Hoe heet het wanneer je veel aan de dood denkt en er plotseling door in paniek kan raken?

Necrofobie

Gaat hij naar de kerk misschien. Van die verhalen krijgt ieder kind de kriebels.
Denken over de dood op die leeftijd is verontrustend, omdat hij te jong is om dat in zijn kinderwereld een plaats te geven. De meeste kinderen denken dat ze eeuwig blijven leven en dat voorkomt somberen daarover.
Ik denk dat je het beste erover met hem kan praten.

"hij is ook bang voor wanneer zijn geest losraakt van zijn lichaam "
Heeft hij dat een keer ervaren dan?
Misschien ervaart hij meer dan de doorsnee mens. Mischien heeft dat ermee te maken?

Als je acht jaar bent , je ziet het allemaal wat realistischer te en begint concreter en realistischer te denken, dan begin je te beseffen dat het leven eindig is. Jou broertje is een gevoelig slim kind. Het is vreemd maar ik heb zelf op die leeftijd ook die angst gehad. Mijn moeder heeft me toen getroost met de gedachte; dat als ik heel oud zou worden al die tijd alleen maar bang was geweest om dood te gaan. Misschien kun je dat ook tegen je broertje zeggen.
Het leven heeft alleen maar zin doordat je elkaar liefde geeft door het jezelf en de ander fijn te maken. Nieuwe dingen uit te vinden en te ondekken. Voor je broertje vooral om buiten te spelen, en te genieten van alles om zich heen. Jou broertje heeft geluk met zulk een lieve zus/broer. Leg s'nachts de poes aan zijn hoofdeinde; dieren beschermen.

Dat moet hem aangepraat zijn, dat kan niet anders, vooral dat losraken, wie denkt aan zo iets op 8 jarige leeftijd?

Hoe het heet...misschien eerder een obsessie voor angst, een soort fobie. Zou goed voor hem zijn als hij begeleidt wordt door een professioneel iemand, ga na wat bij zijn 'ziektebeeld past', en doe er wat aan!