wat kost meer energie trap op of trap af?
Hoe een foute benadering. Probeer je arm maar eens uit te steken en dit 10 min vol te houden. Kost het energie? Ja.
Verricht je natuurkundig gezien arbeid? Nee.
Kost het natuurlundig gezien energie? Ook niet.
Meten is anders dan voelen.
Weinig huizen voldoen hier aan.
De Tausend Stufen in drie kwartier naar boven en in twintig minuten weer beneden.
Ik geloof je, wat deze materie betreft, op je woord. Hoe noemt men het dan, als het geen energie kost? Wordt plotseling mijn potentiële energie omgezet in kinetische energie?
Die potentiële energie ben ik toch al kwijt door boven van overwinningsvreugde te springen? http://www.meranerland.org/de/freizeit-aktiv/berge-wandern/meraner-hoehenweg/etappe-5-von-giggelberg-nach-unterstell/
In mijn antwoord heb ik al aangegeven dat de dagelijkse ervaring anders is dan wat fysisch juist is.
Het kost JOU inderdaad meer energie om naar boven te gaan omdat JOUW spieren harder moeten werken. Dat is iets wat logisch is want je moet de zwaartekracht overwinnen. Alleen is deze vraag gesteld in de categorie fysica, dus de moet je niet kijken in de zin van hoe het menselijk lichaam er mee om gaat, maar wat de natuurkundige benadering is. Vanuit de natuurkunde weten we dat energie niet verloren gaat, maar omgezet wordt in andere vormen van energie (waarvan sommigen bruikbaar zijn, andere niet). Dus moeten we een energiebalans maken. In basis heel simpel (en ik laat dingen als wrijving even voor wat het is, maar officieel moet je die ook meenemen (wrijving van grond en luchtweerstand).
E(onder,1) = E(boven) = E(onder,2) E(onder,1):
De energie die hier zit, zit in je spieren, deze noem ik E(spier)(is eigenlijk de hoeveelheid energie in de vorm van ATP in de spieren die omgezet wordt in ADP + beweging). Hoe langer we lopen, hoe meer energie we omzetten in de vorm van hoogte en natuurlijk warmte (niet bruikbare energie). E(boven):
Uiteindelijk zijn we boven. Dit noemt men potentiële energie. Het lijkt alsof we stilstaan, maar "rol" maar eens naar beneden.
E(pot) = E(kin)
m * g * h = 0.5 m * v^2 ==> Mocht je wrijvingsloos naar beneden kunnen rollen, kan je zo je snelheid uitrekenen.
Het omhoog springen is een 2e energiebalans over de 30 a 40 cm die je omhoog springt. E(onder,2)
Je gaat weer naar beneden. Aangezien je de zwaartekracht mee hebt, hoef je die niet met je spieren te overwinnen, maar hier juist te counteren. Elke stap die je zet, moet je de snelheid zien te cancelen die je opbouwt. De potentiële energie je hebt omgebouwd door naar boven te gaan, komt bij elke stap vrij. Als je jezelf niet tegen houdt, ga je ook veel te snel naar beneden en val je (en dat komt hard aan). Dus samenvattend (heel kort door de bocht) zet je E(spier) om in E(pot) en dat weer om in E(snelheid). Dat je niet op hoge snelheid beneden aankomt, is dus omdat je met elke stap je jezelf afremt. Het naar boven gaan kost EEN MENS de meeste energie. Maar fysisch gezien gaat er even veel energie inzitten om naar boven te gaan als dat er het kost om naar beneden te gaan (en dat wordt de wet van behoud van energie genoemd).
Bedankt voor je duidelijke uitleg en de tijd die je erin gestoken hebt. Mijn kennis van de wet van behoud van energie gaat allang niet verder dan de knikker die terugrolt en de jojo die aan het elastiek op ene neer gaat. Lang geleden dus.
Nooit opgelet, bergafwaarts rem ik inderdaad soms flink af met gebruik van de armen om in evenwicht te blijven (en kijken waar de ander is gebleven).
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.