Waarom vervelen kinderen zich vlugger? ~ Bijv. lange autorit wordt wel vaker enorme last!

Ik denk dat kinderen in tegenstelling tot volwassenen meer moeite hebben om lange stukken stil te zitten. Kinderen zijn nou eenmaal drukker, en houden van rondlopen/rennen, verstoppen noem maar op. In een auto zit je vast, kan nergens heen, en dat puzzelboekje of snoep eten gaat op gegeven moment waarschijnlijk ook vervelen, en omdat ze graag veel bewegen willen ze de auto uit, dus dan komt vaak de vraag van ''zijn we er al''. Daarom bij lange ritten een paar pauzes, dan is het allemaal al snel beter, en als ouders is het handig om te weten waar je kinderen zich lang mee kunnen vermaken, vandaar dat veel mensen zon dvdspeler met 2 kleine schermpjes kopen, met een film kijken gaat de tijd sneller, en met film zit je al stil, dus dit is ook niet ongewoon :).

Omdat het leven van een kind tegenwoordig helemaal vol gepland is.
Op de tijden dat ze vrij zijn worden ze vaak bezig gehouden door computer/tv of ouders. Ze hoeven veelal niet zelf meer iets te verzinnen.
Natuurlijk is dit bij veel kinderen niet het geval, maar ik zie het wel meer dan vroeger.

Sommige mensen vonden het vreemd dat mijn kind toen ze vijf jaar was nog niet op een sport of club zat. Er waren kinderen bij, die gingen op die leeftijd al twee keer per week naar zwemles en dan ook nog naar ballet. Vervolgens moesten ze de dagen die over waren naar de naschoolse opvang.

Het is goed om je af en toe te vervelen. Ik merk bij de kinderen dat ze dan juist met de meest creatieve ideeen komen.

Een kinderlichaam en geest zit boordevol energie.
Ze zijn volop aan het ontwikkelen en groeien en daar hoort een dosis energie bij. Daarom is het moeilijk stil te blijven zitten, als je lichaam en geest zegt dat je moet 'gaan'.

Kleine kinderen kunnen b.v. ook niet rustig lopen, die willen altijd rennen. Vergelijk ze met een opwindspeelgoed. Als ze nog nieuw zijn, gaan ze als een speer, naar mate ze ouder worden, gaan ze langzamer. De rek is eruit.

Een mens moet eerst naar buiten voordat hij naar binnen kan. Daarmee bedoel ik, eerst ontwikkelen en groeien en dan heeft je lichaam en ziel de rust om tot jezelf te kunnen komen.

Als ik het met mijn eigen jeugd vergelijk, dan was het voor ons gewoon geen dagelijkse kost om lange ritten in de auto te maken. Je was dus ook gewoon al min of meer zoet met het kijken naar de omgeving, en verder wist je gewoon dat je je koest moest houden want er was niet veel aan te doen. Lezen was geen optie (werd je misselijk van) en computerspelletjes en zo waren er niet.
Kinderen zijn nu meer gewend dat elk moment kunnen invullen met leuke dingen. Televisie, computer, spelletjes. Ouders voeden dat ook vaak, ik denk dat de meeste ouders er niet goed tegen kunnen als kinderen zich vervelen (terwijl een bepaalde mate van verveling heus geen kwaad kan). Ouders trekken dus sneller van alles uit de kast om de kinderen zoet te houden.

Lees dit ook eens:
http://www.goeievraag.nl/vraag/negatief-gedaan-vervelen.91914

Ik vraag het mij af of kinderen zich vlugger vervelen dan volwassenen.

Het zijn de volwassenen die er voor zorgen dat een kind zich verveelt. Die proppen dat kind op de achterbank van een auto, laten het daar uren en uren zitten, ongevraagd en ongewenst en voelen zich vervolgens schuldig dat dat kind dat helemaal niet leuk vind.

Een kind wat zijn gang kan gaan heeft vaak niet van die dode momenten.

Maar als je toch een verschil zoekt:
Volwassenen kunnen veel vaker hun eigen gang gaan, doen wat ze willen. Hebben door meer levenservaring en kennis meer mogelijkheden, zoals een boek lezen.

Kinderen zijn jonge ontdekkers voor wie alles nog nieuw en opwindend is. Ze zijn gewent dat ze voortdurend nieuwe indrukken opdoen, nieuwe dingen leren. Dan is opeens een hele tijd hetzelfde doen best vervelend. Uit zichzelf gaan ze toch weer op onderzoek uit. Papa en mama vragen of het nog ver is is dan vrij voor de hand liggend. En dat "ver" zomaar kan veranderen is natuurlijk ook erg boeiend.

