Gaan nieuwschierige mensen en routine samen?

Ik denk dat daar best wel eens een kern van waarheid in kan zitten. Heel kort door de bocht heb je enerzijds mensen die steeds op zoek zijn naar nieuwe ervaringen en uitdagingen, die zich snel vervelen als hun leven hetzelfde blijft. Dat zijn de thrillseekers. Anderzijds zijn er mensen die juist willen dat hun leven veilig en vertrouwd blijft en bij teveel veranderingen van slag raken. Dat zijn de mensen die conservatiever zijn. Het is niet zo zwartwit dat je of het ene of het andere bent, maar van nature neig je wel naar een van de twee. Ikzelf hoor bij de eerste categorie, en als er in een bepaald iets teveel routine sluipt, dan ga ik het al heel snel dodelijk saai vinden. Ik zou mezelf zeker ook als nieuwsgierig, of eerder leergierig willen bestempelen. Een zekere mate van routine vind ik wel fijn, ik wil niet bij iedere handeling na hoeven denken, maar dat geldt denk ik wel voor iedereen. Maar bijvoorbeeld op mijn werk wil ik wel steeds nieuwe dingen, nieuwe situaties, andere werkwijzen leren, anders voel ik me niet uitgedaagd. Ik ken ook mensen die al jarenlang hetzelfde leven leiden, hier heel erg tevreden over zijn en een verandering hierin helemaal niet spannend, maar juist bedreigend vinden. Ik denk wel dat zij op een bepaalde manier minder nieuwsgierig zijn. Zij hoeven niet zonodig naar India op reis of een nieuwe baan aan te nemen, of nieuwe recepten uit te proberen, of te weten hoe de achtbaan aanvoelt.