Ontzettend geirriteerd raken als een ander niet luistert naar simpele verzoeken van jouw kant

Het is niet raar dat je daardoor geërgerd raakt. Je vraagt het tenslotte vriendelijk en dan hoop je toch dat ernaar geluisterd wordt. Mijn tip is om, als het kan, een rustig plekje in huis te zoeken waar je wel rustig kunt studeren. En voor de andere situaties kan ik alleen maar adviseren te denken dat het niet belangrijk is en niets uitmaakt, zodat je je minder gestrest voelt.

Persoonlijk ben ik het niet eens met wat @Hommeles schrijft. Ik vind je lontje absoluut niet te kort. Je vraag naar de ander is duidelijk. Je zou je wel kunnen afvragen waarom die ander steeds weer opnieuw op dezelfde dingen gewezen moet worden. Is dit desinteresse?? Je zou de andere persoon kunnen vragen waarom jouw verzoeken na -tig keer nog niet overkomen in die grijze cellen?? Wat iemand ermee opschiet om bijvoorbeeld geluid zo hard te zetten, terwijl zij toch echt niet de enige is die in dit huis woont..? Je kunt er eens een zéér duidelijke discussie aan wagen om het nu voor eens en altijd duidelijk te hebben.
Wat vinden je ouders er overigens van??
Verder als tip: koop eens oordopjes van het merk Ohropax. Heb ik destijds mee gestudeerd (woonde in een zéér rumoerig studentenhuis en kon niet studeren met herrie). Werkt perfect. Het zijn wasbolletjes die zich naar je oor vormen (even warm maken in je handen). 1 bolletje doormidden knippen anders heb je teveel. Ik zou zeggen: direct morgen kopen bij de drogist!

Jouw omgeving heeft perfect door dat het probleem bij jou ligt. Het zijn kleine en grote signalen waardoor jij je irritatie laat blijken. En men weet dat jij er niet tegen kunt als men niet naar je luistert. Men doet dit dus bewust. Maak die anderen dus eerst maar eens goed duidelijk hoe jij er tegenaan kijkt en dat jij hun gedrag onaanvaardbaar vindt. Ik vermoed dat er bij zijn die ontkennen. Maar stel hun gerust verantwoordelijk voor de slechte studieresultaten (als dat zo is). Kortom ga het conflict aan, want nu ligt het volledig bij jou. Ga het conflict aan en probeer te eindigen met voor jou aanvaardbare afspraken.
Overigens kan ik me heel goed voorstellen dat een andere plek om te studeren voor je al heel veel zou helpen. Het scheelt heel veel tijd als je op een rustige plek je huiswerk en studie kunt doen. Kun je daarna samen met je zus tv kijken of andere leuke dingen doen!
En oh ja, vergeet het verleden, sleep dat in elk geval niet met je mee, daar valt niets meer aan te veranderen.

Als je herhaaldelijk dezelfde dingen moet vragen en er wordt niet of nauwelijks op gereageerd, dan kan ik me voorstellen, dat het je ergert. Daar kan ik ook boos om worden en we zijn vast niet de enige 2 op de wereld.
Dat geeft het gevoel genegeerd te worden, en dat is irritant, zacht uitgedrukt.
Soms helpt het, om te vertellen wat het met je doet. Dat je het vervelend vindt en waarom. Maar er zijn mensen, die hun ergerlijke gedrag toch doorzetten.
Proberen te negeren.... dat is wat ik je kan aanraden. Dan doe je hetzelfde als zij en misschien dringt het dan tot ze door. Succes!

Jouw situatie komt me bekend voor. Ik heb ook iemand in mijn omgeving die ondanks honderden verzoeken van mij maar doorgaat met het ergernisopwekkende gedrag. Je vraagt oa ook wat de lol van die ander eraan is jou te ergeren. Misschien vinden dergelijke lieden het leuk te zien dat jij je kwaad maakt. Zij lachen om wat jij er in zo'n gemoedstoestand uitgooit, net alsof ze naar een toneelstuk gaan waar ze er eens even goed voor gaan zitten om zich te vermaken.

De oplossing is dat jij ze die lol niet meer moet gunnen. Niet meer reageren dus en koop die oordopjes die je werden aangeraden of zoek een rustiger plek (de bibliotheek?)

Jouw ergernissen lijken mij niet vreemd en jouw reacties niet abnormaal. Maar heb je je zusje al gevraagd waarom zij maar steeds doorgaat met die herrie terwijl ze weet dat jij er last van hebt? Vraag dat anders op een moment dat jij niet hoeft te studeren en jullie dus geen ruzie over dit onderwerp hebben. Tijdens een ruzie heeft zo'n vraag geen zin.

