als je de neiging hebt, soms "anoniem" te willen zijn, undercover zeg maar, ff gewoon zijn en niet je uiterlijk, is dat een afwijking of gewoon iets?

Je ervaart helaas zo dat veel mensen slechts net even verder kijken dan de lengte van hun neus, en dan zien ze hooguit de 'uiterlijke vorm' van jou. Daarmee schatten ze jou in op hetgeen ze zien, niet op wat ze voelen als ze 'met' je zijn, maar blijft het slechts puur een uiterlijke ervaring, zonder met je innerlijk te zijn.

Er zijn ook mensen die wél jou wezen zien hoor. Ga erop uit die mensen te ontmoeten en heb vertrouwen dat die daar ergens zijn! Ik zou je daar zelfs veel succes in willen wensen, want die mensen zijn er écht, en die zou je mogelijk mislopen als je voor je gevoel noodgedwongen verder door het leven zou gaan als een incognito persoonlijkheid.

Dat kan niet de bedoeling zijn. Als jij gelukkig bent met je uiterlijk nu, en je uiterlijk je innerlijk goed siert, dan *mag* de ander dat ook zijn.