In hoeverre is hechting belangrijk in het therapieproces tussen client en therapeut?

Question

Wanneer je een langdurig en diepgaand proces aangaat met je therapeut moet en zal er enige vorm van hechting ontstaan. Dit zal zeker niet van beide kanten gelijk zijn. Voor een therapeut zuiver professioneel. Voor een client ligt dit vaak veel ingewikkelder. Wanneer je je te weinig hecht kun je te weinig vertrouwen hebben in de therapeut om diegene alles te vertellen. Er is ook het gevaar voor teveel hechten en te afhankelijk worden. Wat is goed/ gezond in deze? Uiteindelijk gaat de client weer zijn eigen weg en ziet de therapeut nooit weer. Wie kan me meer over dit soort hechting vertellen?
Alvast bedankt.

Toegevoegd na 20 uur:
Toevoeging:
Alvast bedankt voor de nuttige antwoorden! Elk mens is anders en zal ook anders reageren op elke situatie. En zo helemaal wanneer psychiatrische problematiek meespeelt.
Ik denk dat het met hechtingsproblematiek en een onveilige basis helemaal moeilijk wordt. Ik wil niet te persoonlijk worden en weet dat dit onderwerp ook met de therapeut zelf besproken moet worden.Ik ben ook benieuwd naar bronnen of boeken over dit onderwerp. (hechting/vertrouwensband tussen client en therapeut).
Je kunt wel willen dat iets niet gebeurt (bv hechten) maar als je bv een zwaar onderwerp bespreekt en hebt herbelevingen en voelt je heel klein dan kan dat vanzelf gaan. Ik wil niet dat dat gebeurt. Vertrouwen kan dan alleen bestaan bij de gratie van hechting ofzoiets.
Groetjes

 · Accepted Answer

'Hechting' is een vrij ruim begrip. Ik denk dat je terecht zegt, dat er een zekere mate van hechting zal en moet plaatsvinden.

Ik werk met mensen die hun leven lang teleurgesteld zijn in instanties, therapeuten etc. Daarbij is het opbouwen/herstellen/ontdekken van vertrouwen dus een sleutelvoorwaarde voor elk veranderproces (therapie of niet). De therapie die ik met hen aanga is soms dus zeer intens, vaak heel langdurig, en wordt door een team van behandelaars gedragen. Meer dan eens ben ik met cliënten een half jaar bezig voor ik verder kom dan door de brievenbus naar elkaar roepen. (Waarbij ik dan roep: "ik hoor dat er mensen zijn die zich zorgen om u maken"; en zij daarop antwoorden: "fl#kk@r op, vieze vuile..."vul zelf maar in). 'De therapeutische wereld' is sterk in discussie of dit wel als therapie aangemerkt dient te worden of niet; tenslotte voldoet het niet aan regeltje x of voorwaarde y. Niettemin is het voor een bepaalde groep lastig te bereiken 'zorgenkindjes' de enige tot nu toe gevonden werkzame methode om enige verandering teweeg te brengen. De discussie vindt natuurlijk ook voor een groot deel plaats omdat het een flink dure vorm van zorg is, waarbij het donders lastig is om te verantwoorden aan geldschieters, politici én SBS-kijkers dat het goed is wat je doet. Er worden inmiddels berekeningen gemaakt van de kosten die dergelijke 'zorgmijders' de maatschappij kosten, wanneer ze níet deelnemen aan een vergelijkbaar behandeltraject (kosten als uitkering, ingezette en mislukte hulpverlenings- en justitiële trajecten, vergoeden van schade en problemen door hen berokkend, etc...).

(Eigenlijk van de zotte, om dollartekens te plakken op mensen die onze zorg nodig hebben, maar dat is mijn mening.)

Trouwens, er wordt in de antwoorden nogal gemakkelijk overheen gestapt dat therapeuten ook gewoon mensen zijn. Hechting kun je niet 'aan' of 'uit' zetten; het is dus keihard werken (en soms behoorlijk slopend) om te dealen met de gevoelens die cliënten bij je op kunnen roepen. 
En, zoals ik in bovenstaand betoog al aangaf, vertrouwen is belangrijk. Vertrouwen krijgt iemand niet in wat ik uit een boekje geleerd heb, maar in wie ik als mens ben. Therapeut of niet, als ik mijn echte gevoel niet gebruik en eerlijk ter sprake breng, lieg ik en ben ik onbetrouwbaar. Daarmee verlies ik een cliënt (want die gaat voor vertrouwen), of -als hij niet door heeft dat ik 'nep' ben- ik belazer hem.

Hechting kan niet NIET, maar hechting MOET dus ook.

