wie heeft er praktische adviezen/tips om het leven met ADD makkelijker te maken?

+1
dank je wel Maeve, een PDA is voor mij persoonlijk niet overzichtelijk genoeg (als ik al weet hoe hier mee om te gaan, dat is een missie op zich)
op de weekplanner vergeet ik dingen te schrijven (onderweg afgeleid)
ondanks de ritalin, en hulp uit omgeving blijf ik achter de feiten aan lopen en ben grotendeels bezig met het inhalen van de dag van gisteren. kan je me misschien vertellen hoe de cursus heet?

Soms is het grappig maar ik spring ook wel eens uit mijn vel hoor. Hij pakt voor boeklegger vaak het eerste het beste papier dat hij ziet liggen. En ik zoek me naderhand suf naar mijn bonnetje / recept / noem maar op.

papier is papier toch? :)

kan je me vertellen welke cursus dat was van de GGZ?

Mijn man had zijn diagnose via een GGZ in de buurt, en daar werd ook die cursus gegeven. Probeer dus een een GGZ, zou ik zeggen. Hij weet de naam overigens niet meer (tja, ADD he?).
Overigens, als ik google op 'cursus ADD' kom ik van alles tegen.

haha, hij kent de naam niet meer. herkenbaar!!!! :)
zal er naar zoeken, thanx!

euh... bij alles eigenlijk

+1 het is als zwemmen in moeras, je doet je best maar komt amper vooruit. op zich geen ramp hoor, maar als de rest van de wereld zo snel gaat en het ook van jou verwacht is het lastig. de regie is er nog steeds niet voldoende om mee niet gejaagd te voelen, maar de tip van de briefjes is wel een goed idee!
(nu maar hopen dat ik het niet in de was laat meedraaien! :)

je tekst roep een beeld bij me op van een tram, die dwars door een drukke stad rijdt, jij bent alleen in die tram, je bent met iets bezig, heel rustig en kalm, bezig met plaatjes te rangschikken, terwijl buiten alles in een waanzinnig tempo links en rechts langs de tram gaat, overal lawaai, rook, verkeer, chaötisch!
En jij zit daar maar in een soort van slow -motion.
De tram is jouw wereld, buiten de tram is de maatschappij.

zo kan je het ook omschrijven idd.
rustig en kalm (van buitenaf gezien) de plaatjes (het beeldenken) of alles wat op me afkomt (HSP) buiten is het de snelle wereld (zoals reactie van me hierboven) maar de tram kan ook op hol, razen om te razen als een bezetene, de noodrem werkt niet, je kan niet sturen, je weet niet waar je heen gaat, de drukke buitenwereld snapt het niet, springt aan de kant, zo hard gaan zonder bestemming, kan dat niet wat minder?
je kan in paniek raken, je weet dat niemand bij je in de tram kan springen om je hand vast te houden, je weet dat je langs peronnen vliegt waar je uit had moeten stappen, je kan zonder resultaat aan de rem hangen en je kracht hieraan verspillen, maar je kan ook wachten.
wachten op wat komen gaat, en wachten tot de tram besluit minder vaart te maken.
je weet dat het ergens een keer zijn vaart zal temperen, en hoopt dat je achteraf kan zien waar je langsheen bent geroetsjt. elke keer doet dit tram het weer, elke keer weet je wat er gaat gebeuren, de tram kiest zijn eigen spoor en is tot overmaat van ramp is het mijn tram, het enige vervoermiddel wat tot je beschikbaarheid staat.
iemand die geen tram kaartje heeft (geen labeltje ADHD/ADD/HPS/beeldenken) kan wel instappen, maar komt in een ander deel van de tram.
de belevingen daar zijn heel anders. de schokbrekers maken het een aangename reis, de ramen zijn daar van helder glas en ze filteren de waarnemingen van de omgeving tot een prettig geheel.

in mijn deel van de tram doe ik elke keer weer een poging om de flarden van wat je hebt kunnen zien tijdens je trip kloppend te maken door je af te vragen wat er tussen die flarden door is gebeurd of had moeten gebeuren, terwijl nieuwe flarden van indrukken opgedrongen worden. aan het eind van de rit ben je bekaf....ondertussen ben je gewoon bezig met het inhalen van de dag van gisteren omdat je te snel overal aan voorbij bent gegaan verzonken in gedachten.

