Waarom als je iets wilt en je er bewust op concentreert lukt het dan niet?

Hoe blij jij bent, komt met je verwachtingspatroon, dat je jezelf hebt aangeleerd in je leven.
Als je iets heel erg graag wil hebben, en uiteindelijk, na lang wachten, krijg je het, dat ben je uitbundiger dan met iets dat je niet wilde hebben, niet nodig hebt, of als je maar iets half krijgt.

Als je weinig te wensen hebt, ben je ook vaak minder enthousiast, omdat je geen behoeftes hebt.

Dat betekent niet dat je het minder waardeert, maar alleen dat je reactie misschien niet is wat anderen verwachten.

Misschien moet je je moeder eens duidelijk maken dat ze je moet nemen zoals je bent, en niet zoals zij wil dat je bent.
Dat is voor jullie allebei beter.

Toegevoegd na 2 minuten:
Om nog even een extremer voorbeeld voor precies hetzelfde te geven:
Je kunt jezelf niet aanleren te gaan juichen bij filmbeelden die duizenden doden op een oorlogsveld laten zien.

Sommige dingen gaan beter als je je erop concentreert. Een toets maken bijvoorbeeld. Als je je concentreert op de vragen en je niet te veel laat afleiden, dan maakt dat dat je de toets beter kunt maken.

Maar vaak concentreer je je op de verkeerde dingen. Stel, je moet een toets maken en je gaat je focussen op het feit dat je de toets moet maken. Je denkt alleen maar: "Het is een moeilijke toets. Ik heb geoefend, maar ik weet niet of ik het kan. Ik MOET de toets goed maken!" Dat levert spanning op. Je gaat iets eisen van jezelf. En je let niet meer op wat je moet doen. Namelijk, de vragen goed lezen en de antwoorden goed opschrijven. Veel beter is het om te denken: "De toets is dan wel moeilijk, maar ik heb me voorbereid. Ik maak de toets zo goed als ik kan."

Jouw voorbeeld is een grappige. Je wilt graag blijer zijn als je moeder voorstelt om iets te doen. Maar je kunt niet blijer zijn dan dat je bent! Als je je gaat focussen op het blij zijn - ik MOET blij zijn - dan eis je een emotie van jezelf, die je misschien helemaal niet voelt. En in plaats van dat je gericht bent op je moeder en op wat ze voorstelt, ben je gericht op het oproepen van een emotie. Logisch dat je niet blijer wordt!

Misschien is het goed om te bedenken dat je niet altijd blij hoeft te worden van wat je moeder voorstelt. Hou je gedachten liever bij de werkelijkheid. In plaats van te denken: "Mijn moeder stelt iets voor dat ik niet leuk vind. Waarom stelt ze altijd stomme dingen voor? Nou moet ik doen alsof ik blij ben. Ik MOET blij zijn!", kun je ook denken: "Mijn moeder stelt iets voor dat ik niet leuk vind. Ik hoef niet altijd alles leuk te vinden wat mijn moeder voorstelt. Ze bedoelt het vast goed."

Op basis van zo'n rustige gedachte, die dichter bij jezelf en bij de werkelijkheid ligt, kun je veel betere beslissingen nemen. Je kunt bijvoorbeeld kiezen om je moeder uit te leggen wat je wel leuk vindt om samen te doen. Of je kunt ervoor kiezen om gewoon met haar mee te gaan, omdat ze het goed bedoelt.

En bedenk dat jij geen slechte dochter bent, als je niet alles leuk vindt wat je moeder zegt, of voorstelt, of doet. Jij mag best eens zeggen: "Nee mam, daar heb ik nu geen zin in." En daar hoef je geen sorry bij te zeggen! Probeer het eens. Het kan een enorme opluchting zijn.

Succes!!

Blij zijn is een gevoel. Dat moet vanzelf komen, en het moet uit jezelf komen.

Jouw voornemen is verstandelijk.