Kinderen zijn verpest door elektronica, de pc, playstation en Wii zijn eerste levensbehoeften geworden. Dit geeft lichtjes en geluid af. Ogen flitsen continu over de beeldschermpjes. Duizenden prikkels. Zonder is het leven "saai". Doordat alles altijd voorgekauwd wordt, is het saai. Iets verzinnen zit er niet in, kortweg omdat het brein dat niet gewend is.

Denk nog even na; Lego als 5-12cadeau of een nieuwe game!

Ik verveelde me als kind regelmatig, maar kon me ook uitstekend zelf vermaken, ik was zo'n kind dat in de auto zoet zat te lezen. En tóch was het altijd te lang als we een flink eind reden.
Volgens mij heeft het weinig te maken met 'verpest zijn door volgeplande dagen', want als een kind door iets geboeid wordt, kan ie dat eindeloos achter elkaar blijven doen.
Maar een lange autorit gaat meestal ergens heen dus er wordt iets verwacht, en wachten duurt altijd te lang. Daarnaast denk ik ook dat kinderen domweg niet lang gedwongen stil kunnen zitten, die pauzes elke 2 uur zijn echt geen overbodige luxe.
Sommige kinderen zijn woelwaters die veel afwisseling nodig hebben, die moet je dus niet vragen een paar uur 'zoet' te spelen want dat kunnen ze niet. Dat heeft met hun karakter te maken denk ik.
Ik kon zelf als kind uren achtereen lezen, en ik moest dus af en toe echt naar buiten gestuurd worden om eens iets actiefs te doen ;-)

Ik vermoed wel dat puur 'wachten' voor kinderen moeilijker is omdat de tijdwaarneming bij kinderen anders is: hoe lang duurde het nog niet als je volgende week jarig was! Als je ouder wordt, gaat dat allemaal veel sneller. Ik denk dat dat ook een rol speelt.

Kinderen zijn uit zichzelf actief en ondernemend, ze hebben een enorme drang om zich te ontwikkelen. Zonder deze drang tot ontwikkeling zouden dreumesen niet gaan lopen of praten, peuters geen sociale contacten gaan leggen en kleuters niet de stap gaan maken naar het leren lezen. Kinderen willen graag spelen, ontdekken en ondernemen. In de auto is even niets te doen. Daarom gaan kinderen zich vervelen. Vaak kan wat er buiten de auto te zien is hen niet zo boeien. Ze willen iets doen!

Kijk eens hier: http://www.opvoedadvies.nl/vervelen.htm

Een leuk artikel over kinderen en verveling.

Toegevoegd na 3 minuten:
In antwoord op je vraag: als volwassene heb je die "ontwikkelings en ontdekdrang" niet meer zo sterk. Al heb je ook "rusteloze" volwassenen die altijd wat moeten doen.

Om zomaar een oorzaak te (willen) koppelen aan een idee is wat riskant, want dan moet eerst dat idee een feit zijn en dat is nog maar de vraag.
Maar je idee is dus dat kinderen zich vlugger vervelen dan volwassenen.

Als dat zo is, is dat niet vreemd.
Kinderen weten namelijk minder dan volwassenen en hebben o.a. minder verantwoordelijkheden dan volwassenen.
Een kind op de achterbank wéét niet hoe ver het nog is, een kind wordt van hier naar daar gesleept en moet daarom alles vragen.

Als een volwassene een autorit maakt, let die op het verkeer en ondertussen maakt die in zijn hoofd een boodschappenlijstje, en kijkt op de klok om te zien of een afspraak nog op tijd gehaald wordt en wijkt die uit voor een kind dat de verkeersregels niet beheerst.

Een volwassene moet meer dan een kind.
Een volwassene moet op tijd opstaan want moet het kind aankleden en voeden. Het kind hoeft alleen maar te zitten en te wachten en alles wórdt gedaan, bedacht en gepland. Als het dan ondertussen niet spelen kan, zou het zich kunnen gaan vervelen.
Een volwassene moet een vergadering voorbereiden, stukken lezen, afspraken nabellen, sporten, eten koken, boodschappen doen, op de kinderen letten, huishouden, sporten, werken, wassen, strijken, afwassen, afspraken voor de kinderen regelen, de kinderen naar de muziekschool (of welke hobby dan ook) brengen, zorgen dat de boodschappen voor de anderen in huis zijn, verzekeringen uitpluizen, enz enz.

Wat kinderen alleen maar hoeven te doen is eten, drinken, slapen, leren en spelen, spelen en nog eens spelen. Zo veel mogelijk spelen, wat mij betreft.

En als een kind dan eventjes niet speelt, dan wordt dat door sommige volwassene al snel ingevuld als vervelen. Maar dat komt dan enkel doordat ze zelf hun tijd volproppen en daardoor niet relaxt met wat overige tijd kunnen omgaan.
Laat onderweg een kind molens tellen. Een kind vind dat leuk, als volwassene weet je: je zal er hooguit 2 tegenkomen. Of vogels, of witte auto's, of wat dan ook. Maar een kind is er zoet mee.

