Hoe kan ik dit het beste reageren?
Enkele weken geleden is m'n opa na 1 jaar van diverse ziektes (2X kanker o.a en hartaanval) overleden. Treurige gebeurtenis. Maar toch heb ik tot nu toe niet echt gevoelens gehad van verdriet, wel enorme angst.
De angst dat ik ineens oncontroleerbaar ga huilen, terwijl ik er niet echt negatief over nadenk, aangezien ik geloof dat hij of herboren is of naar een betere wereld is gegaan, tranen laat ik ook niet nu ik hier ook over praat. Maar, als ik bij familie ben, voel ik me extreem verplicht om het te doen. Daarom vind ik het ook compleet niet prettig om erover te spreken, met andere mensen gaat wel, maar, bij familie is t erg lastig.
Nu is het zo, dat op 9 juli, de trouwdag van m'n opa/oma is, opa is niet meer en m'n ma/oom/oma willen het nu afsluiten aangezien het zoveel stress oplevert dat het gewoon teveel stress levert (begrijpelijk), we gaan die dag ook gewoon gezellig met z'n allen op pad en uit eten. Maar nu komt de vraag, op een gegeven moment zou er zeker iemand tegen me van de familie gaan praten hierover, of zie je al die tranen vloeien (wat ik btw sowieso altijd lastig vind), wat moet ik dan doen? Gevoelswijze kan ik het niet aan dat zelf uit te zoeken, ik wil namelijk niet huilen, verbied het mezelf, want vind het niet nodig. Maar, ik kan er compleet niet tegen als anderen het wel doen.
Ontwijken kan ik niet. Erover praten met hun althans wil ik niet omdat ik te bang ben dat ze mijn manier van denken gaan afkeuren. Dus?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.