Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

hoe verhelp je ocs/obsessief gedrag?

mijn zusje heeft ocs met kleren zij is dan bang dat haar kleren afzakken maar ze weet dat dat niet gebeurt maar dan gaat ze schreeuwen en huilen(ik denk uit angst)

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
hoe oud is je zus?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
8

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Ik heb het even nagezocht in mijn psychologie boek.

OCS is een angststoornis omdat mensen met OCS angst ervaren als een resultaat van hun obsessieve gedachtes en als ze hun obsessieve handelingen niet kunnen doen.

er zijn medicijnen die het obsessieve gedrag verminderen (anafranlis, Prozac, Paxil, sertraline, Luvox). Door deze medicijnen ondervinden patienten een vermindering in hun gewongen gedragingen, maar bij het stoppen van de medicatie komen de handelingen weer terug.

De meeste behandelingen richten zich op een mix tussen de medicijnen hierboven (SSRI's) en cognitieve gedrags therapie. bij deze therapie wordt de patient opeenvolgend blootgesteld aan de oorzaak van de obsessie. dit is om ervoor te zorgen dat de patient aan het gedrag gewent raakt, zodat het minder angst opwekt. Hierna laat de therapeut zien dat de gevolgen niet zo erg zijn als de verplichte gedrag niet wordt nageleefd (bv. iemand die zijn handen telkens moet wassen) - kan de therapeut zijn eigen handen insmeren met modder, en de hele sessie deze niet wassen, om te laten zien dat er niets gebeurd. bij een volgende sessie wordt de patient aangemoedigd ditzelfde te doen. als ze dit een paar sessies doet (steeds stapje verder) is er aanzienlijke verbetering! deze therapie zorgt tot verbetering in 60-90 % v.d. gevallen, en bij veel patienten blijft de obsessie tot 6jr. lang weg! een 'complete' therapie, die het gedrag helemaal, permanent laat verdwijnen is er nog niet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Andere antwoorden (2)

Wat kun je er zelf aan doen?
Deze vraag is niet eenduidig te beantwoorden. Een kenmerk van je dwanghandelingen en dwanggedachten is juist dat verzet ertegen vaak niet helpt. Dit hangt natuurlijk ook af van de ernst van je klachten. Over het algemeen geldt dat toegeven aan de dwang je op korte termijn opluchting geeft. Op den duur kan het leiden tot steeds meer onrust. Niet toegeven vergroot vaak eerst je onrust. Op den duur kan het leiden tot een afname van de dwanggedachten en dwanghandelingen.

Wat kunnen ouders eraan doen?
Belangrijk is dat uw kind zich begrepen voelt. Dwanghandelingen kunnen erg kwellend zijn. Kinderen weten vaak zelf ook wel, dat hun gedachten en handelingen niet ‘nodig’ zijn, maar het voelt anders. Het helpt meestal weinig, als u ze ook nog eens met het onnodige van hun dwang confronteert. Aan de andere kant kan het ook averechts werken helemaal mee te gaan in allerlei dwanghandelingen. U kunt uw kind enigszins stimuleren zich ergens over heen te zetten. Soms werkt dat. Ook kan het helpen als u in algemene zin de druk op uw kind een tijdje vermindert.

Waaruit bestaat een behandeling?
Bij dwanghandelingen en dwanggedachten die per dag veel tijd in beslag nemen, is het zinvol tijdig professionele hulp te zoeken. Laat de klachten niet jaren bestaan. Met behandeling is het vaak mogelijk de klachten te verhelpen of aanzienlijk te verminderen. Professionele hulpverleners zoeken uit welke factoren een rol spelen bij het ontstaan van de problemen. Hoe ernstig zijn de klachten en of er nog bijkomende problemen zijn. Veel dwangklachten worden voor de omgeving verborgen gehouden, ook voor de ouders. Over het algemeen kan volstaan worden met gesprekken over de dwangklachten met de ouders en het kind. Zelden is bloedonderzoek of ander lichamelijk onderzoek nodig.

Een behandeling bestaat in eerste instantie uit uitleg over de problemen en voorlichting over de beste omgang met dwanggedachten en dwanghandelingen. Dit laatste kan meer uitgewerkt worden in een gedragstherapie. Meestal worden de ouders daar intensief bij betrokken, afhankelijk van de leeftijd van het kind. Daarnaast wordt besproken in hoeverre medicijnen nodig zijn. Zoals gezegd is het vaak mogelijk de klachten te verhelpen of aanzienlijk te verminderen. Maar de behandeling verloopt niet altijd eenvoudig en snel. Dwang kan een hardnekkige aandoening zijn.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ze heeft hulp nodig...professionele hulp, want zo'n obsessie kan van kwaad tot erger worden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image