder of met hulp van anderen, 'invullen'.

Het is heel normaal dat je, of je nu een partner hebt of niet, mensen tegen komt die je raken, waar je voor valt of zelfs verliefde gevoelens door ervaart (wat geen echte liefde hoeft te zijn), maar om nu te gaan twijfelen of er een goede keuze is gemaakt lijkt me niet reëel. Meestal word je maar door één aspect van die ander geraakt.

Af en toe twijfelen is goed, wanneer je die momenten gebruikt om zaken bij te stellen en niet - in gedachten - tot relatiebreuk over te gaan.

Tot slot: In de evolutie van de mens is de vrouw van nature op zoek naar 'de sterkste en gezondste partner' om zo voor een gezond en sterk nageslacht te zorgen. Dus, van een onnatuurlijk gedrag is hier geen sprake, mocht je dit denken.

Ik ben benieuwd wat je verstaat onder 'het zekere'?

Waarop baseerde je dat dit voor je lag?

Nu lijkt het erop dat je een helderziende bent die twijfelt aan haar gave.

Onzekerheid is goed, want het doet je nadenken over belangrijke beslissingen die de rest van je leven beïnvloeden.
Het enige wat jij zeker wist toen je jouw man ontmoette was dat het in jouw ogen de meest geweldige man was die er bestond. Of hij echt bij jou zou passen kon je toen helemaal nog niet weten.
De ware ontmoeten gaat echt niet bij iedereen pats-boem na de eerste ontmoeting. Nee, je gaat elkaar langzamerhand leren ontdekken.
Jij had op dat moment een relatie met een ander, dat was ook niet voor niets. Dus je was ook onzeker of je deze relatie zomaar moest opgeven.

Met onze (neiging tot) twijfel toetsen we onze mate van zekerheid over een situatie, zaak, gedachte of gevoel, je zou het dus kunnen zien als een inwendig overleg met jezelf.
Je kunt geen overleg met jezelf voeren als je het helemaal met jezelf eens bent .
Daarom heb je het vermogen een standpunt in te nemen die als"advocaat van de duivel" kan functioneren.
Als mens ben je in feite nooit ergens volledig zeker van,
al onze gedachten zijn afwegingen van soms uitersten.
Daardoor ben je in staat afstand van een voorkeur te nemen en het hele plaatje te heroverwegen,
zou kun je ook zonder de directe beschikking van de mening van een goede vriend/vriendin tot verstandige overwegingen komen.
Ook handig als de accu van je mobieltje leeg is.....