Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe achter een gevoel van iemand komen?

Ik heb een vriendin, en (naarmij toe en ook naar anderen) straalt ze soms een groot verdriet uit (alsof dat in haar zit). Maar ik heb haar er is naar gevraagd, en toen hebben we een diepgaand gesprek gehad, maar zij weet niet waar het van is..
Hoe kunnen we hier achter komen? Ik wil eigenlijk nog niet meteen die stap maken naar een psychiater ofzo...

Toegevoegd na 2 minuten:
Ze heeft wel het idee dat ze een soort schild gevormd heeft.

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
776

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Verdriet is de basis van de meeste emoties. Dat verdriet is vaak ontstaan uit het verleden. Dus laat haar de verhalen vertellen uit het verleden. Misschien kom je langs een kern.

Toegevoegd na 2 minuten:
Natuurlijk alleen uit vrije wil. Soms is het te groot en kan ze maar hele kleine stapjes nemen.
Soms helpt het al om de deur open te zetten door te vertellen dat je veel verdriet in haar ziet. Maar zal zelf door die deur heen moeten lopen. En die drempel kan soms erg hoog lijken en de angst is dan nog erg groot.
Wees de liefde voor haar
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
mooi antwoord GD!!
wil nog wel even heel voorzichtig toevoegen dat het uitstralen van verdriet ook voort kan komen uit onzekerheid. laag zelfbeeld (waarin ervaringen uit het verleden ook zéker een hele grote rol kan spelen zoals we allemaal weten) maar ook twijfel, ervaringen, onzekerheden waarvan de basis korter geleden kan zijn. ben het vreselijk met je eens dat het belangrijk om de deur open te zetten door te laten weten dat niets raar is, alles vertelt kan worden en dat er iemand is die achter je staat, er voor je is, en zonder vooroordeel naar je luistert. dat idee en gevoel kan alléén al heel veel uitmaken en de drempel langzaam maar zeker lager maken zodat deze te overwinnen is. jammer dat ik maar 1 plusje kan geven :)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Euca... Zelf denk ik eerder dat die onzekerheid ontstaan is in het verleden (door bijvoorbeeld een vorm onderdrukking), welke natuurlijk ook op zich een heel groot verdriet met zich meebrengt voor het leven. Onzekerheid kan heel goed ontstaan als je een ouder hebt die heel erg dominant is, of de lat erg hoog legt, of je afkeurt, of je afkraakt, of die het zelf vaak beter weet. En zo zijn er nog meerdere voorbeelden om onzekerheid te ontwikkelen.
Maar elk van die situaties brengt wel veel verdriet met zich mee. Het gemis van liefde en aandacht om je werkelijke zelf. Je neemt de houding (in dit geval dan onzekerheid) aan omdat dit het gezinsverband in balans houdt en je hiermee het beste kunt 'overleven' binnen het gezin. Later en buiten het gezin, kan je erachter komen dat het niet de leukste manier is om die houding te hebben. Ga maar eens na, hoe is je vader en je moeder. Hoe is het eerste kind, en het tweede kind.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Shit, te snel op de verkeerde knop gedrukt... Buiten de individu binnen het gezin, hoe is het gezin als geheel...
Dit is allemaal reuze interessante materie. En je komt vaak achter zaken die je nooit zo gezien hebt. Over jezelf, maar ook over je broers/zussen en je ouders. Je kunt zelfs een stap verder gaan om erachter te komen waarom je ouder(s) zou zijn geworden. Door hun gezinssituatie te bekijken.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
dank je voor je reactie. ik snap helemaal wat je uitlegt en wat ouders teweeg kunnen brengen aan emotie, pijn en woede. maar wil aangeven dat ook met een stabiele ouder/gezin stiatie/relatie er kinderen kunnen zijn die onzekerheid en pijn voelen, ook als ouders begripvol en steunend zijn, dus dat het niet altijd hoeft te liggen aan een ervaring waarvan de ouders ten grondslag liggen (of dit achteraf begrijpelijk is of niet, vanwege hun eigen opvoeding/ervaringen)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Elke situatie is uniek EN subtiel!
Je kunt ook onzekerheid ontwikkelen als je geen voorbeeld in je leven hebt (gehad) die je laat zien hoe je assertief kunt zijn. Bijvoorbeeld als beide ouders zelf onzeker en terughoudend zijn. Of simpelweg geen tijd en aandacht hebben voor het kind doordat ze. Bijvoorbeeld alletwee hard werken.
Ook als je thuis niet mag praten over emoties is er ook geen ruimte ook te leren relativeren en hoor je geen andere methoden die je assetiever maakt. Vergeet niet dat een gezin er van binnenuit altijd anders eruit ziet als dat zij zich presenteren aan anderen. Als buitenstaander kan je onmogelijk conclusies trekken.
Een dictator als vader is altijd poeslief voor de buren.

