Hoe voelen wij ongeschreven regels aan?

Geleerd bij 't opgroeien. Met vallen opstaan. Ervaring uit 't verleden! ALLES wat je doet of meemaakt, draagt weer bij aan de toekomstige gedachten/handelingen.

Toegevoegd na 21 seconden:
vallen en opstaan

Dat is cultuur wat je nu benoemt. Het zijn zaken die je vanaf je geboorte & tijdens de opvoeding van je omgeving mee krijgt. Dit wordt diep ingebed in je hersenen en 99% van de tijd is dit alles onbewust, en dus lastig aan te leren.

Een van de dingen die ik op dagelijkse basis doe is het buitenlanders aanleren hoe om te gaan met de verschillen in deze omgangsnormen en waarden van onze cultuur in vergelijking met andere culturen; Laatst had ik iemand die dringend naar een afspraak moest, maar in zijn cultuur (Indonesie) is de persoon belangrijker dan de afspraak. Dus tot ik aangaf dat als hij weg moest hij dat makkelijk kon zeggen in een gesprek met een collega, zat hij erg te draaien op zijn stoel; Hij kon het niet maken voor zijn gevoel om aan te geven dat hij een andeere afspraak had.

Ten eerste doe je geen dingen die je zelf vervelend ook niet bij anderen: zoals in iemand nek zetten als je met iemand praat. Ervaring komt hierbij om de hoek kijken

Verder is het een stukje opvoeding van ouders, school en je naaste omgeving.
Dingen die om je heen gebeuren kun je oppikken, dit kan letterlijk om je heen zijn op straat, maar ook door de media. Je kan jezelf veranderen doordat de media praat over groeperingen, het kan zijn dat je een bepaalde afkomst hebt dat negatief in het nieuws is. Je wilt niet bij zo'n groep horen en wilt laten zien dat je het tegenovergestelde bent.

Hoe je bepaald wat je aantrekt naar een sollicitatie gesprek is in de loop van de tijd veranderd, in dit geval is het dus je omgeving.
Voorbeeld: sollicitanten van 30 kunnen nog weleens een pak of pantalon & blouse aantrekken voor een ict functie. Een sollicitant van 20 zou voor dezelfde functie zijn/haar netste broek nog steeds onder de boxer kunnen laten hangen.

Doe voelen we niet aan, die worden ons aangeleerd... Er is maar één ongeschreven regel die iedereen vanzelf voelt en dat is: Doe een ander niet, wat u niet wil dat u geschiedt...

Maar voor de rest is het allemaal aangeleerd, geweten is aangeleerd...

Mensen zonder geheugen hebben geen geweten...

De mens is een kuddedier. Voelt goed aan wat de kudde om hem heen als normaal ervaart, en zal zich snel daaraan aanpassen.

De ongeschreven regels waar jij het over hebt, hebben veel te maken met het verschil tussen goed en kwaad. Iedereen weet zonder dat dit specifiek is aangeleerd dat je lief kunt zijn en dat je iemand kunt kwetsen. Dat gevoel is bij de een sterker ontwikkeld dan bij de ander, maar we hebben het allemaal. Dat is aangeboren, en waar het zit? Tussen de oren.

Als het goed is,heb je dat met de opvoeding meegekregen,al begin ik er de laatste tijd aan te twijfelen of dat nu ook nog zo is. Daarbij merk je al snel: Ho,tot hier en niet verder.

Deze ongeschreven regels voelen we niet aan. Als je uit de stad komt is je persoonlijke ruimte niet zo erg ruim, terwijl een agrariër zijn persoonlijke ruimte veel groter is. Zo zal een stadsmens eerder (ongewild) in de persoonlijke ruimte van een boer komen dan andersom. De persoonlijke ruimte verandert ook van grootte als een persoon in haar/ zijn auto stapt en gaat rijden. De persoonlijke ruimte wordt dan de omtrek van de auto.