Bepaalde mensen maken je blij als je ze aankijken, hoe komt dat?

Misschien is het gewoon een klik! Die je zo pats boem kunt hebben!
Het kan ook zijn dat je ziel, de ziel van die ander herkent uit een vorig leven..... Kan toch!!
Dat is mijn theorie, je moet iets te maken hebben gehad met die ziel:$

*okee kom maar met die minnen:(*

een vrolijk mens met een heerlijke lach op haar/zijn gezicht daar word ik nog blijer van

Misschien is dat het bij jou!

Dofa

Sommige mensen hebben ongewild een uitstraling, die op andere mensen inslaat als een bom. Daar kun je blij, maar soms ook verdrietig van worden. Zeker is, dat zo'n ontmoeting je uren kan bezig houden.
Of de persoon die deze uitstraling op jou heeft er zich daar ook van bewust is, zou ik niet weten.

Ja ik ken dat ook wel.

Ik denk dat het gewoon een bepaald gevoel is van, deze persoon past bij mij of heeft veel met me gemeen.
De uitstraling bevalt je en daar door krijg je een gevoel dat je interesse hebt waardoor je vrolijk word.

Gelukkig zijn word je door nieuwe dingen te krijgen/leren. Bijvoorbeeld nieuwe kleren, auto, huis, baan en ook dus nieuwe mensen....

Dat maak ik elke dag mee.
Gewoon op mijn werk.
Omdat ik daar wel 100 verschillende mensen ontmoet.
Of het nou buitenlanders zijn of Nederlanders dat maakt niet uit.
En of de mensen nou jong of oud zijn,je ziet het gewoon aan ze.
Ze stralen wat uit.
Iets wat je gerust stelt ,,iets positiefs.
Mischien vergelijk je ze wel met jezelf.
Met sommige heb ik niet eens zin om maar een woord te wisselen.
Maar andere.daar wil je wat van weten,die interesseren je.
Mensen die je niet kent,,maar wel graag zou leren kennen.
Omdat je denkt dat het goede mensen zijn.
En dat is meestal ook zo.
Maar je trekt naar ze toe.
En waarom.
Geen idee.
Maar het komt van de mens uit.
De blik in hun ogen,en alles wat ervan uitstraalt.

Dat komt door hun uitstraling. Die mensen zijn zichzelf er denkelijk niet van bewust maar kunnen een verpletterende indruk op een ander maken. Ik ontmoet ook wel eens van die mensen. Je kent ze niet, je hebt er nog nooit een woord mee gewisseld maar toch, baf! en je bent volkomen aan ze verknocht. Zou het een oer-iets zijn?

Het zou kunnen dat het naast de uitstraling ook gewoon aanstekelijk werkt. Tegenwoordig is het bijna overal en altijd ieder voor zich. Dat is ook niet echt goed voor je gemoed, laat staan voor de eensgezindheid. Als je dan iemand tegenkomt die naar je lacht of een knipoog geeft, of gewoon recht in de ogen kijkt kan hij natuurlijk iets bij je losmaken.

Of, als we op de "zweverige" toer gaan, is het een onbewuste klik met die persoon omdat je hem of haar kent uit een vorig leven, een andere dimensie of omdat hij/zij jou aan iemand doet denken die je gelukkig maakt(e) en bij wie je je veilig voelt.

Het kan van alles zijn. Geniet er maar van, ik word ook altijd blij als men mij gewoon even aankijkt. Soms zie je dan dat de persoon in kwestie een "zuurpruim" lijkt te zijn, maar uiteindelijk toch "ontdooit". Zo'n ontspannen gezicht is toch leuk om te zien? :-)

Vaak door een lach op hun gezicht of "dat" iets in hun ogen. Mij is wel ook vaak opgevallen dat partners die het goed met elkaar kunnen vinden meestal meerdere bepaalde gelijkenis hebben, zelfde ogen of neus, postuur en bepaalde houding etc. Kopieren van gedrag brengt ook herkenning en stelt mensen vaak op hun gemak. Maar blij word je pas van een kleine lach op het gezicht, een connectie die positief beantwoord wordt.

