Kan iemand met een bipolaire stoornis het makkelijk redden zonder medijnen en psychische hulp?

Als je het 'makkelijk zou redden 'zou het ongetwijfeld geen stoornis heten. Stoornis IMPLICEERT dat je er in het dagelijks leven last van ondervindt, het moeilijk wordt een normaal 'dagelijks leven' te leiden, en dat je hulp of medicijnen nodig hebt.

Natuurlijk zijn ook dergelijke stoornissen er in gradaties, en zal het voor de een makkelijker zijn dan voor de ander. En vergeet ook niet de mensen die ZICHZELF diagnosticeren omdat ze karaktertrekjes hebben die er een beetje op lijken (tenslotte zijn alle psychische afwijkingen in eerste instantie extremen van dingetjes die we allemaal wel eens meemaken) en beweren dat ze er makkelijk mee kunnen leven. En ja, somber en dan weer vrolijk zijn we natuurlijk allemaal wel van tijd tot tijd. Dat heeft echter niets met een echte bipolaire stoornis te maken.

Maar een ernstige bipolaire stoornis - vroeger noemden we dat manisch-depressief - moet je zeker niet mee rond blijven lopen. Niet omdat het vervelend kan zijn in je dagelijks leven, maar ook omdat je risico loopt op een echte psychose in een manische periode, of suicidale neigingen in een echte depressieve periode. Hulp, al dan niet met medicijnen, is altijd gewenst zoniet aanbevolen.