Kan je brein je een zintuiglijke ervaring voorschotelen om een begrip beter hanteerbaar te maken?

Soms neem je heel kleine, subtiele aanwijzinkjes waar. Gewoon met de normale zintuigen. Je verwerkt die aanwijzinkjes onbewust. Daar komt een gevoel uit.

Dat gevoel komt als een verrassing, want je hebt niet door dat je wel degelijk waarnemingen hebt gedaan, en je hebt al evenmin door dat je die waarnemingen hebt verwerkt. Het enige dat je merkt is dus dat er ineens een uitkomst is. Dat is een gevoel. Soms een heel sterk gevoel.

Dus wat denk je dan? Dat je een "zesde zintuig" hebt.

—

Soms gebeurt er hetzelfde, maar vertaalt dat gevoel zich in een aura. Je ziet dan daadwerkelijk een vriendelijk golvende aura, of juist een agressieve aura.

Die aura is er natuurlijk niet werkelijk - dat is heel eenvoudig aan te tonen. Maar toch *zie* je hem wel degelijk. Dit is dus een goed voorbeeld van een gevisualiseerd gevoel.

—

Een ander voorbeeld is kippenvel, of simpelweg het koud krijgen. Ook dat is een uiting van een gevoel dat je op een heel normale manier hebt verkregen, via zintuigen en de daaropvolgende verwerking.

In dit geval uit dat gevoel zich in kippenvel, een koude rilling, of iets vergelijkbaars.

—

Het antwoord op je vraag is dus:

Ja.

—

Het gaat zelfs nog een stapje verder. Bovenstaande voorbeelden zijn dingen waar je je uiteindelijk bewust wordt van je waarnemingen. Je weet weliswaar niet *dat* je iets hebt waargenomen, maar je wordt je wel bewust van het resultaat. Of dat nu via een aura is, via kippenvel, of via een gevoel dat er iets niet in orde is - je *merkt* uiteindelijk iets.

Ditzelfde principe gaat nog verder. Als je bij een proefpersoon de zweetproductie meet, zie je dat die persoon al reageert *zonder* dat hij dat zelf in de gaten heeft.

Zulke proeven zijn bijvoorbeeld bij kaartspelers gedaan. Zie daarvoor de Bron (onderaan p.76; of zoek naar "some clever studies"). De zweetproductie verandert al, maar hun gevoel zegt nog niets. Desgevraagd kunnen ze dan ook nog niet zeggen of die kaart hen een goed of een slecht gevoel geeft - maar ze reageren al wel.

Er zijn dus verschillende niveaus:

1. Iets waarnemen en lichamelijk reageren, maar volkomen onbewust. Je hebt geen gevoel, je ervaart niets.

2. Als 1, maar dan met een gevoel erbij. Je weet echter niet waar dat gevoel vandaan komt.

3. Als 2, maar dan met "visualisatie" erbij (aura, rilling). Je meent dat je iets voelt, iets paranormaals.

Ik weet niet of deze indeling helemaal klopt, het is maar een eerste poging. Ik hoop dat je begrijpt langs welke lijnen ik ongeveer denk.