Omdat ze iets vriendelijk en positief uitstralen, denk ik. Ik heb het al meegemaakt, en dan ervaarde ik in een flits ook een vertrouwdheid of herkenning. En merkwaardig genoeg is het soms wederzijds. Ik keek toen om en de andere persoon op hetzelfde moment ook. Heel bizar.
Het heeft inderdaad niets te maken met verliefdheid, het 'pakt' je gewoon.

heel moeilijk te omschrijven,ben zelf ouders en zoon kwijt
en nog een paar heel dierbaren vrienden,maar heb zelf in coma gelegen,ben zelfs op gegeven in het ziekenhuis in nl
MAAR woon nu in hongarije naar een besluit om het max uit het leven te haelen. ik kan de taal nog niet, maar wil zeggen dat het denk ik een levens ervaring is.iets wat je kent geven,het leven bestaad niet uit nemen,je ziet het aan iemand,de ogen, het doen,de uitstraling,kort om ik kan het herkenen onmidelijk,en dat is geen verliefdhijd. als je genoeg levens ervaring hebt,daar ligt dat ook aan denk ik,en als twee menssen ongeveer op het zelvde pad zitten.is moeilijk te omschrijven maar ik geniet er van.
gr robert12

De taal waar geen woord aan te pas komt (lichaamstaal) mensen gebruiken deze taal al eeuwen om iemand te laten merken of ze hem/ haar wel of niet aantrekkelijk vinden.De ogen worden wel eens de vensters van onze ziel genoemd. Wanneer het gaat om lichaamstaal, spelen zij dus een uiterst belangrijke rol.

Toegevoegd na 57 seconden:
Dit heeft niks met verliefdheid te maken...

Ja Ed .het is raar maar waar ! Emotie 's en gevoelens zijn besmettelijk ! Heeft iemand verdriet ,of is heel vrolijk , pijn .of depri .!je neemt het zo over.hoe dat komt ?een mens is een sociaal wezen ,heeft gevoel(emphatie) voor een ander . Althans een normaal mens:) blijf lachen .

Ik zou van twee mogelijkheden uitgaan.
Het kan een zielsmaatje zijn. Zoiets als liefde op het eerste gezicht. Dan niet verliefd.

Of die persoon zit zodanig lekker in zijn vel dat hij veel energie om zich heeft waar jij extra door gevoedt wordt. Die persoon 'straalt' als het ware zijn liefde overal naar toe.
Net zoals iemand die heel zwaarmoedig is je helemaal omlaag kan trekken.

ogen zijn de spiegel van de ziel zegt men, dus als je een klik kan 'voelen', iets kan 'herkennen' dan zijn de ogen juist de meest het meest voor de hand liggend.

zo vreemd is het misschien niet eens als je je bedenkt dat het andersom ook kan. als iemand maar oogcontact blijft maken dan kan je je bijzonder ongemakkelijk voelen.

hoe dit komt ..
ik denk om dat u/jijzelf ervoor openstaat of er fijn gevoelig voorbent .
Herken hetzelf heel goed je eigen uitstraling heeft effect op de andere maak niet uit met wieof waar zomaar een willekeurige vreemde een blik, glimlach of groet in de trein bijvb .
Ben ik gesloten of inmezelf gekeerd met allerlei gedachten bezig heb ik nope contact .

Het intense en heftiger beleven is niet te verklaren laat staan te delen met iemand die dat niet heeft .
Geniet van je/u eigen gevoel en wees er blij mee ))

Ja, dat kan zomaar gebeuren, dat is heel intens en slaat in als een bom inderdaad :-)
Dat gaat verder dan op het eerste gezicht verliefd worden. Als je zo'n ervaring hebt is het mogelijk dat je dan iemand ontmoet die in diepste wezen een deel van jezelf is.

In sommige channelings die ik hoorde werd verteld dat wij, voor wij ons avontuur als mens op aarde begonnen, androgyn waren, geen vrouw, geen man, maar onzijdig.
En voor we op de aarde aankwamen werd onze ziel in tweeen opgesplitst, een mannelijk en vrouwelijk deel, zodat wij de afgescheidenheid konden ervaren van elkaar (en de Bron).
Dan heb je dus een andere helft.
Andere channelings geven zelfs aan dat je ziel opgesplitst kon worden in 2 tot 9 delen (dat was persoonsgebonden), met daarbij één Hoger Zelf, dus hetzelfde Hogere Zelf voor alle 2 tot 9 delen.
Dan heb je dus zielenbroeders en -zusters.

