Waarom vertrouwen we pas iets , nadat we een ervaring mee hebben gehad?

Je kunt juist door je ervaring ook iets helemaal niet vertrouwen.

Maar om even op jou vraag te komen, ik denk dat dat komt omdat je dan niet helemaal genoeg zelfvertrouwen hebt. Je twijfelt aan wat je kunt.

Dit is een "oerinstinct". Als je overal op zou vertrouwen, zou je altijd aannemen dat je bijv. altijd aan voedsel kan komen. Maar als dat een keer niet zou gebeuren, dan ben je daar niet op voorbereid. Daarom is het dus beter om te twijfelen.
(Je kan ook rationeel twijfelen, zoals Descartes, die d.m.v. twijfelen "echte" kennis bereikte, cogito ergo sum.)

Toegevoegd na 1 minuut:
Ps: dit is maar een (naar mijn inzien aannemenlijke) hypothese, er is namenlijk nog weinig tot geen onderzoek hiernaar gedaan.

Geen vertrouwen hebben in het maken van een toets is een vorm van faalangst.
Dit hebben mensen ook met spreken in het openbaar, met het doen van een rij-examen, met het spelen van een solo en noem maar op. Ondanks het feit dat je deze dingen honderden keren hebt geoefend en je de materie door en door kent ben je bang dat het mis gaat.
Meestal heeft het ermee te maken dat de beoordeling door een ander gebeurt, je legt als het ware het lot van jouw optreden/toets in de handen van een ander die jou moet beoordelen.
Faalangst overwinnen kan moeilijk zijn, maar met toetsen werkt het meestal wel zo dat als je er een paar hebt gemaakt en het gaat goed je vertrouwen toeneemt en je angst afneemt.

Faalangst is één van de belangrijkste oorzaken.
Het 'niet goed genoeg' voelen, onzeker, (negatieve) spanning, wat zal die ander ervan zeggen, etc...

En natuurlijk, wanneer we meer ervaring ermee krijgen, zal normaal gesproken ons vertrouwen toenemen.
Maar een ieder streeft toch enigszins naar perfectie. Ook diegenen die ogenschijnlijk 'lak' aan de uitslag hebben.

Zelf weten dat je de stof beheerst, dat je het allemaal kunt, is de éne kant, de andere kant is dat een ander (be)oordelen of jij het goed hebt gedaan. Daar zit 'm de crux.
Jij kunt nog zo goed zijn, je voelt je toch afhankelijk van de beoordeling van een ander. Lastig wanneer deze jouw antwoord / werk niet kan waarderen.

Dát maakt ons onzeker.

Een zekere reserve in nieuwe situaties is van wezensbelang, omdat je anders aan de lopende band overhaaste beslissingen zou kunnen nemen die niet zo gezond voor je zouden uitpakken. Daarom hebben eigenlijk bijna alle mensen van nature een soort 'eerst zien, dan geloven'- aanpak.

Wanneer vele dingen in je leven - groot of klein - gaan zoals je ongeveer verwacht of een goede afloop hebben, krijg je vertrouwen. Als dat niet zo is, kun je juist heel onzeker worden. Vooral als het persoonlijke dingen betreft : wie als kind weinig bevestiging en veel kritiek heeft gehad, kan een heel laag gevoel voor eigenwaarde en weinig zelfvertrouwen (de basis van alle vertrouwen) ontwikkelen. Wie juist als kind voor elke scheet dde hemel in geprezen is en geen fout kon doen, kan een overdosis eigenwaarde (of zelfs eigenwaan) ontwikkelen.

Ook dat is niet de beste situatie ; het beste is de balans. Vertrouwen en zelfvertrouwen vanuit een realistisch zelfbeeld. Waarbinnen je nieuwe dingen durft te ondernemen, maar ook met tegenslagen en kritiek om kunt gaan. En dus bij alle dingen die je doet in je achterhoofd houden dat het ok verkeerd kan aflopen, maar dan daar vervolgens wel mee om kunnen gaan. Voorwaar een hele uitdaging voor de meesten van ons, omdat perfecte mensen nu eenmaal (gelukkig) niet bestaan.

We zijn allemaal met vallen en opstaan groot geworden.
Mensen leren vaardigheden(praktijk) door ervaring, kennis (theorie) door deze te horen, lezen of iemand anders te zien doen. Dit unversele leerproces is in grote mate bij iedereen vergelijkbaar.

Het heeft naar mijn mening te maken met de consequenties die er aan verbonden waren als we in dit proces NIET voldeden aan de norm die onze opvoeders hanteerden

Dit bepaalt de grenzen waarbinnen wij als kind de ruimte hebben gekregen om in vrijheid te mogen oefenen/fouten maken om te kunnen leren?

Veel ruimte veel vertrouwen....Weinig ruimte weinig vertrouwen.