Andere antwoorden (3)

Als ik het goed begrijp draagt je vriendin eigenlijk een masker, doet ze zich anders voor dan ze is?

Het kan zijn dat er iets is wat ze verdrongen heeft dus logisch dat ze er niet zelf achter kan komen. Verdrongen is trouwens een groot woord, ik zou eerder zeggen dat ze ergens niet meer aan willen denken.

Door zo iemand naar een huisarts te sturen met een verwijsbriefje voor een psycholoog is wel een hele grote stap. Probeer haar zelf eens over haar jeugd te vragen, misschien wil ze wel dingen vertellen maar is ze bang er zelf over te beginnen en bang om lastig gevonden te worden of schaamt ze zich ergens voor.

Je kan (als ze toegeeft dat er iets is maar het niet wil vertellen) voorstellen of ze niet liever met een psycholoog wil praten, of ze dat fijn zou vinden en of ze het anders prettig vind als jij meegaat.

Misschien is er wel helemaal niets en is ze gewoon van zichzelf stil of teruggetrokken....

Succes ermee
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
+1
ik snap geen hol van die min
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Bij vriendinnen ben je altijd meer jezelf dan ergens anders, daar durf je meer jezelf te zijn.
Omdat ze zich daar iets vrijer voelt dan bij haar ouders of andere ouders thuis waar ze dan weer iets stiller is wil nog niet zeggen dat zij problemen heeft die opgekropt zijn en naar een psycholoog moet. Zolang zij zelf nooit over problemen is begonnen en er ook helemaal niets op duidt dat zij problemen heeft of een trauma heeft gehad in haar jeugd omdat mensen met dat soort problemen ook het ene moment stil kunnen zijn en het andere moment weer vrolijk, wil dat niet zeggen dat je vriendin dan ook maar problemen heeft. Het probleem in deze tijd is dat mensen veel te veel vergeleken worden met elkaar.....die is zo dus is die ook zo.....of die heeft dit en die lijkt erop dan heeft die het ook. Door mensen met elkaar te vergelijken en alleen de negatieve dingen in mensen te zien en als vriend maar te blijven doorhameren dat ze misschien problemen heeft dan kan je een probleem creeeren die er misschien niet is. Je veroordeeld iemand op haar karakter en straks durft ze zichzelf helemaal niet meer te zijn want als ze zichzelf is...(wat stiller), krijgt ze meteen zorgelijke mensen naarzich toe die zeuren over problemen. Als ze problemen heeft komt ze er vanzelf wel mee....
iemand kan #het idee# van een schild al hebben als je wat terughoudend bent
als ze daadwerkelijk zelf ook #ervaart# dat ze een schild heeft gevormd kén het verhaal anders worden. kán, want bijna iedereen heeft dit in meerdere of minderen waarde, het hoeft niet altijd een probleem te zijn.

als je vriendin zelf ook met regelmaat zomaar (groot) verdriet #voelt#, en dit vervelende (sociale/emotionele) gevolgen heeft kan het zeker geen kwaad om te proberen een vinger aan de pols te krijgen.