Klopt met mijn beeld van de tram, maar is alleen nog veel heftiger.

alleen ben in de tram niet rustig (in tegendeel!) de tram mijn ADD is, de omgeving waar je doorheen reist is de maatschappij. het dubbele wat ik eraan vind is het waarnemen in 3D.
ik zie en snap de tram (de ADD),
ik zie en snap mezelf IN de tram (los van de ADD)
ik zie en snap de omgeving (maatschappij).
vanuit de 3 invalshoeken klopt het, ze zijn logisch en voorspelbaar, met geen 1 wat mis.
het combineert alleen niet met elkaar waardoor het in de tram altijd anders zal zijn dan buiten de tram, en als je uitstapt is het bijna altijd op de verkeerde plek. ik weet heel goed waar ik uit moet stappen hoor, maar de tram staat het mij niet toe. soms leg ik ADD uit als een fiets.
het ziet eruit als een normale fiets, maar als je erop zit merk je de slagen in de wielen, de lekke band, het stuur wat naar 1 kant blijft trekken, de remmen werken slecht, en de versnellig is verkeerd afgesteld maar je moet de tour de france erop fietsen en je probeert continu om niet nóg verder achterop te raken.

Lieve meid....dit klinkt in mijn oren als een doordenderende nachtmerrie...
Heb alles gelezen tot nu en kan me er wel vaag iets bij voorstellen.
Ik heb geen oplossing.... en voor zover ik zie is geen van de antwoorden en reacties een oplossing voor je gezien jouw reacties.
Ik las, dat je ritalin gebruikt. Neem je dat altijd op de voor jou voorgeschreven juiste tijden in?
Ik merk bij zoonlief, dat hem dit een betere focus geeft en veel rust brengt. Maar hij moet het wel secuur innemen.
Vandaar dat ik dit vraag.

een nachtmerrie is het niet, het went ook wel een beetje maar het blijft wel rete uitputtend en een continue herhalen van het gebeuren. ritalin geeft mij rebounds, het is op te vangen door te schuiven met tijden, halve pilletjes etc. tijden zijn mij niet voorgeschreven, en heb het overzicht niet om het zelf uit te dokteren.
tijden (cijfers!) en doseringen op een juist tijdstip meerdere malen per dag (voel je m al aankomen?) bovendien schiet mijn hartslag omhoog ervan, (soms tikkie of 2 extra, best eng) dus ben er al met al niet te happig op om het in te nemen. de enige oplossing is de max dosering want het maakt idd verschil wat betreft focus en rust, maar vind de nadelen te groot.
ben nu bezig om een overstap te maken op concerta (lang werkende variant) en hoop dat dit een oplossing zal zijn.

ALLES went zeggen ze Heksje ;-))) en je hebt het al levenslang neem ik aan, dus ergens weet je ook niet beter: is het voor jou "normaal".
Er zijn vele mogelijke (deel)oplossingen aangedragen, maar geen een lijkt je wat of je hebt het al geprobeerd maar het werkt niet zoals je wilt.
Dat lijkt me ook logisch, gezien alles wat ik van je hebt gelezen in de loop van de tijd.

Je gebruikt Ritalin dus eigenlijk niet begrijp ik ;-)
Is voor jou (afgezien van de bijwerkingen) ook heel lastig om op bepaalde tijden per dag die medicatie in te nemen.
Als Concerta vergoedt wordt door je verzekering, dan zou dat inderdaad heel mooi zijn. Dat moet je goed navragen, want het spul is hartstikke duur, en er zijn niet veel verzekeringen die ze vergoedt en sommige maar deels. Ik wens het je toe, dat je het kunt gaan gebruiken, want ik denk inderdaad, dat je dan wat makkelijker kunt gaan werken aan de problemen die je ondervindt in de praktijk. Wellicht heb je dan wel wat aan de tips.

