Is je gekwetst voelen een keuze van jezelf?

Nee, gekwetst ben je of ben je niet. Je kunt wel leren om deze gevoelens te herkennen en te relativeren waardoor ze minder invloed op je stemming hebben.

Je (snel) gekwetst voelen is een karaktereigenschap die je ontwikkelt hebt.
Wel kun je de keus maken daar van af te komen als je er hinder van hebt.

Voor een deel ja; stel 'je gekwetst voelen' is net iets als natregenen, dan kan dat komen omdat je zelf door de regen loopt of dat iemand een emmer water over je heengooit. In beide gevallen beide gevallen ben je drijfnat en kun je je gekwetst voelen, terwijl je in het ene geval zelf door de regen bent gegaan.

Iets voelen is naar mijn idee geen keuze. Voelen gebeurt en overkomt je, dat is niet iets verstandelijks.
Maar: wat DOE je daarmee? En dat is dan wel weer een keuze.

Je gekwetst voelen heeft veel te maken met slechte/nare herinneringen vanuit het verleden. Iets wat iets extra's bij jou doet in de negatieve zin, dan bij een ander.

Het is niet direct een keuze, want je kunt je verleden natuurlijk niet veranderen en de ander hoeft jou verleden (en het zwakke punt) van jou niet te kennen. Dus vaak overkomt het je.

Je hebt echter wel de keuze om je verleden te gaan verwerken. Dit is natuurlijk niet 123 gedaan en is vaak erg pijnlijk. Maar als je dit wel kunt, dan zal het verleden je niet meer zo erg raken en ook geen opmerkingen die je aan dit nare stukje verleden doet denken. Het zullen dan geen kwetsende opmerkingen meer zijn.

Een simpel voorbeeld: stel je moeder heeft toen je kind was altijd tegen je gezegd dat je te dik was. En tegen anderen dat ze er mooi uitzien.
Nu 30 jaar later zegt iemand tegen je dat je te dik bent (of zegt het tegen een ander, wat jij kunt horen), dan zal jij direct weer aan je moeder denken en hoe ze er niet voor jou was. De opmerking zal dan als kwetsend worden ervaren en heeft een hele persoonlijk randje voor jou.

Gekwetst worden is geen keuze, het is wel een keuze om verleden wel of niet te gaan verwerken. Daar ligt de oorsprong dat iets kwetsend is voor jou.

Als je je gekwetst voelt , ben je (geestelijk) geraakt.
Dat is geen keuze, als je door een kogel geraakt wordt, vooropgesteld dat een ander het schot lost is dat toch ook geen eigen keuze.
Ook als je gevoelig van aard bent is dat geen keuze.
Wat je doet NADAT je geraakt bent , is wel een eigen keuze, laat je de boosheid, het verdriet, de verontwaardiging ontaarden in een ongunstige reactie dan is dat -hoe menselijk ook- wel een eigen keuze.

Nee, beslist niet. Je gekwetst voelen is geen keuze van jezelf. Iemand die je kwetst raakt je namelijk in je diepste gevoel. Jouw "zijn", jouw "ik", jouw "bestaan".
Als gekwetst worden een keuze was kon iedereen maar alle beledigingen en discriminerende opmerkingen roepen die hij/zij zou willen omdat de ander zelf een keus maakt om zich gekwetst te voelen.

De keuze ligt bij degene die kwetst. Iemand kwetsen is een keuze. Want hoe je dingen brengt naar een ander toe heeft altijd te maken met je woordkeus.

Hier zou je een onderscheid moeten maken tussen bewuste keuze en onbewuste keuze.
een bewuste keuze is het zelden. Niet vaak bedenkt iemand die zich nog niet gekwetst voelt: "Kom, laat ik mij eens door die opmerking gekwetst voelen". En dat geldt natuurlijk voor heel veel meer emoties.

Onbewust is dat een heel ander verhaal. Je hebt dan te maken met ofwel geconditioneerde reacties ofwel niet-geconditioneerde reacties.

