Waarom voelen mensen geen prettige aanrakingen meer wanneer ze zich niet prettig voelen?

We sluiten ons af, oriënteren ons op de zaak die ons te veel beheerst, en kunnen ons dus niet meer (gedeeltelijk of volledig) openstellen voor prettige zaken.
We zouden wel willen waarschijnlijk, maar zijn emotioneel geblokkeerd.
Ik vind het wel wat oneerlijk ja, maar als je je ervan bewust bent kan je er makkelijker aan werken.

Ik denk dat er meerdere dingen kunnen spelen:
Je kan te gefocussed op dat probleem zijn, om te genieten van dat wat er op dat moment gebeurt (de knuffel of het eten). Je wilt simpelweg niet daarmee bezig zijn, problemen zijn verslavend, je wilt van binnen niet je focussen op iets anders, je wil bezig ermee blijven. Hoe dat precies zit, door wat voor stofjes in je hersenen of lichaam weet ik niet.
Of het probleem is (in iemands hoofd) zo groot, dat de knuffel of eten totaal onbelangrijk lijkt, valt er totaal bij in het niet.
En ik denk dat als je in de put zit, er stofjes in je hersens of lichaam aangemaakt worden die de blij-stofjes blokkeren oid, waardoor je dus niet blij kan worden.
En als je flink in de put zit, ga je vaak ook minder doen, en als je alleen op de bank hangt, ipv lekker te bewegen worden die fijn-voel-stofjes ook minder aangemaakt.
Maar ik ben geen psycholoog, dus ik zeg ook maar wat... zijn vast mensen die dit veel beter weten.

Toegevoegd na 2 minuten:
Ik las pas geleden een artikel over een psycholoog die zei dat volgens hem depressie nuttig is. Omdat je dan dus stil gaat staan, je niet meer laat afleiden door andere dingen, en je puur om je probleem focust. En net zo lang blijft piekeren tot je een oplossing gevonden hebt.
Maar dat was geloof ik nogal omstreden onder andere psychologen.

Ik zie het als sm, mensen voelen pijn en blijven pijn kweken .Mogen nergens van genieten van hun zelf.
Mensen zijn dan gespannen ,en zien nergens meer een lichtpunt.

Puur wat betreft mezelf...ik trek me helemaal terug in mezelf en sta helemaal niet meer open voor wat dan ook van buiten af... vind daar dan gewoon de energie niet voor... kost me dan al veel te veel energie om het met mezelf te kunnen blijven vinden..laat staan dat ik me ook nog eens bezig moet houden met de, hoe goed bedoeld ook, positieve dingen om me heen...natuurlijk wil ik me dan wel prettiger voelen maar pas als ik er aan toe ben,,tot die tijd gaat alles op de automatische piloot..

Mensen trekken een muurtje om zich heen en stellen zich niet meer voor iets of iemand open.
Dit is eigenlijk ook een vorm van zelfbescherming.
Eerst met jezelf in het reine komen voor je een ander weer toelaat.

Elke aanraking is niet hetzelfde en heeft niet dezelfde betekenis. Soms is het verschil goed te voelen maar op andere momenten kan een bepaalde aanraking verwarrend zijn. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je aangeraakt wordt door iemand van wie je het niet verwacht of op een moment dat je het niet verwacht.