Mensen die zich als kind snel verveelden, die zullen zich als volwassene ook sneller vervelen, en meer dingen of mensen om zich heen verzamelen dan mensen die zichzelf goed kunnen vermaken met denken, fantaseren, dromen en spelen.

Mijn mening is dan ook dat het onzin is dat kinderen zich sneller vervelen dan volwassenen.
Mensen met weinig fantasie, díé vervelen zich sneller dan mensen met meer fantasie.
En dat is ongeacht of ze kind of volwassene zijn.

Omdat kinderen stukken meer energie hebben dan volwassenen.
In een auto moeten ze stil zitten en daar hebben ze gewoon moeite mee. Ze moeten hun energie kwijt kunnen en als dat niet lukt worden ze onrustig en soms zelfs wel vervelend.

Kinderen hebben een heel andere tijdsbeleving dan volwassenen.
kinderen denken sneller maar met geringere informatiebreedte dan volwassenen.
Onze tijdsbeleving is sterk gekoppeld aan onze denksnelheid.
Daarom kun je in een fase van groot gevaar heel snel denken (wel 100X zo snel )dan normaal.
Dan ervaar je dat de tijd bijna stilstaat, domweg omdat de tijdbeleving aan de gedachtensnelheid gekoppeld is.
Omdat kinderen veel sneller denken (in kleinere stapjes dan volwassenen) duurt de tijd voor kinderen veel langer,
voor ons is een jaar zo om, voor kinderen duurt een jaar zeer lang.
Dat betekent ook dat als een kind relatief kort niets te doen heeft, dit als veel langer ervaart als wij en vaak onrustig wordt.
Boos worden ed. helpt niets, het kind helpen zich te vermaken zet meer zoden aan de dijk.
Het heeft dus met computers ed. niet alles te maken.
Wanneer je besef hebt van dat zij tijd anders beleven,
kun je wellicht ook beter bedenken hoe je de kinderen autonomie in het zich vermaken kunt aanleren.
Mede daarom moet je ook niet lang boos zijn op een kind, voor deze lijkt het dan of de ouders (en anderen) heel lang boos zijn en kunnen ze daardoor onzeker en nog onrustiger worden.
Grof geschat duurt voor hen een dag zo lang als voor ons een week.(afhankelijk van leeftijd en aard van het kind)
Wij hebben als volwassenen geleerd onze gedachten te sturen en denken rustiger, langzamer en met veel meer overzicht, qua denkwerk is de output tussen ouder en kind dus veel minder groot.
Wij denken in grote stappen snel thuis, een kind kan dat nog niet.
Gelukkig blijft een volwassene in staat om in noodgevallen weer zo snel te denken als een kind en daarmee levens te kunnen redden, niet in de laatste plaats het onze.
Daarom staat dan voor ons de tijd bijna stil, voor een jong kind is dit echter voortdurend het geval.
Zij kunnen ons niet begrijpen, wij hen wel.
Daar mogen we best rekening mee houden maar we moeten ons niet laten koeieneren door de prikkeldrang van kinderen. Met wat geduld, begrip en wijsheid blijft het dan leuk voor allemaal.

Een kind is uit zichzelf al actief en ondernemend. Ze willen zich ontwikkelen en dat is maar goed ook want ze moeten alles leren; lopen, praten, spelen enz.
Ze willen graag bezig zijn en op zo`n lange autorit dan slaat niet alleen de verveling toe, maar ook de vermoeidheid. Zelfs volwassenen worden moe van lang in de auto zitten, maar kunnen hier makkelijker aan toegeven dan kinderen. Een volwassene heeft een beter tijdsbesef en weet hoelang het nog duurt, een kind niet, voor die duurt het eeuwenlang! Het kind wordt dan in feite boos en gaat dan automatisch dwars liggen om hun onvrede daarmee te ventileren. Daarmee ontstaat ook verveling, want als je niet lekker in je vel zit, dan heb je automatisch nergens meer zin in.

Omdat ze heel veel kunnen doen? Vroegr konden kinderen iet met zo heel veel dingen spelen. Nu kunnen ze van alles en nog wat doen. Ik denk dat het daar door komt.

Volgens mij komt dat doordat kinderen een ander tijdsbesef hebben dan volwassenen. Een uur duurt in de ogen van een kind veel langer, dan in de ogen van een volwassenen. Het wachten op een volgende verjaardag duurt in hun ogen een eeuwigheid. We relateren tijd aan de tijd dat we al leven. Voor een kind dat vijf jaar wordt, duurt het wachten op die verjaardag een vijfde van zijn leven. Voor iemand die vijftig wordt, is dat nog maar een vijftigste; relatief kort dus. Hoe ouder we worden, hoe sneller de tijd lijkt te gaan. Daar is trouwens ook een mooi gedicht over, van Vasalis. Tijd, heet het. Groeten!