Ik denk dat dit het meest te maken heeft met egoïstisch gedrag van de andere mensen. Die zijn er allereerst mee bezig wat ze zelf willen en staan er gewoon niet bij stil dat ze anderen storen/ergeren/irriteren.

Op zich zijn ze goedwillend want als ze er wat van zegt, denken ze, o ja volume lager.

De volgende keer (bijv bij die tv van je zus) is eraan denken wat hun acties voor effect op anderen hebben WEER niet iets waar ze mee bezig zijn.

Mensen die zich wel bezig houden met anderen en of ze andere mensen niet storen zijn degene die zich hier het meest aan storen (ik weet er alles van).

Een echte oplossing is er vrees ik niet maar als je bijv je zus wilt leren iets meer rekening met je te houden moet je misschien dus niet meer zeggen, mag het volume zachter, maar vragen: wil je aub wat rekening met mij houden????
eerste keer kijkt ze je gek aan en zegt, uh hoezo en dan zeg je: wat vraag ik nou altijd als jij zo tv kijkt, met een beetje geluk schiet het haar dan te binnen dat het over het geluid gaat, zo niet voorzeggen maar volgende keer weer vragen om rekening met je te houden.
(maar 100% wordt het nooit hoor)

Dus jij laat je uitdagen en dan wordt jij boos en gestressd.
En dat door de jaren heen wel 600 keer?
Waarom doe je dat?

Dus jij kiest voor het gezelschap van een vriendin die dingen doet waar jij je vreselijk aan ergert. Waarom?

Wat is er voor lol aan om om te gaan met mensen die anderen zo goed kunnen irriteren. Waarom ga je om met mensen waar jij je aan ergert?

Nee, jouw ergernissen zijn op zichzelf niet vreemd.
Maar het zij wel JOUW ergernissen.

Jouw reactie is niet abnormaal, maar wel jammer.
Want je hebt er alleen maar jezelf mee. Jij bent degene die zich er ongelukkig door voelt. Die ander niet.
Dus JIJ zal er iets mee moeten.

Ik zal een voorbeeld geven:
Waarom doe jij geen oordopjes in als je studeert?
Zodat je het geluid van je omgeving niet hoeft te horen?

Je moet gewoon veel laconieker worden.
Anderen niet toestaan je gemoed te veranderen. BV inderdaad gehoorbescherming dragen etc etc

Ik vind dit een herkenbare vraag. Niks mis mee.
Het is behoorlijk vervelend als je dingen, steeds dezelfde, weer en weer moet vragen. Je begrijpt dan niet dat mensen daar geen lering uit trekken.

Op het laatst horen ze je gewoon niet meer als je vaak iets vraagt. Denken ze: daar is-ie weer met z'n gezeur". Echt.
Verder is er een grote onverschilligheid onder mensen. Boeit niet. Dus pikken ze het niet op.

Het zal blijven irriteren. Oplossen ligt bij de ander en dat heb je zelf niet in de hand.

Wat ik zelf doe, want ik herken dit ook, is mijn motto:
Aan de wereld, de mensen, om je heen, daar kun je niet zoveel aan veranderen. Maar je kunt wel het voor jezelf zo maken dat je er geen last meer van ondervindt. Want dat kost gewoon onnodige negatieve energie.

Bijvoorbeeld: met studeren: ga in je slaapkamer zitten of doe een MP3 in je oor met jouw muziek.
En als je vriendin je weer uitdaagt, bewust, dan zeg je dat je dat gedrag een beetje kinderachtig vindt, je draait je om en je loopt weg.
En oefen erop dat je dat soort dingen bij de andere persoon laat. Zodat het niet bij jou binnenkomt en je moment vergalt.
Wat ik zelf doe in zo'n situatie: keer het om. Scan de situatie. Neem de regie. bepaal zelf wat je hiermee wilt. Als je iets zelf kunt veranderen voelt het niet meer als: het overkomt me. Nee, je pakt het gewoon zelf aan.

Beetje op oefenen en het gaat lukken!!!

Dit is een antwoord wat je waarschijnlijk niet wilt horen..

Je zult hier zelf anders mee om moeten gaan.

Bekijk het eens van de kant van je zus.. Zij wil graag een film of iets kijken met het volume voor haar op een goed niveau. En elke keer zeur jij weer over het geluid. Het geluid dat voor haar goed staat. Zij is namelijk die film aan het kijken.

Je schrijft in je stukje dat je 'nooit wat vraagt' maar ook dat je al minimaal 600 keer gevraagd hebt of het geluid zachter kan. Dat klopt niet bij elkaar. Probeer je eens wat meer in andere in te leven en ga ervan uit dat mensen niet bewust proberen jou te irriteren, maar gewoon ergens anders mee bezig zijn dan met jou. (Bijvoorbeeld een film kijken.)