zoals ik de vraag lees (er is te weinig ruimte om alles uit de doeken te doen) er zijn dus te veel signalen die net niet duidelijk genoeg zijn om daadwerkelijk gericht te antwoorden.

zit ze bv weer teruggetrokken op het muurtje of bankje, dan kan enkel de afwezigheid met een ontspannen gezicht waardoor ze somber kan lijken omdat ze in gedachten is over iets heel normaals. (dit is ook een optie?)

wel kan je bij zo'n uitstraling vragen of het goed met haar gaat. nu en dan eens laten weten dat ze met je kan praten mocht ze hier de behoefte aan hebben.
is er daadwerkelijk wat aan de hand (ervaren van je vriendin zelf dus) kan ze zich hierover bv afvragen
-wat is er aan vooraf gegaan
-wat houdt haar in gedachten bezig
-wat zou ze eigenlijk willen zeggen maar zegt ze niet
-waarom zegt ze dit niet
-is ze onzeker/heeft ze een laag zelfbeeld etc.
-is er de laatste tijd iets gebeurd wat een impact op haar heeft gehad (ruzie ouders, slecht schoolresultaat, hoe lopen contacten met vrienden/vriendinnen)

hierin zou jij haar ook een beetje kunnen helpen. geeft ze iets aan, vraag dan door zonder het voor haar proberen in te vullen. (kan het dit of dat zijn misschien? ipv je lijkt..... hoe komt dat?)
laat haar eens kijken naar het hoe en waarom en stuur daar een beetje in vanuit neutraal standpunt (dat is moeilijk als vriendin zijnde, juist omdat je zo graag wil helpen en het moeilijk is om dit soort dingen bij je vriendin te zien :)


vervolg in reacties
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
#vervolg# stel bv eens vragen als
-waarom denk je dat je #een# muurtje hebt?
-waarom denk je dat dit muurtje er is?
-hoe denk jij dat je je zou voelen als dit muurtje er niet was
-waaróm denk je dat je je zo zou voelen zonder dit muurtje
-wat zou het ergste zijn wat je zo kunnen gebeuren zonder dit muurtje? zo kan je erachter komen waar haar twijfel onzekerheden liggen, of in elk geval een beter beeld kunnen krijgen over de oorzaak. wat ik wil zeggen (na aanleiding van de gegeven info bij je vraag) probeer dus te observeren (het hoeft niet per definitie verdriet te zijn ondanks dat ze dit voor jou en anderen duidelijk uit kan stralen, het kán verdriet zijn) sommigen mensen zijn gewoon wat zekerder, spontaner en meer open in hun vertrouwde omgeving dan anderen.
misschien speelt haar zelfvertrouwen/zelfbeeld een rol hierin (onzeker, teruggetrokken, stil, afwezig, in gedachten etc) waarschijnlijk heeft het diepgaande gesprek veel meer dingen naar boven gebracht wat je niet hebt kunnen vermelden, vandaar dat ik aangeef dat er meerdere opties zijn. super van je dat je er ook op deze manier wil en ook kan zijn voor je vriendin! klasse dat je je zo betrokken voelt en met haar kan praten zodat ze aan kan geven wat er bij haar speelt! ook van je vriendin omdat ze je in vertrouwen neemt! ik hoop ook dat je duidelijkheid kan krijgen, voor je vriendin zelf, maar ook voor jou! een dikke pluim voor jullie beiden dus!
Ze kan er alleen echt achter komen als dit verdriet ook echt beleefd word. Als je er 'analytisch' probeert achter te komen word t vaak ook alleen maar een verhaal, en daar blijft het bij.. en soms is het dan alsnog alleen maar speculatie..
Belangrijker lijkt mij, om het verdriet gewoon in ieder geval te erkennen. Het Waarom is iets wat later er wel uitkomt.
Eerst ruimte voor de emotie..
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image