Hoe kan het dat wij Jezus zien in dit plaatje? (zie link)

Je hersenen zijn heel goed in patroon herkenning. Immers: De hersenen ontvangen gewoon kleuren van de individuele zenuwen, en maken daar vervolgens iets van wat zinnig is. Datzelfde proberen ze bij allerlei vlekken. En voor mensen voor wie jesus belangrik is.. wordt het gevonden.

Toegevoegd na 6 dagen:
Voor de critici: Het heeft alles met patroonherkenning te maken. ALLES wat je ziet is namelijk patroonherkenning. Je netvlies is niet meer dan duizenden kleine sensoren die alleen doorgeven: Het is hier rood, groen, blauw etc. Je hersenen maken daar een patroon van, en interpreteren het geheel tot een plaatje waar je een betekenis aan kan geven. Dus of het nu een gezicht is, of een vlek, je hersenen kunnen er een palatje van maken.

het is niet daad werkelijk Jezus :het is gewoon een man
(of tja een vorm wat lijkt op een man ) en aangezien er Jezus bijstaat denken we dat het wel iets weg heeft van Jezus ...alleen weet niemand of dat klopt

Dat zien we niet ; we hebben namelijk geen idee hoe Jezus er uit gezien zou moeten hebben, had hij daadwerkelijk bestaan.
Wel kennen we natuurlijk de karikatuur Jezus ui de kinderbijbel ; een man met lang zwart haar en een zwarte baard.

Dat wij een man zien in dat plaatje (die daar dan op zou moeten lijken) komt omdat het plaatje bewust zo is ontworpen.

De illusie maakt gebruik van het feit dat we een ´nabeeld´ zien als we ergens lang naar kijken. De staafjes in je ogen die verantwoordelijk zijn voor licht resp, donker neigen wat te overcompenseren als je ineens naar een rustige achtergrond kijkt. Wat eerst wit was, lijkt dan donkerder, en wat donkerder was, lijkt lichter.

In het patroon van lichte en donkere vlekken dat dan ontstaat, herkennen we moeiteloos een gezicht, omdat wij mensen de aangeboren neiging hebben overal samenhang en verbanden te zien, zelfs als die er niet zijn, en gezichten zien we wel HEEL makkelijk ergens in + in wolken, in rook, in zand, in pannenkoeken, in bergen spullen ; zodra we drie vlekken menen waar te nemen, maken we er een gezichtje van. Zonder die mogelijkheid zouden we ook geen beeldende kunst hebben ; het kunnen zien en interpreteren van plaatjes als afbeeldingen of verbeeldingen van de werkelijkheid, is de basis van alle beeldende kunst.

En ja, als het plaatje dan ook nog eens expres gemaakt is om een gezicht te lijken, dan wordt het eigenlijk wel heel gemakkelijk.

ik weet niet precies hoe het werkt, maar je ziet het plaatje, en het is zo helder dat het tijdelijk in je ogen 'gebrand' wordt. als je dan ergens anders heen kijkt zie je het deel waar je ogen op gefocust hebben en zie je jezus (wat ze gewoon expres zo hebben gedaan, het is niet zomaar een man)

Toegevoegd na 54 seconden:
en het is inderdaad het uiterlijk van jezus wat we kennen uit de bijbel, we weten niet hoe hij eruit zag.

Een optische illusie is simpel gezegd het foppen van je brein, ook wel gezichtsbedrog genoemd. Je ogen nemen iets waar wat de hersenen anders interpreteren dan dat de werkelijkheid is. De informatie die via de ogen verkregen wordt, zal in je brein namelijk maar voor 20% gebruikt worden om een beeld te vormen. De rest wordt door de hersenen zelf aangevuld. Dit doen ze door middel van eerdere ervaringen, verwachtingen en andere zintuigen. De foutjes die in het proces ‘zien’ optische illusies leveren kun je grofweg in twee categorieën onder verdelen. De hersenen vullen de basis van 20% verkeerd aan of de informatie verkregen via het oog klopt niet.