haha alles went idd..... :)
normaal' in de zin van dat ik niet beter weet idd, maar ook normaal dat ik steeds vastloop. acceptatie is 1 ding, ermee om leren gaan is 2. toen ik nog niet wist was ADD was vond ik het eigenlijk iets makkelijker. 'zo ben ik' maar nu weet ik wat er mogelijk is en wat er ondernomen kan worden. herkenning, erkenning allemaal heel prettig hoor, maar ook heel dubbel dus. wat is ADD, wat ben ik, waar heb ik zelf invloed op. je bent dus niet een persoon, maar een persoon met een eigenschap waar je niet omheen kan.
add is van de ene kant een vijand, maar er is niet tegenop te vechten. ik zoek eigenlijk een manier om een compromis te sluiten tussen 'euca' en de 'ADD euca'.
dat is het 3D gebeuren, want ik ben ook mijn eigen bemiddelaar tussen die 2 verschillende 'euca's'. omdat nu alles al chaotisch ervaar is ook alles chaotisch.
weet ook dat het anders kan, dat als je bij 1 dingetje begin je het andere op te pakken en alles op die manier op de rit kan komen.
maar het begin he..... ben té chaotisch om er grip op te krijgen en er een begin aan te breien. soms lukt het wel even hoor, maar verval weer in de oude gewoonte.
start elke dag opnieuw, probeer weer, motiveer mezelf weer, en loop keer er op weer op het muurtje dat ik van te voren zie staan. gelukkig heeft ADD ook voordelen. je raakt niet snel in een dip (niet voor lang althans :) en ons soort staat bekend als doorzetters. zelfspot is ook een kenmerk, dat maakt het luchtiger. dus ik draai me me weer om, net of ik het muurtje niet heb gezien. ik adem diep in en doe nog een poging. de concerta wordt vergoed gelukkig door mijn verzekering. (moet alleen even de juiste spullen terug vinden om op te sturen huhummm, daarna formulier invullen, op tijd in leveren....) dus het komt ook zeker wel goed, daar ben ik van overtuigd. heb weleens tegen Ed gezegd, het is roeien met de riemen die je hebt. nu gaat het stroomopwaarts, als de rust er is kan ik me omdraaien en stroom afwaarts gaan. vanaf de kant kijk ik naar mezelf, hopend dat ik mezelf kan coachen om de riemen zo te sturen dat ik ook écht om kan draaien, en die dag komt, hoe dan ook!!! straks gooi ik even het anker uit en geniet van het feestje van mijn kleine man.
het zonnetje schijnt, en ga genieten van de koters en hun gezichten. en dat gaat perfect met HSP!!!! bedankt voor je lieve reactie, en voor allemaal een fijn weekend gewenst!!!

Eucje.....je bènt 3D, zoals wij allemaal hahahaha, en dat is niet veranderd na de diagnose! Je bent niet opeens een ander Eucje, het enige verschil is dat je een diagnose hebt. Punt, uit, klaar.
Dat geeft inderdaad duidelijkheid, en aan de andere kant verwardheid. Ik herken dat ook van destijds met zoonlief. Verder is iedereen een persoon met een eigenschap, en wel meer dan 1, ook dat is niet anders ;-0
Vraag is dan: HOE ga ik daarmee om?
Je hebt het over "vechten"..... waarom vechten?
Wanneer heeft ergens tegen vechten ooit iets positiefs opgeleverd? Ik bedoel niet, dat je moet gaan afwachten, maar werk met jezelf mee. Dat is veel simpeler in de praktijk. Misschien wat meer accepteren dat het is zoals het is, en dat is okee. Het begin voor jou is medicatie denk ik, om de chaos wat meer binnen de perken te krijgen. Lijkt wel, alsof ik het je hoogstpersoonlijk door het strotje wil douwen hahahaha....maar ik ben er in het algemeen gesproken geen voorstander van hoor.
Alleen als het echt nodig is, en dat denk ik bij jou wel. Zoals het bij zoonlief ook echt nodig is. Gefeliciteerd met je knul, geniet van je anker, de kids en het mooie weer!!!

euca, hoe was het feetsje?

