Moeder en schoonmoeder willen praten met dochter onder toezicht van Psychiater. maar wordt door psychiater in kwestie geweigerd, mag dat?

dat mag
misschien wil de psychiater eerst een gesprek onder 4 ogen met de dochter.En later een keer met alle genoemde als dit nodig mocht zijn.

Ja dat mag hij.
zeker met opgaaf van reden
vraag me wel even af wie de patient is
ik vermoed de dochter ?

Ja dat mag, Als de dochten in een toestand is dat het absoluut niet goed voor haar is, mag de psychiater weigeren omdat die kan beoordelen wat het beste is voor het kind.

ja dat mag, omdat misschien de beide moeders te veel invloed kunnen hebben de dochter, en zo krijgt de arts geen goed beeld van zijn patient...

Natuurlijk.
Stel je voor dat een psychiater verplicht zou zijn om aanwezig te zijn bij een gesprek van zijn patient met wat voor willekeurig familielid dan ook, omdat dat familielid dat nou zo graag wil.

Er moet in deze situatie in beginsel uitgegaan worden van de expertise van de psychiater.
Wanneer deze een dergelijk gesprek weigert, dient men daaruit te concluderen dat een het gesprek op dit moment niet heilzaam of zinvol is voor de patient in kwestie.

Ik ga er ook van uit dat de patient in dit geval de dochter is. In dat geval kan de psychiater het in het belang van de patient achten dit gesprek (nog) niet te voeren.

Ik zou als moeder en schoonmoeder dan wel om enige toelichting vragen. Ik kan me niet voorstellen dat hij NIETS kan zeggen als uitleg.

Ik kan er zelf wel één bedenken. Als de moeder en schoonmoeder veel invloed uitoefenen, KAN het zijn dat de aanwezigheid van de psychiater maakt dat hun argumenten aan waarde winnen. Dat vinden ze zelf en de dochter misschien ook, zo van: nu zit er iemand bij die er verstand van heeft dus nu klopt het verhaal.

Ik denk dat de psychiater niet het risico wil lopen dat hij tegen de argumenten van moeder/schoonmoeder in moet gaan alleen om te VOORKOMEN dat de dochter klem wordt gezet. Dat maakt het geen waardevol gesprek voor de dochter maar een strijd tussen de psychiater en de moeder/schoonmoeder.

Ik begrijp trouwens echt wel dat de moeder en schoonmoeder het beste voorhebben met de dochter dat ze hier SAMEN toe bereid zijn maar soms help je meer door wat afstand nemen en anderen iets te laten doen. Hopelijk slagen ze hierin

Moeder en schoonmoeder willen dat.
Maar wil die dochter dat ook wel?

Zo niet, dan lijkt mij dat die psychiater volkomen gelijk heeft.

Ja, natuurlijk mag een psychiater zoiets weigeren! Juist als er ingewikkelde familieverhoudingen een rol meespelen is het belangrijk dat de psychiater vasthoudt aan het stramien van de behandeling. Natuurlijk kun je altijd iets voorstellen maar het gaat hierbij niet om het afwegen van een pondje sperziebonen bij de groenteboer. Een psychiater wordt geacht een professionele specialistische medische behandeling te bieden. Daartoe heeft hij of zij de mogelijkheden maar er zijn ook beperkingen.

Het lijkt me ook dat hij het kan weigeren. Ik weet niet waar het gesprek over zou gaan maar 2 moeders tegen 1 dochter is niet echt eerlijk verdeelt. Het heeft natuurlijk ook te maken wat de dochter wilt.