Je zou kunnen stellen dat geconditioneerde reacties ook geen keuze zijn, maar je bent niet met die conditionering geboren. Hieruit volgt dat op enig moment een zekere conditionering ontstaan is. Er is geen fysieke wetmatigheid voor conditioneringen te ontdekken, in die zin dat in situatie x ALTIJD conditionering y ontstaat. Het geeft aan dat daar wel een vorm en een mate van keuze in moet zitten. Die keuze is gebaseerd op persoonlijke eigenschappen, wensen/behoeften en perceptie. Het voert hier te ver om daar tot op neurologisch niveau op in te gaan.

Wanneer het gaat om een ongeconditioneerde reactie, is het logisch dat er sprake is van een keuze, zij het nog steeds een onbewuste keuze. Op grond waarvan een emotie of reactie gekozen wordt hangt weer af van de mogelijkheden, wensen/behoeften en perceptie.
Het kan bijvoorbeeld zijn dat het als een voordeel gezien wordt door het onbewuste om je gekwetst te voelen. Maar het kan ook zijn dat het onbewuste geen alternatief kent.

Vanuit het dag-bewustzijn gezien overkomen normaal emoties ons. Je kunt er daarna wel iets mee (g)aan doen. Al is de gedachte/het gevoel "en NU ga ik er iets mee doen" op zichzelf alweer iets dat eerder in je opkomt (vanuit het onbewuste), dan dat je geheel neutraal een emotie/gevoel/reactie bekijkt en dan - zonder dat je weerstand hebt tegen die emotie/gevoel/reactie! - besluit: ik ga dit eens veranderen. Dat zou een bewuste keuze zijn, maar dat komt volgens mij niet voor.
Mensen gaan in het algemeen pas met emoties/gevoelens/reacties/ aan de slag wanneer ze daar baat bij zien, ofwel menen dat 'het zo niet langer kan'.

Kortom, ik meen dat het (dag- of waak-)bewustzijn (dat waarmee je nu dit leest) een waarnemend bewustzijn is en niet een kiezen/besluitend/creerend bewustzijn. Ik meen dat dat voor het onbewuste is weggelegd.

Het (dag- of waak-)bewustzijn neemt waar wat in het onbewuste wordt ontstaat.

nee dat is het niet. het ligt er maar net aan wat je instelling is tegen over bepaald commentaar. maar mensen opzettelijk kwetsen kan natuurlijk ook nog.
je kiest er zelf voor hoe zwaar het kritiek weegt.

Ja zeker wel!!

Hoe zou het anders komen dat de een iets als een belediging - en kwetsend - ervaart en de ander niet?

En hoe zou het komen dat je een nare opmerking van de een veel en veel sterker ervaart dan dezelfde opmerking van de ander?

Dat komt omdat JIJZELF daar bepaalde gedachten bij hebt, daar conclusies aan verbindt en daardoor gevoelens hebt.

Er bestaat een training, Rationeel Emotieve Therapie oftewel Rationele Effectiviteits Training (RET)
waar je kunt leren om nie effectieve emoties om te buigen naar meer effectief gedrag of effectievere emoties.

Als er niet een manier zou zijn om "je gekwetst voelen" af te zwakken, dan zou toch iedereen voortdurend in de ellende zitten?

Sommige mensen zijn voortdurend ongelukkig omdat ze voortdurend gekwetst worden.

Nou, dat wisselt.
Als een ander je op je hart trapt, jou keihard raakt (figuurlijk), komt dat behoorlijk aan. Boosheid, verdriet, teleurstelling, onmacht wisselen elkaar af.
Dit slijt op den duur. misschien niet helemal weg, maar de pijn neemt af.

E zijn ook mensen die zich wentelen in hun gevoelens, blijven hangen, de slachtofferrol kiezen. Dat kan een keuze zijn.

Je kiest er zelf voor om gekwetst te worden, je laat je dus kwetsen!
Als een jongetje in je straat tegen je zegt, dat je een lul bent, dan zal je niet zo maar gekwetst zijn, is het echter je baas of echtgenoot, ook al zijn het precies de zelfde woorden, dan zal je wel gekwetst zijn, dus is het een keuze van je zelf.