Mogelijk denkt je zus zelfs dat jij haar treitert door altijd als ze tv kijkt te zeuren over het geluid....

Oftewel, leef je wat meer in. In jou stukje staat namelijk geen enkele keer een indicatie dat je erover nadenkt waarom andere mensen iets doen behalve dan omdat jij het niet wil. De wereld draait niet om jou en mensen doen zelden iets omdat jij het niet leuk vind. (Eventueel omdat ze het ZELF leuk vinden om jou te pesten, maar niet om het jou pesten op zich).

Bedenk goed dat op het moment dat JIJ je ergert aan het gedrag van een ander, het JOU probleem is dat je moet zien op te lossen. En nee, helaas pindakaas, helaas is dat meestal niet door jou eisen op tafel te leggen en te verwachten dat een ander ze wel even inwilligt. Je praat hier over mensen in ongeveer de vergelijkbare positie en met dezelfde rechten als jij, en in strikte zin heb je die dus niks te vertellen. Natuurlijk kun je proberen ze vriendelijk iets te verzoeken, maar dat betekent niet dat ze er oo altijd op in zullen of willen gaan, vooral niet als het vaak gebeurt. En zusjes staan wat dat betreft op nummer één in de mensen-waar-je-je-aan-kunt-ergeren top tien. Geloof me, ik weet waar ik over praat met twee zussen en twee dochters ;-)

Veel van deze problemen zijn echter eenvoudig op te lossen. Je huiswerk maak je bijvoorbeeld - uiteráárd - niet in de ruimte waar de teevee staat.

Die vriendin is een ander verhaal ; daar moet je je terdege afvagen of je wel om wilt gaan met iemand die het lollig vind om je op de kast te jagen.

Vaak is het een keuze, of je in en situatie waarin je je gelijk niet kunt krijgen blijft hangen en je moedwillig gaat zitten ergeren (wat ben ik toch zielig en wat is ze toch gemeen tegen mij), of een andere oplossing zoeken dan de voor jou makkelijkste of snelste of meest voor de hand liggende. Probeer er laconieker onder te zijn, en kies vaker eieren voor je geld. Je reactie is an sich totaal menselijk en niet abnormaal, maar je maakt het er jezelf alleen maar moeilijk mee. Je moet gewoon leren er volwassener mee om te gaan. Kinderachtig gedrag lokt namelijk over en weer kinderachtig gedrag uit.

Gezien uw leeftijd is het hoog tijd om net als anderen op kamers te gaan wonen.
Domineren over anderen wordt niet gewaardeerd.
Kort lontje en lange tenen, werk aan u zelf.

Er bestaan helaas mensen die er plezier in schijnen te hebben anderen te irriteren.

Ik vind absoluut niet dat jij een kort lontje zou hebben, zoals sommige mensen beweren.

Wat ik wèl vind is, dat jij bepaalt hoe ver men bij jou kan gaan.

Dus als anderen hen grenzen niet kennen..moet jij die aangeven.

Desnoods speel je een keertje flink op je poot en laat je de anderen eens met 'harde' woorden merken dat ze bij jou te ver gegaan zijn.

Je hoeft het namelijk niet te nemen dat men jou het leven zuur tracht te maken en daar dat men daar dan bovendien nog lol aan beleeft ook.

Weet in elk geval maar heel goed dat ik jou begrijp..

Groet,

Ton

huh, wat een reacties!? als jij het op een normale manier vraagt kan je zusje er toch gewoon rekening mee houden dat jij wilt leren? probleem ligt dan bij háár, als zij zo asociaal is om alleen voor haar eigen ding te gaan. film kijken doe je voor je plezier, studeren is belangrijk voor je toekomst, als zei zoiets moet doen wil ze toch ook dat jij stil bent?

Ik vind je ergernissen niet raar, en ik vind je reactie zeker niet abnormaal!
Maar het is gewoon k*t, dat wel, en je zal er inderdaad mee om moeten leren gaan..
Je kunt mensen nu eenmaal niet veranderen. En als je het hier al vaak met je zusje en je vriendinnen over hebt gehad, is het een hopeloze zaak.
Probeer voor jezelf oplossingen te vinden, accepteer dat je de mensen om jou heen niet kunt veranderen..
Je kunt je er inderdaad kapot aan ergeren maar dat gaat alleen ten koste van jezelf. Probeer oplossingen te vinden die je zelf kunt uitvoeren, zonder afhankelijk te zijn van de 'irritante' mensen om je heen!