Hieronder meer uitleg en voorbeelden:

http://www.leerwiki.nl/Optische_Illusies_-_Het_verhaal_achter_gezichtsbedrog

marleen heeft het al heel goed uitgelegd, maar ik zie hier Jesus niet hoor. het is meer een pasfoto van mijn broertje als ik eerlijk moet zijn (maar dan zonder baard als ik het 'goed' heb gezien)

het beeld blijft dus op je netvlies zitten. de menselijke hersenen werken zo dat we alles wat we waarnemen (dit is veel meer dan we kunnen verwerken) koppelen aan iets wat we kennen. in dit geval Jesus, of mijn broertje dus.

Als toevoeging op het antwoord van Marleen over het vormen van nabeeld en overcompenseren heb ik het plaatje even geinverteerd. Dan zou je direct hetzelfde effect moeten krijgen. (en ik zie hier inderdaad sneller wat in dan in het origineel).

Gewoon suggestie daar je er helemaal niets in ziet.

Hoi! Het komt door twee dingen:

1. Het nabeeld. Op je netvlies zitten veel lichtgevoelige cellen. Vergelijk het met een soort raster van knopjes die actief worden als het licht erop komt. Als je wat langer strak naar hetzelfde kijkt, komt steeds dezelfde prikkel op dezelfde cellen (alsof hetzelfde knopje steeds wordt ingedrukt). De betrokken lichtgevoelige cellen raken gewend aan de prikkel. Ze blijven dan als het ware de prikkel nog verwerken, ook al is die prikkel er niet meer. Dat geeft de illusie dat je het tegenovergestelde ziet. Dus zwart inplaats wit. Wit inplaats van zwart. Rood inplaats van groen; en zo heeft elke kleur zijn tegengestelde.
Verder spelen er nog wat interessante dingen. Zo heeft ons visuele systeem, wat ons extra gevoelig maakt voor contrasten. Als je wilt, kan ik je dat wel uitleggen.

2. Onze neiging om bekende dingen te zien in een patroon. Hierover is veel (neuro/psychologisch) onderzoek gedaan. We zijn geneigd om een willekeurig patroon in te vullen met een voor ons bekende betekenis. Vergelijk het maar met dingen zien in de wolken of in een inktvlek. We zijn vooral gevoelig voor het herkennen van gezichtspatronen. Zelfs baby's herkennen al een simpel stippenpatroon (twee stippen en streepje) als iets wat een gezicht zou kunnen zijn.
In dit geval zie je een zwart wit patroon, dat heel sterk het beeld van een gezicht oproept. Dat mensen er vervolgens Jezus in zien, hangt weer af van hun culturele achtergrond. Ben je gewend dat met dit soort gezichten meestal een Jezus wordt afgebeeld, dan zul je dat erin zien. Maar iemand uit een cultuur waarin dit ongebruikelijk is, zal er iemand anders in zien.

Ten eerste heb je hiet natuurlijk de macht van de suggestie: je weet dat het de bedoeling is dat je Jezus ziet.
Ten tweede, zijn onze hersenen een soort van gespecialiseerd in het herkennen van gezichten. Ken je het plaatje van die gigantische stenen die op gezichten lijken? Of zelfs smilies van msn etc. zijn er een voorbeeld van..

Het meeste is al gezegd. Fysiologie van het nabeeld, aanvulling van ontbrekende informatie vanuit het geheugen, en patroonherkenning.
Uit onderzoek blijkt, dat vooral gezichten snel herkend worden. Deze patronen zijn voor ons blijkbaar erg belangrijk, waardoor de evolutie heeft gezorgd voor meer hersencellen voor de gezichtsherkenning.

Op een NS-ticket, dat je zelf op je printer afdrukt, wordt ook een gezicht afgedrukt. Dit is dus een toepassing hiervan: de controleur kan heel snel zien of het ticket juist is.

gezichtsbedrog