Waarom neem ik me elke ochtend voor het die dag niet laat te maken terwijl dat dan wel vaak toch gebeurt?

Dat zou ik nou ook wel eens willen weten...

+1 goeie vraag...

Ik denk altijd dat ik nog van alles moet doen OA op internet...

Het tijdstip van je stelling van deze vraag bevestigd je probleem ( en het mijne :)- ). Ik denk dat het komt door het gevoel wat je in de ochtend ervaart als je je bed uit moet ten gevolge van de nacht ervoor. Echter de komende avond ben je dat gevoel kwijt en vind je het waarschijnijk zonde van je tijd om te gaan slapen.

Waarschijnlijk ben je, net als ik, een avond/ nachtmens. Het kost je dus moeite om 's morgens op te staan, omdat je 's avonds de behoefte niet hebt om te gaan slapen. Helaas houdt onze maatschappij daar niet al te veel rekening mee en wordt er van je verwacht 's morgens er gewoon weer te zijn. Lastig. Gelukkig heb ik door mijn onregelmatige baan, ook wel eens avonddiensten, waardoor ik uit kan slapen 's morgens en 's avonds kan werken. Ps. hier kun je weinig aan doen, het wordt bestuurd door stofje in je hersenen dacht ik..

Simpel: Je hebt gewoon geen discipline. Wees eens wat strenger voor jezelf.

als er te weinig tijd is om al die leuke dingen te doen of het is gezelllig tja dan is op tijd naar bed gaan lastig
Waarom jij dat doet weet ik niet, maar ik merk bij mezelf wel dat nog even dit nog even dat de oorzaak vaak is

Goeie vraag ! Ik neem het me ook elke dag voor, om zeven uur al als de wekker gaat (en eigenlijk ben ik een ochtendmens), maar toch wordt het iedere dat minimaal later dan ik van plan was.

Daar zijn meerdere redenen voor : het is nog zo gezellig, ik ben nog zo lekker bezig, het is eindelijk afgekoeld en lekker om buiten te zitten, er is net wat leuks op televisie, de kinderen liggen eindelijk op bed (zeker in de vakantie) dus je geniet nog even van de tijd voor elkaar, en....die eeuwige computer. Als ik daár achter zit, dan vliegt de tijd en is het één uur voor ik denk dat het half 11 is.

Tot vier uur 's nachts gebeurt me niet meer overigens, maar heel eerlijk gezegd is dat gewoon een kwestie van discipline. Als ik geen verantwoordelijkheden had overdag.....zou het regelmatig voorkomen denk ik. Zeker met dit warme weer; dan zou ik vermoedelijk 's nachts leven en overdag slapen.

'sochtends als je wakker word of moet worden wordt je geconfronteerd met hetgeen dat je laat naar bed bent gegaan: Je bent moe, hebt moeite met opstaan etc. Dan maak je het voornemen. Tegen de tijd dat je goed wakker bent en het savonds is ben je dat nare gevoel dat je' sochtends bij het opstaan had alweer vergeten. En tja als je niet moe bent dan is slapen ook niet het eerste waar je aan denkt. Misschien kan je als de mogelijkheid er is er beter voor kiezen om in de ochtend wat langer door te slapen.

Heel herkenbaar, voor mij maar voor veel mensen denk ik. Al kan ik 's ochtends nog zo moe zijn doordat ik te laat ben gaan slapen, in de avond fleur ik weer helemaal op en heb ik weer genoeg energie om nog een flinke poos door te gaan. Helemaal als je met leuke dingen voor jezelf bezig bent die ontspanning geven, dan vliegt de tijd.

Ik kan je alleen maar aanraden, je bewust te worden van het moment waarop je 's avonds voelt dat je moe bent en hieraan toe te geven. Want geef je hier niet aan toe, dan verdwijnt het vermoeide gevoel weer en ga je nog wat langer door. En dat moet je 's morgens weer bekopen.

Wacht maar tot de stroom uitvalt wedden dat je vroeg opbed ligt.Geen tv ,geen computer .
Leuke partner die bij je ligt.

Sja, ik sluit me aan bij de geen pc en tv persoon.
Gisteren hadden wij geen bankstel (oude verkocht, nieuwe kwam pas vandaag). Ik had al een tijdje gecomputerd, maar was het zat en ging dus om 23.30 al naar bed! Meestal kom ik echt nog niet in beweging voor 01:00. Dus erg vroeg voor mijn doen. En nu ging ik slapen om 00.15. Nu hopen dat ik dat vanavond weer kan...

Omdat je een avondmens bent.

Dus smorgens denkt je 'gadverdamme, moe moe moe', maar savonds ben je in je element omdat jouw biologische klok zo ingesteld staat, en maak je het weer laat.

Totdat je zo eens in de zoveel tijd door je hoeven zakt door slaaptekort en dan pit je weer ff bij.

Sowieso als ik me voorneem iets te doen, gebeurt altijd het tegenovergestelde. Heel vreemd is dat en ik heb er geen controle over. Misschien komt het volgende gezegde een beetje overeen met dit gebeuren; "Prijs de dag niet voor het avond is." Of; "Je moet de Goden niet verzoeken."

Ik doe dat ook regelmatig en bij mij is het gebrek aan discipline en een onbewuste angst om niet te kunnen slapen,daarbij komt dat ik dan mijn biologische klok opschuif en steeds later slaap krijg.
Ook de intimiteit en stilte van de nacht vind ik prettig,dus ga ik uitstellen om naar bed te gaan.
Beetje dom want de volgend morgen moet ik toch weer op tijd aan het werk.