Hoe dan ook, het kan dus heel goed zijn dat je onbewust met je andere helft samen levens hebt geleefd op aarde, niet wetende dat het je andere helft was,
of
dat je ene helft aan de andere kant van de sluier was en jij op aarde je leven leefde, bewaakt, geinspireerd, door je andere helft
(of andersom).
Dat geldt ook in het geval van je zielenbroeders en -zusters.

Nu hoor je uit verschillende hoeken dat we in een eindtijd leven, 2012, wat volgens mij niet betekent dat de wereld vergaat maar dat we naar een andere tijdperk overgaan en een groter bewustzijn (zullen) hebben.
Velen van ons hebben inmiddels door vele levens heen geleerd wat ze konden leren als mens zijnde.
Dat wil ook zeggen dat veel mensen in deze tijd de mogelijkheid hebben hun andere helft op een nu bewust niveau weer te ontmoeten. Om weer compleet te worden.
Dat is geen wet van Meden en Perzen maar de mogelijkheid in deze tijd is groter dan ooit.

Dus ja, als dat gebeurt en je ontmoet je andere helft, dan is dat een onmiddellijke herkenning, als een bliksemstraal uit de heldere hemel wordt je ziel getroffen, zonder woorden. En dat is wederzijds. Het kan heel goed zijn dat één van de twee zich niet bewust is wat er gebeurt, waarom zijn/haar wereld ineens op de kop staat door deze ontmoeting maar de ander zal het zich bewust zijn.
Het kan ook zijn dat je op dat moment beide weet wat er gaande is.
Maar hoe dan ook, in beide gevallen is het intens en raakt je tot diep, diep in je ziel.
En volgens mij heb jij het over die intentie Ed.

En toch wil het niet zeggen dat je dit leven dan verder bij elkaar zal blijven.

Het schijnt bewezen te zijn dat wanneer iemand die veel glimlacht naar zijn omgeving zelf ook gelukkiger is. Waarom men dat niet doet is een grote vraag. Probeer het eens zou ik zeggen, het werkt echt! Omdat iedereen in deze wereld tegenwoordig volledig in zijn eigen wereld is en chagrijnig kijkt en muziek luistert is het al heel bijzonder als iemand (een onbekende) je aankijkt. Daardoor denk ik dat je, zeker als diegene ook nog eens lacht, meteen het gevoel hebt van: "hee wat leuk!". Ik geloof niet in iets bovennatuurlijks als soulmates en reïncarnatie of deja vu's dus de individualistische samenleving lijkt mij de beste verklaring.

Ik ken dat gevoel, hoewel ik het niet vaak mee maak en ik voel het als een soort herkenning. Er is een soort energie die uitgestraald wordt die prettig, herkenbaar aanvoelt.
Alsof je in hetzelfde stralingsveld zit met die ander.
Het gekke is dat je als je elkaar beter leert kennen al weet wat die ander zeggen wilt. Je voelt al aan hoe die persoon denkt en dat ligt vaak dicht bij jouw denkwijze.
Zelf sta ik niet al te snel open voor anderen, ik kijk altijd eerst de kat uit de boom, maar soms is er iets in de ogen van iemand dat vertrouwd aanvoelt. Het gekke is dat dat vaak wederkerig is. Ik heb heel vaak dat onbekenden me hun levensverhaal vertellen, misschien omdat ik goed kan luisteren en andere mensen me interesseren, maar ik zal dan meestal alleen maar meevoelend of troostend reageren.Toch raak ik soms met zomaar iemand in gesprek doordat diegene iets in zijn/haar ogen heeft dat mij opmerkzaam maakt. Er is dan een soort wederkerige klik en bij zo iemand vertel ik vaak moeiteloos meer dan ik normaal zou doen. Ik weet niet wat het is, maar ik denk dat het een soort stralingsveld is, een bepaald aura misschien waar de energiestralen van sommige personen moeiteloos inpassen en vandaar die vertrouwdheid en die aantrekking tussen mensen die er gevoelig voor zijn.

Als zij/hij jou aankijken is het een vorm aandacht. 2 zaken spelen hier. Hoe jij dit soort zaken ervaart en de in tensie van die andere persoon.

