Waarom is de ene persoon eerder depressief dan de ander?

omdat ieder persoon uniek is en dus ook anders op dingen reageerd

Toegevoegd na 31 seconden:
er zijn zelfs mensen die nooit depressief zijn

Iedereen heeft een eigen karakter. Reageert dus anders dan de andere op bepaalde dingen. De een is wat instabieler dan de ander.
Het kan ook erfelijk bepaald zijn.

Waarschijnlijk zit het in de genen,dus erfelijkheid.
Mijn moeder had het ook en het kwam ieder jaar weer terug.
Als het blad kwam,en het blad begon te vallen.
En verdomme ik had er deze herfst ook een beetje last van.
Maar ik heb me er zelf mezelf doorheengeslagen.
En nu gaat het goed.
Maar ik gun het niemand.

Omdat die ene persoon met een depressief tintje nou eenmaal eerder vatbaar daarvoor is dan bijvoorbeeld iemand die zacht van aard is.

Het kan ook met je werkomstandigheden te maken hebben, stress en zo.

Allereerst is het inderdaad erfelijke aanleg die hierin een belangrijke rol speelt. Zo is het bekend dat 30% van de kinderen van een psychisch zieke ouder vroeg of laat ook een psychisch probleem ontwikkelt. Vaak helpen preventieve hulpverlening of zelf attent zijn op eerste signalen om dit tot een minimum te beperken.

Ten tweede speelt de omgeving een belangrijke rol. Afhankelijk van wat een persoon meemaakt en hoe hij of zij hier mee omgaat, heeft dit een invloed op het ontwikkelen van de persoonlijkheid. Het kunnen praten met iemand die je vertrouwt (ouders, beste vriend(in), psycholoog) over je innerlijke problemen werkt vaak helender dan een avondje in je eentje "zumpen" op de sofa.

En tenslotte, heel vaak hebben de leefgewoontes ook een sterke invloed op het al of niet krijgen van een depressie (geen middelengebruik, gezonder eten, genoeg slapen, sporten). Zo is het bekend dat sommige voedingsstoffen er juist voor zorgen dat we bepaalde "goede" stoffen aanmaken in onze hersenen. Er wordt zelfs beweerd dat iemand die niet rookt of alcohol drinkt, gezond eet, voldoende slaapt en sport, de kans op een depressie kan halveren.

En geloof het of niet, maar vaak biedt religie een sterke rots in de branding om toch nog hoop en toevertrouw te vinden. Zo kan men met voldoende kracht in het leven blijven staan, ook al is het in (bij)geloof.

Mensen kunnen erfelijk belast zijn. Ook zijn er mensen die dergelijk afschuwelijke dingen hebben meegemaakt, of in zo'n slechte (maatschappelijk, sociale, financiele etc) situatie zitten, dat depressie niet meer dan normaal is.
Ook andere psychische aandoening kunnen depressie faciliteren, zoals eetproblematiek of psychoses.
Maar het belangrijkste het verschil tussen wel en niet depressief worden is de manier waarop mensen met stress omgaan. Sommige mensen kunnen hier goed mee omgaan, kunnen woede en frustratie uiten, kunnen dingen loslaten, en kunnen zichzelf ook eens een schop onder hun kont geven. Deze mensen zijn minder geneigd tot depressie.
Mensen die moeite hebben met zichzelf uiten, die dingen wegdrukken in plaats van ze ervaren en te verwerken, die een laag zelfvertrouwen hebben, die van jongs af aan verkeerde voorbeelden hebben gehad, die verkeerde copingschema's hebben aangeleerd vanaf hun jeugd, hebben een groter risico op (recidiverende) depressie.
Met veel tijd en moeite zijn verkeerde schema's te herkennen en veranderen. Maar verandering is moeizaam en zwaar, en niet iedereen heeft de wil en het inzicht om dit te doen.

ieder mens heeft en eigen unieke opvoeding gekregen en elkeen heeft daar zijn eigen soepje van gebrouwen

Mijn buurvrouw zit bijna in een depressie als ze voor over drie dagen slecht weer voorspellen.
Maar ik ken ook iemand die veel keren is geopereerd en nog van alles mankeert, alles tegen zit wat er maar tegen kan zitten en vaak zingend door het leven gaat.
Het allerbelangrijkste blijkt de aanleg voor veel zaken , dus een erfelijke zaak en natuurlijk kunnen omstandigheden een mens ook wanhopig maken.