Heeft je intuïtie altijd gelijk?

Nee, zeker niet.

Als je alles op intuïtie doet, kun je je soms lelijk vergissen. Soms blijken mensen of situaties immers anders, dan het gevoel dat je er van tevoren bij had.

Nee, absoluut niet. Als dat wel zo zou zijn, zou je verder geen logica meer (hoeven) hebben. Het tegendeel is waar.

Nee,Het is gevoel (intuitie) kun je vergelijken met gokken, je "gokt" in feit met gevoel over iets of iemand

Ja, maar hoe weet je zeker dat het je pure intuitie is en niet een stukje ratio of het een willetje is?
We zijn altijd snel in de war of het de intuitie is, of iets wat we erg graag willen dat het zo is.

Nee, intuitie is een soort overlevingsmechanisme voor als je geen tijd hebt om na te denken. Je hersenen nemen de meest voor de hand liggende beslissing op basis van een miljoen jaar menselijke evolutie. Dat zal in veel gevallen de goede beslissing zijn, maar in een aantal gevallen ook falikant fout zijn.

Neem bijvoorbeeld de spreekwoordelijke 'enge man' die eigenlijk een hele leuke vent blijkt te zijn maar er gewoon een beetje eng uit ziet.

Ik zou zeggen, ja.
Intuïtie hier bedoeld als impuls, gericht om jou datgene te laten doen wat goed voor je is. Niet wat jij denkt dat goed voor je is [ratio].
Ratio brengt ons meestal van het bedoelde pad. Ratio is het overlevingsmechanisme / de instanthouding, van het ego. Niet van de essentie die jij bent.

Ja de pure intuïtie heeft altijd gelijk.
Maar hoe weten we of het om pure intuïtie gaat?
Dat weten we niet.
Alles om ons heen kan deze intuïtie beïnvloeden.
Alles wat we ooit geleerd hebben kan het beïnvloeden.
Alles wat we zo graag zouden willen, kan het beïnvloeden.
Iedere stem, ieder geluid, ieder beeld heeft invloed op onze Intuïtie.
Het is de kunst in ons leven, onze ratio en onze intuïtie , los van elkaar te kunnen zien.
Maar onze ratio en onze intuïtie zijn elkaars vijanden en vrienden tegelijk.
Vijanden kunnen niet samenwerken.
Vrienden kunnen dat wel.

Toegevoegd na 40 minuten:
Als we met ons verstand gaan nadenken over onze intuïtie, voordat we een beslissing nemen, blijft er van onze pure intuïtie niet veel over.
Als we vanuit onze intuïtie gaan nadenken over onze ratio, gaat het ook mis.
Wel kunnen ze elkaar aanvullen, maar daar gaat de vraag niet over.

nee, dan zou iedereen met een goede intuitie nooit in de problemen komen.

mijn PERSOONLIJKE gedachte hierbij is....
verder is het zo dat niemand eigenlijk kan zeggen wat precies intuïtie is, en wat je voor jezelf in gaat vullen.
op die manier kan je het dus niet meer testen omdat het niet meer om pure intuïtie gaat.

achteraf kan je pas zeggen of het klopt of niet. mijn ervaring is dat mijn intuïtie me zelden op het verkeerde pad zet, maar dan nog moet je objectief blijven om intuïtie niet tot iets zweverigs, mysterieus of wat dan ook te bestempelen. je moet er niet naar gaan leven door bv dingen te ontwijken, want ook dan kan je niet zeggen of het klopt achteraf.

je zou er m.i. dus niets meer aan op moeten hangen dan intuïtie zelf. dan blijft het zuiver. iedereen heeft het, het is wel een bijzonder iets, maar niet uniek en het maakt je ook niet speciaal.

zelf denk ik dat intuïtie het beste gezien kan worden als een soort van 'waarschuwing', of een 'weetje', en iets wat je in je achterhoofd moet houden. zo blijf je én met je beentjes op de grond staan, én hou je toch je ogen open en je hoofd erbij.

Er zijn ook gradaties in intuitie, en ik voel zelf duidelijk of iets een "gevoel" is of een intuitie, En dan vooral alles wat mijn kinderen betreft.
En qua dat ga ik (eerlijk blijven dus bijna) altijd in mijn intuitie mee. Dit is zo'n sterke oerkracht gevoel dat het gewoon niet te negeren is.
Het zal wel het moederinstinct zijn, maar naar mijn mening de puurste vorm van intuitie.

Sommige dingen is de intuïtie ronduit slecht in, kansberekening bijvoorbeeld. Stel je intuïtie de vraag "Hoe groot is de kans dat in een klas van 23 kinderen er twee op dezelfde dag jarig zijn?" Hoogst waarschijnlijk is je eerste ingeving veel lager dan de 50% kans die je met harde logica uit kunt rekenen.