Je neemt je verstandelijk voor een ander gevoel uit jezelf te laten komen -- dat lukt dus niet.

Zodra je verstandelijk weet dat je blij moet zijn, ben je alleen nog maar bezig te concentreren op dat blij zijn. Maar juist door dat concentreren, door dat proberen, door dat zelf-pushen, geef je je gevoel geen kans. Je onderdrukt je gevoel zelfs. Daardoor ben je uiteindelijk juist minder blij.

Dat is de reden dat mensen zeggen dat het vanzelf moet gaan en dat je je er niet op moet concentreren, want dan gaat het inderdaad niet.

Je hebt het nu zelf ondervonden. Zoals het spreekwoord zegt: ondervinding is de beste leermeester. Dus je kunt deze ervaring gebruiken om er iets mee te doen.

Dus concentreer je er niet op. Probeer er zelfs niet eens aan te denken. Druk die gedachte weg als hij toch opkomt, door aan het heden te denken, aan het nu, aan de situatie. Dan geef je het gevoel een kans.

En als het niet meteen lukt - so what? Niet wanhopen, want dan ga je weer die verkeerde verstandelijke weg op. Geef het tijd. Veel tijd, als dat nodig is. Zulke dingen verander je niet binnen een weekje.

Accepteer dat het tijd kost, dan haal je de stress weg. Hoe meer je accepteert dat het tijd kost, hoe minder stress, en hoe minder tijd het zal kosten.

Een lang verhaal - ik hoop dat je er toch wat aan hebt.

Je bent te druk bezig met het concentreren, dat leidt de aandacht af van dat wat je wilt...

En dat is vooral zo met psychologische dingen inderdaad...

Blij ben je of ben je niet! Je kunt jezelf niet blijer maken, je kunt jezelf alleen blijer voordoen dan dat je bent!

Erg eens en erg oneens met een aantal dingen die ik lees:

Ja - schaam je niet als je niet blij bent, wees wie je bent, stel eventueel dingen voor aan je moeder die je wel leuk vindt. Dat ben ik zeker eens met de meeste antwoorden.

maar:

Nee, of je blij of niet blij bent heb je veel meer in de hand dan veel mensen beseffen. Het ligt veel meer aan hoe je je psyche (je emoties, je gedachtes, verwachtingen enzovoorts) 'managed' (aanwendt, inzet, gebruikt, instelt enzovoorts), dan aan de situaties in je leven. Natuurlijk heeft je leven grote invloed op hoe je je voelt, maar je eigen invloed op je stemming is veel groter dan dat, en dat zijn heeeele leuke dingen om je in te verdiepen. Als ik je vraag goed interpreteer, is dat meer het soort antwoord waar je naar op zoek bent.

Zoek op internet eens naar NLP, Ankers (of Anchoring zoals dat in het Engels heet).

http://www.ted.com/talks/rory_sutherland_life_lessons_from_an_ad_man.html
Deze man heeft een heel origineel verhaal over dat blij zijn met dingen iets is wat je kunstmatig kan maken. Voor producten is dat heel normaal, noem je marketing en iedereen heeft er een hekel aan. Voor heel veel andere dingen is het gek genoeg heel ongebruikelijk (maar zeker niet onmogelijk).

http://www.youtube.com/watch?v=befugtgikMg
Derren Brown is een echte 'tovenaar' met NLP. Het gaat wat ver, maar het filmpje illustreert wel heel duidelijk dat of je blij bent met iets, veel meer te managen is dan de meeste mensen denken. Derren Brown zegt zelf: Ik praat iemand liever aan dat hij mijn cadeau wil, dan dat ik uit ga zoeken wat hij zelf denkt dat'ie wil. (-:

NLP is een brede term, waar een hoop zweverige onzin tussen zit, maar het is een goeie zoekterm om ergens bij te zetten als je geinteresseerd bent naar hippe, simpele en toegankelijke psychologische truucs.