Ahe, rot woord, feestje natuurlijk.

@wendy
we zijn allemaal 3D mensjes uiteraard.
ik bedoelde als je naar jezelf kan kijkt als gewoon 'euca' en als 'ADD, en zien hoe mensen tegen je aankijken.
(het zien van twijfels en de vragen die iemand bij me kan hebben bijvoorbeeld :) het vechten is jezelf uitputten, met een beperking willen en zullen voldoen aan hetgeen je wil, jezelf oplegt, wat anderen verwachten. dus zijn wie je niet bent, of willen zijn wie je niet bent. (resultaat.. burn out ,jezelf voorbij lopen jaar naar jaar) @Ed,
het feestje was leuk! het is geen rot woord hoor, een feest is een feest en blijft een feest :)
voor iedereen was het een feestje. heb echt genoten, de kindertjes, de gezichten, de pret alles. dat het voor mij toevallig lastig is om de energie op te brengen, snel uitgeput ben en aan mijn tax zit staat los van alle gezelligheid van het feestje. gisteren waren de kids aan de beurt, vandaag voor de familie. zal ook weer erg gezellig worden, maar het kost energie.... veel energie (maar dat zien we maandag wel weer als de rest weer in het ritme zit en ik wat bij kan komen :)

Dat 3D begreep ik helemaal, zie de smileys en "hahaha's" aldaar! En dat bedoelde ik dus ook met "vechten tegen": is daar ooit ever iets goeds uitgekomen?
Ik herken het, helemaal!!! Ben daarom bezig mijn denken (en gedrag????) te veranderen, zonder vechten tegen de bierkaai. Pffffff...............
Fijn dat het feest leuk was, plezier vandaag en sterkte met de energiecrisis! Want dat IS het ook.

euca, het was even voor mijn een rot woord om te schrijven, ik schreef het fout, dat bedoelde ik er mee.
Sterkte maandagochtend!
kan ook mee vallen.

@ik snap het Ed :)
de ochtend is bijna om, de druk er weer af. ben erg bij met de vaatwasser, de deur die openstaat voor de frisse lucht, het zonnetje, de vogeltjes aan de vetbollen op 3 hoog, de 2 katten die heerlijk in de versterbank liggen op te warmen,(vogeltjes kunnen dus hun gang gaan:) de hond die in de weg ligt op op het vinyl die ligt te snoezelen in de warmte (ze geniet te hard om te weten dat ze eigenlijk op mijn route ligt:) en doe alles op mijn eigen tempo onder het genot van een rustig muziekje. @wendy
ja hoor, de burn out is hieruit gekomen, maar ook een HELE goede les! denken veranderen is lastig he.... we zijn gewoonte dieren. de crisis valt op het moment op mee (zie later op de dag wel veder hoe en wat er op mijn padje komt, leef lekker in het nu :) visite weet wat er speelt dus was op tijd weg. heb de boel de boel de doel gelaten vanaf dat moment hihi.

Go with the flow heksje!!! Hartstikke goed. Welk zonnetje waar??????????????????????????????????

hier in Zeeland ook een zonnetje hoor, het is 16 graden, geen wind, heeeeeeeeerlijkkkkkkkkkk!!

hoi mede ADD-er :) dank je wel voor je antwoord. ik heb nu een agenda po A4 formaat, deze raak ik echt niet kwijt! kladblokjes raak ik kwijt, of kan het niet meer lezen maar blijft proberen.... de aanhouder wint als het goed is!! :)

Haha ja ik gebruik nu mijn briljante telefoon.. Kan daarop agenda bijhouden, herinneringen instellen, post-its plaatsen..
Je moet er even handigheid in krijgen.. Het heeft bij mij ook echt maanden geduurd voor ik eraan gewend was, maar uiteindelijk heeft het wel geholpen :-)
Hoop dat het voor jou ook werkt!