Hoe noem je het als je bang bent voor dieren?

Er is geen verzamelnaam voor dierfobie, wel specifieke namen.

Agrizoofobie: Angst voor wilde dieren
Alektorofobie: Angst voor kippen
Alurofobie: Angst voor katten
Apifobie: Angst voor bijen
Arachnofobie: Angst voor spinnen
Batrachofobie: Angst voor amfibieën
Bufonofobie: Angst voor padden
Cynofobie: Angst voor honden
Dorafobie: Angst voor dierenhuiden
Equinofobie: Angst voor paarden
Herpefobie: Angst voor reptielen
Ichtyfobie: Angst voor vissen
Insectofobie: Angst voor insecten
Musofobie: Angst voor muizen
Ophidiofobie: Angst voor slangen
Ornitofobie: Angst voor vogels
Ostraconofobie: Angst voor schaaldieren
Pteromerhanofobie: Angst voor vliegen
Ranidafobie: Angst voor kikkers
Scolecifobie: Angst voor wormen
Selachofobie: Angst voor haaien
Sphexiofobie: Angst voor wespen
Taurofobie: Angst voor stieren
Zoofobie: Angst voor dieren

Toegevoegd na 19 minuten:
Er is dus wel een algemene naam voor dieren: Zoofobie!

Stom dat ik dat niet gezien heb.

ik denk zoöflobie

Dat is dierfobie.

Dat noem ik vooral : een gemiste kans!!!

Als je niet van klein kind af aan leert, dat dieren kwetsbaar en afhankelijk zijn, dat je voor ze moet zorgen, en hun leefomgeving beschermen, mis je iets heel belangrijks.
Iets, dat je ook in jezelf kunt ervaren bij kleine kinderen en oude-van-dagen. Een vertedering en een bewondering om de onbevangenheid en de milde wijsheid, een vanzelfsprekendheid, dat ze er opeens zijn in je leven.
Want op een dag is de sterke ouder van vroeger opeens een steunzoekende vervreemdeling in een wereld, die hij niet meer kent, zich niet meer in thuis voelt, een ontheemde, die jouw kracht nodig heeft.

En je mist vooral de warmte en aanhankelijkheid van dicht bij een dier zijn : het rustige, vochtige warme ademen van een koe, de fluweelzachte snoet en gevoelige lippen van een paard, de geruststellende troost van een kat die op een rolletje je schoot verwarmt, de blik in de ogen van je hond, als hij met bewegende wenkbrauwen jouw bewegingen in de keuken volgt vanuit zijn mand na een lange wandeling in de regen.

Een wereld zonder dieren, omdat je ze uit angst buitensluit, lijkt mij een kale, beetje kille wereld.
Je mist enorm veel, als dit aspect in je opvoeding is overgeslagen.

Want je bent alleen bang voor het onbekende, of datgene, dat jou bezeerd heeft, of kwaad gedaan.
Dus ik ontken niet, dat sommige mensen om een bepaalde reden voor één bepaalde hond bang zijn.

Maar bang zijn voor álle dieren : tjonge : wat zónde!!!

Een raszuivere angsthaas. Oh, nee dat kan niet, want die zou dan bang voor zichzelf zijn...

Als het een gezond iemand betreft een stadskindje die nooit echt verder dan de mensenwereld is gekomen. Dit zag je vroeger wel eens, dan mensen uit Amsterdam eens in hun leven naar Vinkenveen op vakantie gingen. Niet voor te stellen dat dit nog steeds zou voorkomen.
Maar het zou ook een persoon kunnen zijn met een stoornis.

Je kunt gewoon bang voor dieren zijn, zonder dat dat een naam behoeft.
We spreken pas van een fobie als de angst overdreven sterk aanwezig is, tot paniek aan toe.
Als je gewoon bang bent voor dieren, dan noemen we dat gewoon bang zijn.

Icetea was dichtbij, maar met een typefout.
Het antwoord is:

Zoöfobie

Angst voor alle dieren is altijd irrationeel, immers, staat dit niet in verhouding met een daadwerkelijke dreiging (sommige dieren, wel, maar alle toch zeker niet). Dus denk ik dat je in dat geval altijd wel mag spreken van een fobie.