Hoe maak je onderscheidt tussen mentale oorzaken en fysieke oorzaken?

Dat onderscheid kun je voor jezelf niet maken, om de simpele reden dat fysieke pijn gevoeld wordt in de hersenen, en mentale pijn op dezelfde maniner gevoeld wordt in de hersenen. De geest is erg sterk als het gaat om suggestie.

Het is door een specialist wel te achterhalen, alleen is dat ook niet voor 100% betrouwbaar omdat deze ook moet afgaan op wat de patient vertelt. Het is dan meer een concluderen (de patient weet het zeker dat de pijn door .... komt, maar kan sommige details ervan niet goed beschrijven) dan een werkelijk meten.

Er bestaat natuurlijk het fenomeen 'psychosomatische klachten' waar boeken vol over geschreven zijn. Er zijn artsen die zich hier helemaal op specialiseren.

Je lichaam en geest functioneren samen, dus het een versterkt het ander.

Wanneer je valt en je been breekt krijgen de hersenen een pijnsignaal door. De ervaring van pijn kan voor stress zorgen waardoor je nog meer pijn kunt ervaren, of zelfs flauw valt.

Dat geldt voor iedere beleving. Je gevoel en verstand kunnen elkaar versterken of verzwakken.

Dat kan je niet.
Zeker niet als leek.
Een specialist en/of een reeks van artsen kunnen misschien de vermoedelijke fysieke oorzaken uitsluiten bij langdurige klachten.
Maar zelfs dat lang niet altijd.

Daarom zijn er zo veel psychosomatische klachten.
De arts kan geen verklaring vinden.
Maar daarom zijn die klachten er nog wel, echt wel.

Vaak hebben mensen die veel last hebben van psychosomatisch klachten, zoals hoofdpijn, maagpijn, tandpijn, gewrichtpijnen etc etc.
vaak hebben deze mensen ook wel psychische klachten.

Maar het onderscheid : wat is wat
wat komt waar vandaan, etc. dat is niet te doen.

Psychosomatiek of psychosomatische geneeskunde is een medisch gebied dat zich bezighoudt met de wisselwerking tussen psyche en lichaam.

Dat onderscheid kan je soms maken denk ik.
Als je je stoot, dan is dat fysieke pijn: oorzaak is stoten, pijn op die plek is het gevolg. HOE je die pijn op die plek ervaart, dat is een mentale zaak: de een valt flauw en de ander voelt nauwelijks wat (even lekker chargeren).
Heb je iets gegeten dat aantoonbaar bedorven is, dan is de oorzaak van je misselijkheid duidelijk.

In het geval van jouw tand: het kan best zijn, dat er bijvoorbeeld een zenuw geraakt is of meer aan de oppervlakte zit nu: dat is fysiek en kan pijn doen. Maar dat hoeft niet zo te zijn, en toch kan je pijn ervaren. Dat zou psychisch kunnen zijn. Hier kan de tandarts je meer duidelijkheid in geven (info over die zenuw).

Maar in de meeste gevallen denk ik, dat je er zelf geen onderscheid in kunt maken, omdat je zowel lichaam (fysiek) als geest (mentaal) bent: 1 geheel.
Bovendien zijn we als mens mentaal tot heel veel in staat; veel meer nog dan we denken en denken te weten.

Een manier om het tijdens een experiment naar voren te brengen is een volgende:

Voorbeeld onderzoek: wel of niet misselijk na magnetron maaltijd vs gewone maaltijd.

Groep 1 Krijgt gewone maaltijd, en weet dit.
Groep 2 Krijgt gewone maaltijd, denkt magnetron maaltijd.
Groep 3 Krijgt magnetron maaltijd, en weet dit.
Groep 4 Krijgt magnetron maaltijd, denkt gewone maaltijd.

Wetenschappers met een meer materialistische visie zullen zeggen dat je geest, het mentale dus, het gevolg is van je fysieke bouwstenen. Een scherp onderscheid is er dan niet meer te maken tussen die twee.

In de huidige tijd hangen veel mensen (onbewust) de visie van Descartes aan, dat lichaam en geest iets totaal anders zijn. Dat we het fysieke kunnen meten en wegen, maar dat er daarbuiten een wereld is die we per definitie niet kunnen begrijpen en meten.