Maar voor de veel voorkomende dagelijkse dingen kun je prima op je intuïtie vertrouwen. Je ziet rooie soep en je eerste ingeving is "tomaten". (Bij mij wel ten minste.) Dikke kans dat het inderdaad naar tomaat smaakt die soep.

Nee.
Je intuïtie genereert verwachtingen gebaseerd op kennis en eerdere ervaringen. Dat denkproces vind plaats in je onbewuste. Het resultaat komt bovendrijven en ervaar je als een intuïtieve ingeving.

En die zit er geregeld naast! Je intuïtie zegt dat tijdsduur voor iedereen gelijk loopt, maar als je onvoorstelbaar sneller gaat dan een ander maak je minder tijd mee (ook bij kleine snelheidsverschillen, maar dan is het tijdsverschil te verwaarlozen).

Als kind had je intuïtief waarschijnlijk het gevoel dat de aarde niet bolvormig kon zijn, je zou er dan afvallen.

Sommige mensen zullen intuïtief denken dat je zonder gas te geven o.i.d. altijd langzaam af zult remmen. In de ruimte ligt dat echter anders.

Voor mij geld ja,als mijn intuitie mij iets ingeeft luister ik ernaar.Het is voor mij een belangrijk,goed ontwikkeld iets waar ik blindelings op vertrouw.

Ik denk dat je intuïtie altijd gelijk heeft.

Het moeilijke is echter, en dat lees ik ook eigenlijk in alle antwoorden terug, om een definitie te geven van dit begrip. Sommigen noemen iets wat ik eerder instinct noem intuïtie, anderen scheiden nadrukkelijk ratio van gevoel waarbij ze intuïtie tot gevoel verklaren. En ik denk wéér anders.

Voor mij is intuïtie nadrukkelijk de verbinding tussen gevoel en verstand. Het is een zesde zintuig, of, anders gezegd, de optelsom van stukjes informatie die al je zintuigen op een bepaald moment aan je doorgeven. Dat resulteert in dat extra zintuig, een sterk vermoeden over een zich ontwikkelende situatie, over iemands werkelijke bedoelingen, over verborgen karaktereigenschappen van mensen met wie je te maken hebt, en over allerlei andere ontelbare momenten in het leven waarop je twijfel ervaart met betrekking tot een te nemen beslissing. Je intuïtie heeft dus alles te maken met concreet waarnemen, en is zeker geen zweverig, ongrijpbaar "ding" in de lucht.

Je gebruikt wel degelijk je verstand in de overwegingen. Juist wél, je verstand zal je voorgevoel vaak ondersteunen, corrigeren of je perspectief verscherpen omdat het eerdere ervaringen koppelt aan nieuwe informatie.

Ik denk ook dat je intuïtie kunt trainen. Door gezond te leven, gezond te eten, niet te veel te drinken, niet te roken, geen drugs te gebruiken, kortom door je hersens zo min mogelijk te vertroebelen. Zelf ben ik vorig jaar gestopt met alcohol drinken en mijn intuïtie werkt weer erg goed, ik vertrouw daar op en dat heeft me nu al vrij vaak door beslissingen heen geloodst. Waarbij desbetreffende beslissing achteraf gezien steeds de verstandigste bleek te zijn.

En tot slot: een andere manier van het vertroebelen van je geest kan de intuïtie ook kapot maken: door te leven in angst en schuld en jaloezie, haat, kortom door beheerst te worden door negatieve, energievretende emoties. Die maken die zo waardevollen informatieverstrekker: de intuïtie, totaal onklaar. De informatie die je dan krijgt heeft niks meer te maken met intuïtie, en alles met, tja, met wat. Met lage driften denk ik meer, en soms met instinct. Niet met intuïtie.

ze zeggen dat je eerste indruk de beste is, maar je moet altijd goed bedenken of je wel goed doet aan dat genen wat je intuïtie zegt.

Voor zover ik weet de mijne wel.... en dat is dan ook meteen een "gevaarlijk" antwoord, omdat ik dat natuurlijk niet (wetenschappelijk) kan bewijzen.
Bovendien schrijf ik "voor zover ik weet"... het is me opgevallen, dat mijn intuïtie altijd gelijk heeft, maar het is me misschien nooit opgevallen, dat diezelfde intuïtie het ook wel eens fout heeft.

Vraag is meteen ook, en dat is duidelijk te lezen bij alle antwoorden en reacties: wat IS intuïtie????
En daarover zijn de meningen en ideeën duidelijk behoorlijk verdeeld.