 · Answer

Hechting in die zin dat de therapeut alles over jou wil/moet weten. Dus jouw familie-banden, vrienden, werk, achtergrond etc. Omdat jij dit allemaal verteld ga je hem/haar vanzelf meer vertrouwen.

 · Answer

Het lijkt me belangrijk, dat de therapeut die hechting niet al te zeer aanmoedigt en dat ook telkens aan zijn cliënt laat weten. Zodat, wanneer de gehele therapie voltooid is, de cliënt weer op eigen benen kan staan.Ik besef, dat dit gemakkelijk is gezegd, want vooral in het begin van de therapie zal de cliënt zich aan ieder strohalmpje vastklampen en een therapeut is veel meer dan dat.

 · Answer

als je niet te afhankelijk van je therapeut bent is het goed! je moet een gezonde balans vinden tussen alles aannemen en het eerst zelf onderzoeken. de band moet ook luchtig kunnen zijn. het is fijn als je aan het laatst van je therapie blij kan zijn dat je "genezen" weggaat. wellicht val je dan even in een gat maar kijk je dankbaar op die periode terug.

 · Answer

ik vraag me af of er sprake moet zijn van een zekere hechting.

uiteraard moet je elkaar wel mogen (ik zou niet graag mijn problemen willen vertellen aan het type geitenwollensok met vreselijke bril en naar lachje waar ik me aan erger)

er moet dus wel een soort van klik zijn je moet elkaar mogen

vertrouwen is een vereiste als je je problemen op tafel wil leggen zonder dat je je hier bezwaard bij voelt. even de kat uit de boom kijken lijkt mij gezond.

vanuit de client zal de situatie vrouwelijker lijken juist omdat je bloot geeft (letterlijk) waarschijnlijk is dat mogelijk als de therapeut hier niet persoonlijk bij betrokken is maar een professionele houding aanneemt. (met medeleven schiet je niets op bijvoorbeeld, met begrip en handvat waar je mee verder kan daarentegen des te meer)

een bepaalde afstand (zonder hechting) lijkt mij persoonlijk juist makkelijker om met iemand te praten die hiervoor geleerd heeft. (juist door een bepaalde afstand)

ik denk dat als je je therapeut niet meer kan zien als therapeut je je teveel hecht (denk je bijvoorbeeld dat je niet meer zonder zijn/haar hulp kan dat de spijker finaal mis is geslagen)

 · Answer

Ik denk dat dat heel erg afhankelijk is van de problematiek die behandelt wordt en van de behandelmethode. Dus niet iets waar je hier een kant en klaar antwoord op kan geven.
Bespreek het eens met je behandelaar!

 · Answer

Ben je je teveel aan het hechten aan een therapeut of tegenovergesteld- kun je je juist niet hechten en daardoor je problemen niet bespreken. 
Ik ben zelf ooit verliefd geworden op een fysiotherapeut waar ik onder behandeling was.
Lastige situatie, maar ik heb het bespreekbaar gemaakt en dat luchtte erg op. Hij vroeg me ook hoe dat kon voorkomen worden. Niet dus, het gebeurt gewoon. 
Een zekere mate van intimiteit maakt vaak deel uit van de cliënt - therapeut relatie. Je deelt je gevoelens en alleen dat al betekent dat je je openstelt. Je therapeut luistert en stelt zich ook open. Dat is intimiteit... hoe dan ook.

Als het goed is ontstaat er juist een vertrouwensband en veiligheid. Er is een goede site waar je je verder kunt inlezen, ik wens je veel sterkte.
http://www.innerned.org/therapeutencheck2.html

 · Answer

Wanneer spreekt men van hechting, je hechten aan je therapeut omdat je zijn client bent, je kan ook meer (worden) zijn dan een client het is om het even wat jij wilt want hierin beslis jij zelf.

Natuurlijk moet je een gespreksband opbouwen, m.a.w. het moet klikken anders help het niet.

Misschien kun je dit boek eens lezen...http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/therapeut/1001004002411677/index.html

Het is weliswaar een roman maar leerzaam...

Toegevoegd na 38 seconden:
http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/therapeut/1001004002411677/index.html

 · Answer

Een relatie tussen therapeut en cliënt moet er een zijn van vertrouwen. Het woord hechting mag daar niet in voorkomen. Hechting is eigenlijk binding; dat de één niet (meer) zonder de ander kan. Dat is uit den boze!
Wanneer jij die hechting bij jouw therapeut wel ervaart, zeker na een langdurig proces, is het verstandig een andere therapeut te zoeken, wellicht een van het zelfde geslacht als jij.
 
De therapie zou gericht moeten zijn op de afname van het hechtingsgevoel en de versterking van de eigen (levens)krachtervaring van de cliënt.

In hoeverre is hechting belangrijk in het therapieproces tussen client en therapeut?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (8)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: