Kunnen hersenen (bij leven en welzijn) stoppen met denken?

Heel veeeeeel mediteren, dan kun je het leren maar makkelijk is het niet.

Ja, dit heet hersendood. (als je dit bedoelde met je vraag tenminste?)

Helemaal uitschakelen lukt niet. Via meditatie kan je wel een heel eind komen. Er zijn zelfs mensen die zeggen dat je via meditatie je gedachte volledig uit kunt schakelen alleen persoonlijk geloof ik daar niet in. Ik weet niet of er ooit wel eens testen zijn uitgevoerd bij mensen die mediteren. Eigenlijk wel een interessante vraag (+1). Je hebt me zojuist verleid om te gaan googlen.

Denk niet dat je ze bewust kunt laten stoppen,wel dat je ze bewust of onbewust in een lagere"versnelling"kunt schakelen!

Ik denk dat je ze nooit helemaal kunt uitschakelen.
Wat mezelf betreft, mijn hoofd blijft maar doorgaan met afwisselend denken, peinzen, piekeren, babbelen, registreren, genieten, ergeren enz.
Ik mediteer al heel lang en regelmatig en ik heb ontdekt dat dat een redelijk afdoende methode is om je hersenen even stop te zetten, maar helemaal lukt nooit. Maar misschien is mijn meditatienivo nog niet voldoende. Toch ontspant het wel enorm.
Wat ik me ook afvraag is het stukje tussen slapen en wakker worden, of je dan denkt, dat voelt wat mij betreft als een stukje blanco. Een stukje niet denken,totdat je weer echt wakker bent en je bewust registreert, waar je bent en wat je doet.

Als je veel mind chatter in je hoofd hebt, produceer je veel betagolven. Door regelmatige meditatie ga je op den duur meer alphagolven produceren. Ik doe zelf holosync meditatie, al 2,5 jaar, en ik kan goed merken dat ik nu veel rustiger ben in m'n hoofd.

Hersenen zullen nooit stoppen met denken, is het niet bewust, dan gaat het onbewust wel door.
Van belang is wel dat je bepaalde ruis naar de achtergrond kunt zetten, omdat je er gek van kunt worden als bepaalde gedachten maar door gaan terwijl je dat niet wilt.
Iemand zei tegen mij -al lang geleden-, omdat ik er ook zo'n last van had, vooral als ik naar bed ging dat ik moest proberen te denken aan een zwart vlak. Stel je gewoon voor hoe dat eruit ziet, en maak het steeds groter.
En echt, het werkt!! Niet altijd, maar wel regelmatig. Je moet het wel blijven oefenen natuurlijk.

Elke nacht tijdens diep slapen stoppen de hersenen helemaal met denken, jammer dat je dat niet kunt ervaren... Maar men kan het meten met een EEG dat het denken helemaal stopt... Dus je doet het elke nacht...

En heeft babbelen met denken te maken?

Feit: ik sta in de file
Mens 1 denkt: "ik moet ergens zijn, deze file belet mij ergens te zijn... stomme file!" (gevoel: ergernis, irritatie)
Mens 2 denkt: "oef... nu heb ik een excuus om later bij mijn tang van een schoonmoeder te zijn... leve de file!" (gevoel: blijdschap en opluchting).

Dit lijkt banaal, maar waneer je dit echt voelt, dan krijg je iets heel merkwaardig:
-> In wezen kunnen wij niet zeggen dat 'de file' goed of slecht is: aangezien wij de twee kunnen zeggen, lijkt het enige juiste dat wij kunnen besluiten dat de file in sé 'ledig' (of 'vol', afhankelijk van onze insteek. Anders gezegd: 'vol-ledig') is en dat onze gedachten bepalen of 'de file' (voor ons) goed of slecht is. Anders gezegd: onze gedachten bepalen onze wereld of "de wereld schijnt zo te zijn, zoals wij zijn".

-> De ene keer storen wij ons aan een file, de andere keer niet: Eén enkel feit kan meerdere gedachten produceren en elke mens lijkt in staat om de beide (goed of slecht) gedachten te 'kiezen'.
Vaak is dit echter geen bewust proces... de vraag wordt: "besef ik dat ik vrij ben om mijn gedachten te kiezen?"

-

'Polariteit' is begin van alles (wat onze waarnemingen betreft).
Wie kan zien dat je de driehoek krijgt: 'Ledig feit' - 'goed' enerzijds - 'slecht' anderzijds
Ziet ook de vrijheid die hij/zij heeft om de beide gedachte te kiezen. Wie zich vrij voelt en deze keuze ziet, kan ook beslissen om de beide keuzes te beschouwen... te observeren en dus niet te verbinden met de ene of de andere gedachte, maar de beide te observeren.

Kijk naar je hand: je ziet vier gelijke vingers en één duim die niet alleen in positie, maar ook in vorm enigsinds anders is. De duim maakt het 'grijpen' mogelijk... ons lichaam vertelt ons: 'be-grijpen' is het proces van twee tegengestelden naar mekaar te bewegen: zo 'be-grijpen' wij zowel letterlijk als figuurlijk.
De beide gedachten (goed en kwaad) zijn inherent aan het waarnemen, net zoals 'vingers' en 'duim' inherent zijn aan 'hand'. Dit betekent: gedachten kunnen niet verdwijnen.
'denken' is het proces om ons met de ene of de andere gedachte te verbinden: observeer beide en het denken stopt... dit kan wel.

Simpel expiriment:
Zoals een kat wacht voor het hol van een muis:
Observeer je geest en wacht op je volgende gedachte... je zal merken dat je plots lang (paar seconden is 'lang' in dit geval) kan wachten. Wie observeert, verbindt niet; wie niet verbindt, 'denkt' niet; wordt ledig en vol tegelijk, wordt 'vol-ledig'.