Voor mij is het een "onderbuikgevoel", een vaak plotseling heel helder zeker weten. Dus zowel voelen (gevoel) als weten (verstand). De reden waarom (bijvoorbeeld in actie komen, iets doen) is me niet altijd duidelijk, maar volgt vaak snel.
Waar het vandaan komt, waar het zit, hoe het werkt: geen idee.

Dit staat over intuïtie in Wikipedia:
"Intuïtie, kan worden omschreven als een "ingeving", een vorm van "direct weten", zonder dat men dit beredeneerd heeft."
http://nl.wikipedia.org/wiki/Intu%C3%AFtie_(psychologie)

Ik kan van mezelf zeggen dat ik een feilloos instinkt heb
en daar dan ook intuïtief naar handel. Alleen wanneer jouw instinkt goed is, heeft je intuïtie altijd gelijk volgens mij. Ik luister dan ook altijd naar mijn intuïtie en die heeft me nog nooit in de steek gelaten. Ik voel het aan en al lijkt het nog zo belachelijk, ik volg mijn gevoel.
Zo ben ik wel eens met een volledig gezond, vrolijke peuter naar de huisarts gegaan alleen omdat hij anders uit zijn ogen keek voor mijn gevoel. "Belachelijk" zei mijn man. "Vind je dat niet overdreven, hij is totaal gezond, slaapt goed, drinkt goed, hij is vrolijk, speelt, lacht, die dokter heeft wel belangrijkere dingen te doen". De dokter keek me alleen aan en zei toen; " Ik vind het helemaal niet gek, ik zal hem eens nakijken, want een moedergevoel heeft vaak gelijk". Vervolgens bleek mijn zoontje met een angina rond te lopen. Zonder een enkel symptoom te vertonen!
Ik kijk in iemands ogen en voel het dan of diegene betrouwbaar is en ik heb altijd gelijk gekregen ook al verklaarde iedereen me voor gek. Het is een bepaald gevoel van warmte of rilling en het heeft me nog nooit bedrogen. Ik denk dat dit meer met mijn instinkt te maken heeft en dat is bij mij onfeilbaar en omdat ik intuïtief daarnaar handel, heeft mijn intuïtie altijd gelijk. Dit kan niet iedereen zeggen. Veel mensen handelen alleen naar hun gevoel dat meer op een inzicht berust. Een persoonlijke leervorm die ze hebben meegemaakt en zodoende 'aanvoelen' wat de gevolgen van een handeling kunnen zijn. Intuítief zullen ze daarnaar handelen en dit kan soms anders lopen waardoor hun intuïtie geen gelijk heeft gekregen.

Nee.
Ik denk dat als je terugdenkt over je eigen leven, dat je dat zelf ook wel zult inzien.

Anders ben je waarschijnlijk de enige mens op aarde die nooit een fout gemaakt heeft ;)

Natuurlijk niet. Iets kan immers altijd anders verlopen. Maar wat heeft eigenlijk wel altijd gelijk?

nee, "intuitie" is geen absoluut gegeven. als ik iets graag wil kan ik mezelf wijsmaken dat mijn intuïtie dat doorgeeft terwijl het gewoon een kwestie van de makkelijke weg is.

mocht je daarop zeggen dan is het geen echte intuitie, dan is het te persoonlijk om goed te interpreteren en is er geen antwoord mogenlijk.

Je intuitie is gebaseerd op een vorm van onbewust denken. Je onbewuste kan sneller dan het bewustzijn afwegingen maken, waarbij het afgaat op informatie uit eerdere ervaringen. De keuzes worden eerder gemaak op basis van heuristiek dan op basis van logica. Daardoor zijn onbewuste beslissingen vaak sneller maar vaak ook minder accuraat. Intuitie vindt antwoorden via de korte weg. Soms zijn dat zeer goede antwoorden/beslissingen die bewust nauwelijks te motiveren of te beredeneren zijn. Dit maakt intuitie waardevol, maar ook onbetrouwbaar. Je intuitie heeft dus niet altijd gelijk.

Een veel zegende zin: vertrouw op je intuïtie.

Ja ,maar stel je intuïtie liegt ,wat dan?

Gezond verstand dat heeft men nodig en als dat intuïtie heet dan zou het gelijk kunnen hebben.

Want ook gedachten kunnen leugens zijn.
Wie zal het zeggen,jouw intuïtie?

kijk hier even bij
misschien zit daar de oplossing.

ps. ik geloof altijd in mijn intuïtie

ik zou zeggen nee,net als je verstand kan ook je intuitie er wel eens naastzitten.en soms beide.

Nee, maar je kunt soms dingen wel aanvoelen door je intuïtie.
Je moet echter een goed evenwicht vinden tussen verstand en gevoel, alhoewel dit niet altijd makkelijk is.