Hoe kan het dat de Lorentzkracht evenredig kan lopen met de afname van de potentiele zwaartekrachtenergie?
Misschien wat onduidelijke vraag, maar ik kan even niet beter, vandaar een voorbeeldje:
Stel je hebt een grote hoefijzer magneet met een noord en zuidkant naar elkaar toe. Daartussen bevind zich een treintje op een rails en aan dat treintje zit een touwtje dat aan het einde van de rails over een katrol naar beneden gaat. Aan dat touwtje zit een gewicht, zodat als je het gewicht los laat het treintje vooruit gaat.
Nu is het normaal gesproken zo dat wanneer je dat gewichtje los laat het treintje gaat rijden. Steeds sneller omdat het gewichtje ook steeds harder wordt aangetrokken (of eigenlijk gewoon sneller gaat met >t).door de aarde.
Maar zet ik nu een magneet om die trein, zoals boven beschreven, dan gaat het treintje niet meer steeds sneller maar constant omdat de Lorentzkracht evenveel weerstand biedt als dat het treintje wordt voortbewogen.
In bovenstaand geval kan de luchtweerstand verwaarloosd worden. Echter in geval dat het treintje niet met de Lorentzkracht maar met een geplaatste ventilator veel luchtweerstand ondervind zal het treintje eerst versnellen en pas bij gelijke kracht met de zwaartekracht constant gaan. Maar waarom is dat wel zo bij lucht maar niet bij de Lorentzkracht?
Ik hoop dat het een beetje duidelijk is?!
Toegevoegd na 1 uur:
Belangrijk hierbij is nog wel dat het treintje en de rails van ijzer zijn waarbij er vrije elektronen zijn die dus die Lorentzkracht kunnen opwekken.