Hoe overwin je inbraak-angst/trauma?

Gedeeltelijk sluit dit vanzelf. Gedeeltelijk zul je heir zelf aan moeten werken door bijvoorbeeld je huis beter te beveiligen en dus voor jezelf zekerder te zijn dat er niet weer wordt ingebroken.

Mocht dit niet helpen schroom dan niet om professionele hulp in te schakelen (slachtofferhulp bijvoorbeeld is ook voor dit soort gevallen beschikbaar) daar zijn ze voor!

Misschien heb je hier wat aan:

http://www.angstaanval.be/g_angst_vid.php?gclid=CJjewufQo54CFUQA4wodJmSrlA

Als je echt een trauma hebt, omdat je het hebt meegemaakt, zou ik professionele hulp zoeken.
Je kunt natuurlijk je huis beter beveiligen, maar de angst moet je ook overwinnen.
Misschien bij lotgenoten, mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Zij begrijpen ook beter waar het over gaat. En hebben waarschijnlijk nuttige tips en adviezen.

Ook ik heb dit meegemaakt.
's nachts bezoek gehad terwijl we lagen te slapen.
"gelukkig" kreeg ik die ochtend nadat ik het ondekt had een telefoontje van mijn dochter dat ze ging bevallen.
Ik zou daarbij aanwezig zijn dus was ik ook helemaal afgeleid van de inbraak.
Aangezien ik zelf beveiliger ben, is het nog een gekkere gewaarwoording. Het enige wat ik eraan over gehouden heb is niet relaxt kunnen douchen als ik alleen in huis ben.
Omdat ik dan bijna mijn zintuigen niet kan gebruiken.
(zal wel een beveiligers-tic zijn)
Voor de rest heb ik geen angst meer als ik alleen in huis vertoef. Gewoon zorgen dat je goede sloten en exta pinnen of knippen op ramen en deuren heb zitten.
Voor de rest moet het langzaam slijten

Nieuwe betere sloten / alarm systeem en een zelfverdedigings cursus.
Je moet wel op honkbal zitten wil je het gebruik van een honkbal knuppel kunnen rechtvaardigen bij een inbreker en altijd van de voorkant niet van de achterkant

Ik neem niet aan dat je zelf wilt gaan inbreken en daar angst voor hebt...

Bij een inbraak voel je je aangetast in je privacy, in je eigen beschermde omgeving. Echter gaat het de meeste inbrekers alleen om de spullen en geld en niet om jou zelf. Sterker nog, jou willen ze eigenlijk niet eens tegenkomen. Als je dus zeker van je zelf bent, dat je huis/woning fatsoenlijk beveiligd is (beter dan dat van de buren), kun je er eigenlijk van uit gaan, dat ze jouw huis overslaan en dat je veilig bent.
Meer kun je nauwelijks doen.

Ik ken een situatie ,waarbij het gezin bij elkaar en met elkaar sliep.Een jaar daar na zijn ze naar een ander huis gaan zoeken, omdat de drang bleef om te gaan verhuizen .Nu wonen ze inmiddels in een ander huis en het gaat hartstikke goed met ze.Neem de tijd en dan kan je altijd nog beslissingen nemen.

Zioets moet slijten, bij mij is het alweer 9 jaar geleden, maar heb er soms nog steeds last van.
Voornamelijk sávonds.
Ik probeer dan altijd mijn gedachten te verzetten, door aan iets anders te denken.
Het is lastig!
Praat er met iemand over, en laat voor je geruststelling nakijken of je huis idd inbraakproof is, en of er eventueel wat veranderd kan worden.
mvg