Ik heb ook wel vaker dat ik ergens op een bedrijventerrein loop en denk mensen te kennen. Ik kom en ben dan ook bijna wel overal geweest in Nederland dusja wat zou de kans zijn dat ik iemand tegen kam die ik ken. Daarbij heb ik rood haar dus meeste kennen mij beter dus als ik in hun zicht kom wacht ik hun reactie af.
Ik ben niet de beste in namen en gezichten te onthouden.

Ik weet ed dat jij graag spirituele ziet. Reïncarnatie is mij ook bekent. Maar zolang er geen bewijs/tegenbewijs gevonden is houd ik het als onbewezen. Daarmee denk ik dat als wij dezelfde situatie zouden hebben we het alle 2 anders zullen bekijken. Ik zie het als toeval. Me ervaren leiden me naar het gevoel dat ik bij een persoon heb. Kan dus zijn in mijn ogen dat hij ooit iets gedaan heeft wat ik niet wilde vergeten of dat hij gewoon op iemand lijkt. Je moet ook niet vergeten dat je gevoelsmatig meer mensen kan herinneren dan daadwerkelijk met gezichten erbij.
Het verschil tussen je emotionele geheugen en je geheugen waarmee je personen kan visualiseren.

Laat het onverklaarbare, onverklaarbare. Juist door het onverklaarbare te benamen begrens men zich om verder te zoeken naar een verklaring. Wetenschappelijke is alles te verklaren. Het is gewoon een kwestie van tijd.

Schatrijk. Een uiterst kostbare vraag
zonder vorm \o/

U kunt het zien als een 'offerplaats'. Een altaar van lang geleden. Een vergeten nuance wat wij zijn geworden als mensheid, door te voelen.

Ik begon, zoals altijd, bij een interessante vraag te schrijven met als doel een kort helder antwoord, evt een kort verhaaltje. Had het kunnen verwachten. Ik ben er kapot van.

Het samensmelten van 2 mensen, tot 1 hartslag.

de 1 geest van zijn, u in de ander zien, jezelf, entoch een onbekende, tegenkomen in waardering, een herkenning van jezelf, het delen van geest als water, zonder te zien. Het delen van onze vorming in unieke voertuigen.

In persoonlijke zelfhaat, waar de liefde in de samenkomst vooruitgang reikt. Alles in deze abstractie, door uzelf is/kan (worden) bereikt, met uw levenskracht, met verdriet dat u overwonnen heeft. Het zijn onze, door onszelf, gemartelde karakters die diep vanbinnen verlangen naar dit wonder, dat als antwoord is .....

(ik baal dat ik het niemand kan/wil, of meer ga vertellen - of beter gezegd, hoe ik het beleef - over kan brengen aan (n)iemand of jullie, eventueel.. Het wordt gelezen of gehoord, met schaamrood op de wangen, over de schouderkijkeend of er niet iemand u ziet, of stiekem meeleest, omdat de ogen de spiegel naar de ziel verrijkt. Daar waarbij de luiken door de bredere kaders langs de vensters, de maskers laten verpulveren, in de eeuwigheid.
Barrières die eventueel worden doorbroken.


Alles is te bereiken. Ook de waarheid is er dat bestaat. Weet u? Juist, U. U bent waarheid. Maar is het dan werkelijk zo gemakkelijk? Vraag uzelf eens af wat U is, of U bent.. (te beantwoorden door zelf te redeneren, of heeft u er iets anders voor nodig?...*)

Ying yang, +/-, de samenkomst.
Sensitief als eenheid uit uw kern. Het helderste, diepste en luidste geluid in de kosmos, is een fluitende harttoon. (buikvlinders, of ook een prachtig voorbeeld 'waar de lach zich inslikt'.., een ademvernauwing waar de geest overneemt, het lichaam verlaat door een gevoel van gelukzaligheid.

De hartkleppen vallen tegen elkaar en sluiten de opening naar de hartkamers, waarna het bloed in de slagader terugstroomt naar het hart, naar de plaats met de laagste druk. Tijdstip, rustpunt van nul 0.0. Het lichaam waar ons hart als centrum, nulpunt (energie) bereikt. De kernfrequentie, het centrum bereikt van de universele stroom, een kosmische dans, een universele Kwintessens,