Waarom wordt een satelliet statische geladen?

Beide.

Door het fotoelektrisch effect verliest de satelliet elektronen op het oppervlak waardoor het positief geladen wordt. De sterkte van het fotoelektrisch effect hangt af van de hoeveelheid licht dat het oppervlak van de satelliet ontvangt. Hierdoor ontstaat echter ook een verschil in lading tussen de belichte plekken van de satelliet en de plekken in de schaduw. Dit kan zorgen voor een gevaarlijke ontlading.

Een andere bron van lading is door botsingen met geladen deeltjes uit plasma. Dit bestaat uit geladen ionen en elektronen en wordt beinvloed door de zonnewind en het magnetisch veld van de aarde. In principe is het plasma neutraal, maar omdat elektronen veel sneller bewegen dan ionen zijn er veel meer botsingen met elektronen. Hierdoor raakt de satelliet negatief geladen. Als een satelliet erg snel gaat ten opzichte van het plasma (en waarschijnlijk in een lage baan zit) is er een verschil tussen het aantal botsingen aan de voor- en achterkant van de satelliet. Ook dit zorgt voor een verschil in lading en mogelijk ontladingen.

Ook kunnen elektronen met een hele hoge energie door de buitenlaag van de satelliet heen. Dit kan voor ontladingen zorgen in de elektronica in de satelliet.

Om ontladingen te voorkomen zijn de verschillende delen van een satelliet vaak verbonden met geleidend of juist isolerend materiaal.