Kun je leven met een geheim?

Een geheim is evenveel waard als diegene waarvoor je het bewaard.

Met ieder geheim is dat dus weer anders.

ja, hoor. ik sta er om bekend dat ik goed geheimen kan bewaren.

Ja, ik leef nog..

Geheimen bewaren is iets anders dan ermee kunnen leven. Ik kan het allebei. Geheimen hebben is leuk en het is leuk als je ze kunt delen met een ander omdat je dan de band die je met iemand hebt sterker kan maken. Je vertrouwt erop dat diegene het geheim bewaart en niet verder verteld. Ik vind het wel leuk omdat het soms best spannend kan zijn.

Ja, waarom niet. Je wordt er niet ziek van oid. Dus er valt prima mee te leven.

Iedereen weet zaken die je aan niemand doorvertelt... Iedereen draagt grote of kleine geheimen met zich mee... En dat hoeven niet wereldschokkende zaken te zijn, maar juist hele gewone... Dat je ooit gezien hebt dat iemand op een bepaalde manier naar je keek en dat je toen niet snapte waarom dat dat was, maar door de jaren heen ben je ouder en wijzer geworden en nu snap je met de kennis die je nu hebt, precies wat er toen speelde en snap je die persoon helemaal in die ene blik... En dat weet jij alleen en je draagt het je hele verdere leven met je mee, zonder dat je erover spreekt met iemand... Zo iets simpels en kleins, maar in jouw beleving erg significants kan het zijn...

Ja. Ja. Ja.

Ik had een zeer goede vrind
Hij heb mij een paar geheimen verteld
Ondanks alles zou ik het nooit aan een 3de doorvertelen
Hoeveel ik hem ook nu haat

Geen enkel probleem...

Mijn verleden is op bepaalde punten zo geheim dat het de classifisering geheim geen eens heeft...

Mijn ervaring is dat je wel degelijk ziek kunt worden als je een groot geheim hebt (wat bijv. vroeger een taboe was)

Een goede kennis heeft vroeger een kind afgestaan, en dit geheim gehouden. Na 27 jaar en diepe depressies later, met ziekenhuis opnames en levenslange medicijnen, het geheim aan haar andere kinderen verteld, die gingen op zoek ... Vlak voor de hereniging met hun halfbroertje overleed de kennis, hun moeder. misschien wel aan een gebroken hart.....

Met normale of kleine geheimen valt best te leven.

Maar in geheimen schuilen ook gevaren.

Met een donker geheim kun je gemakkelijk gechanteerd worden.

Zoals hierboven al verteld, kun je er aan onderdoor gaan. Dat zijn meestal geheimen, waar je het zelf zo moeilijk mee hebt dat je ze niet kunt vertellen (terwijl je er zelf heel vaak aan denkt), of die je juist verdrongen hebt.

Ik hou niet zo van geheimen die je echt alleen maar voor je zelf moet houden. Volgens mij heeft dat altijd een reden. Deel je geheim op zn minst met 1 vertrouwd persoon.

Dan zijn er natuurlijke nog de leuke geheimpjes samen met je partner. Daar valt uitermate goed mee te leven ;)

Voor kinderen en jongelui kunnen geheimen gevaarlijk zijn. Ze kunnen daardoor flink in de problemen komen.

Ja, het komt nooit in me op om een geheim door te vertellen. Ook al heb ik geen contact meer met diegene. Zo zit ik nu eenmaal in mekaar.
Als iedereen nou zo was?

Wat overigens niet wil zeggen dat ik beter of slechter ben dan iemand anders :)

Het ligt aan het geheim. Een groot geheim (dat jij bijvoorbeeld wél weet dat diegene vreemdgaat, dat die diegene heeft vermoord (overdreven)) ligt zwaar op de maag, een klein geheim (die vindt die leuk, de chocola ligt daar verstopt) is spannend, maakt het leven leuker en speelser.

Ik heb geen probleem om een geheim te bewaren.

ja. Het kan wel degelijk... Maar is best moeilijk soms en vaak is het die moeite niet waard.

Tja, wat is een geheim...

Ik vind het normaal dat je met iemand praat en niet over iemand. In dat opzicht bestaan er niet echt geheimen, maar gewoon vertrouwelijke gesprekken.

Je bepaald zelf wat je van jezelf prijsgeeft en wat je liever voor jezelf houdt, maar om dat nou geheimen te noemen.

Bij geheimen denk ik al gauw aan zaken die niet door de beugel kunnen, en daar wil je liever niet mee leven, maar het kan uiteraard wel. Ze zullen wel aan je blijven "knagen".