Hoe kan je weten of je geest normaal werkt?

Deze vraag bewijst dat jouw geest goed werkt... simpel toch...

Het is Nederlands, foutloos getypt, iemand moet een normale geest hebben om dat te doen...

Niks aan de hand...

Je af en toe afvragen of je wel heel normaal bent, is volgens mij heel normaal en een teken dat je in elk geval niks heel ernstigs mankeert.
Je kunt nooit weten of jou denkproces exact gelijk is aan dat van een ander, omdat we niet met elkaars hersens kunnen denken. Maar als je acties en reacties in grote lijnen in de lijn der verwachting ligt, je je impulsen tot op zekere hoogte kunt onderdrukken en niet wordt overheerst door dwangmatige gedachten en handelingen, val je in elk geval binnen het kader dat we 'normaal' noemen.
En een klein beetje daarbuiten mag af en toe ook best, dat is ook heel gezond. Helemaal normale mensen bestaan volgens mij niet, of ze zijn heeeel saai.

Wanneer, en nu even serieus, je geest namelijk níet normaal werkt, zul je onherroepelijk in de problemen komen in het dagelijks leven, je werk of je omgang met mensen. Dat kan tijdelijk zijn, door ziekte of overspanning, maar ook altijd, omdat er een ziekte of afwijking aan de hersenen of in de hormoonhuishouding aan ten grondslag ligt. Mensen die bijvoorbeeld lijden aan psychoses, schizofrenie, manisch depressiviteit en dergelijke, hebben in de regel dergelijke problemen en zijn zeer gebaat bij medicijnen. Ze zijn daarmee overigens niet zozeer abnormaal, maar 'gewoon' ziek.

Zolang je niet de drang hebt psychologie te studeren ben je waarschijnlijk best in orde.

Je kunt het niet weten maar het is welzeker interessant om over na te denken:)

En wat is 'normaal'? Wie bepaalt dat? en ben ik het daarmee eens?

Als ik MIJN denken als normaal definieer, dan ben ik het:)

Als ik die van sommige politici als normaal zou definieren, dan ben ik aardig afwijkend. Een mafkees. Gelukkig.

Je kunt elkaars denken niet vergelijken, dat gaat niet. Alleen het PRODUCT van het denken: alles wat gezegd word en gedrag.
Waar weer een heleboel interpretatie roet in het eten gooit.

Lees een paar NLP boeken, daar wordt je sterk van:)

Definieer 'normaal'. Wat voor mij normaal is, hoeft voor een ander niet normaal te zijn en andersom. Een denkproces is te veelomvattend en ingewikkeld om dit aan anderen af te meten.

Dus ik zou zeggen dat je normaal bent wanneer je jezelf goed voelt bij de dingen die je doet en dit geen negatieve effecten/verstrekkende gevolgen heeft op mensen in je omgeving/de maatschappij.

Interessante vraag.
En het doet me gelijk denken aan een ervaring die ik had toen ik een jaar of 9 was. Ik werd snachts wakker, en was ervan overtuigd dat ik gek was, geestelijk hartstikke gek.
En dat mijn omgeving dat heel zorgvuldig voor me verborgen hield. Ik kan nog altijd de angst voelen die toen over me heen spoelde...
Gek dat je dat als klein kind kan meemaken.
Nu als volwassene denk ik dat we in zekere zin allen op elkaar lijken, maar evengoed ook allen ons eigen unieke hoekjes in ons denksysteem hebben, die ons allen weer anders maakt.

Veel witte jassen en dagelijkse medicatie zou een hint kunnen zijn dat je nu niet lekker draait ;-)

Gedachten (kunnen) worden beinvloed door een hersenziekte en zijn een integraal onderdeel van je 'persoonljkheid'. En andersom bepaald je 'personlijkheid' natuurlijk hoe je denkt.

Dus is een gedachte juist of wordt deze gedachte beïnvloed door de ziekte? En zo ja, welk deel is juist?
Welk deel is onjuist en wat was de basis van die gedachte? En zo kun je nog wel even in je hoofd rond dwalen. Wat is normaal?

Mijn gedachten krijg ik hierover nog niet helemaal duidelijk...best vermoeiend!

Ja.. wat is normaal? Mooie vraag, maar moeilijk te beantwoorden.
Je gevoel en je omgeving zeggen je dat volgens mij.
Als je het idee hebt dat je je best kan aarden in je omgeving, bij alle mensen met wie je samenwerkt/liefhebt/etc. en je enigszins richt op de normen uit de samenleving 'werkt' je 'geest' 'normaal'. Nogmaals voor iedereen een normaal weer anders. De meerderheid weet normaal ongeveer te definieren.